Chapter 3

¹anno tricesimo ruinae civitatis eram in Babylone, ego Salathihel qui et Ezras, et conturbatus sum super cubili meo recumbens, et cogitationes meae ascendebant super cor meum, ²quoniam vidi desertionem Sion et abundantiam eorum qui habitabant in Babylone. ³et ventilatus est spiritus meus valde, et coepi loqui ad Altissimum verba timorata, ⁴et dixi: o Domine Dominator, tu dixisti ab initio, quando plantasti terram, et hoc solus, et imperasti pulveri, ⁵et dedit Adam corpus mortuum. sed et ipsum figmentum manuum tuarum erat, et insuflasti in eum spiritum vitae, et factus est vivens coram te. ⁶et induxisti eum in paradisum, quem plantavit dextera tua antequam terra adventaret. ⁷et huic mandasti diligentiam unam tuam, et praeterivit eam, et statim instituisti in eum mortem et in nationibus eius. et natae sunt ex eo gentes et tribus, populi et cognationes, quorum non est numerus. ⁸et ambulavit unaquaque gens in voluntate sua, et impie agebant coram te et spernebant praecepta tua, et tu non prohibuisti eos. ⁹iterum autem in tempore induxisti diluvium super habitantes saeculum et perdidisti eos. ¹⁰et factum est in uno casui eorum, sicut Adae mors sic et his diluvium. ¹¹dereliquisti autem ex his unum Noe cum domo sua; ex eo iustos omnes. ¹²et factum est cum coepissent multiplicari qui habitabant super terram, et multiplicaverunt filios et populos et gentes multas, et coeperunt iterato impietatem facere plus quam priores. ¹³et factum est cum iniquitatem facerent coram te, elegisti tibi ex his unum, cui nomen erat Abraham. ¹⁴et dilexisti eum et demonstrasti ei temporum finem solo secrete noctu. ¹⁵et disposuisti ei testamentum aeternum et dixisti ei, ut non umquam derelinquas semen eius. et dedisti ei Isaac, et Isaac dedis Esau. ¹⁶et segregasti tibi Iacob, Esau autem separasti. et factus est Iacob in multitudine magna. ¹⁷et factum est cum educeres semen eius ex Aegypto, et adduxisti eos super montem Sina. ¹⁸et inclinasti caelos et statuisti terram et commovisti orbem et tremere fecisti abyssos et conturbasti saeculum. ¹⁹et transiit gloria tua portas quattuor, ignis et terraemotus et spiritus et gelu, ut dares semini Iacob legem et generationi Israhel diligentiam. ²⁰et non abstulisti ab eis cor malignum, ut faceret lex tua in eis fructum. ²¹cor enim malignum baiulans primus Adam transgressus et victus est, sed et omnes qui ex eo nati sunt. ²²et facta est permanens infirmitas et lex cum corde populi cum malignitate radicis, et discessit quod bonum est et mansit malignum. ²³et transierunt tempora et finiti sunt anni, et suscitasti tibi servum nomine David. ²⁴et dixisti ei aedificare civitatem nominis tui et offerre tibi in ea de tuis oblationes. ²⁵et factum est hoc annis multis. et dereliquerunt qui habitabant civitatem, ²⁶in omnibus facientes sicut fecit Adam et omnes generationes eius; utebantur enim et ipsi cor malignum. ²⁷et tradidisti civitatem tuam in manus inimicorum tuorum. ²⁸et dixi ego tunc in corde meo: numquid meliora faciunt qui habitant in Babylone, et propter hoc dominabit Sion? ²⁹factum est autem cum venissem huc, et vidi impietates quorum non est numerus, et delinquentes multos vidit anima mea hoc tricesimo anno. et excessit cor meum, ³⁰quoniam vidi quomodo sustines eos peccantes et pepercisti impie agentibus, et perdidisti populum tuum et conservasti inimicos tuos, et non significasti ³¹nihil nemini quomodo debeat derelinqui via haec. numquid meliora facit Babylon quam Sion, ³²aut alia gens cognovit te praeter Israhel? aut quae tribus crediderunt testamentis sicut haec Iacob. ³³quarum merces non conparuit neque labor fructificavit? pertransiens enim pertransivi in gentibus, et vidi abundantes eas et non memorantes mandatorum tuorum. ³⁴nunc ergo pondera in statera nostras iniquitates et eorum qui habitant in saeculo, et invenietur momentum puncti ubi declinet. ³⁵aut quando non peccaverunt in conspectu tuo qui habitant terram, aut quae gens sic observavit mandata tua? ³⁶homines quidem per nomina invenies servasse mandata tua, gentes autem non invenies.