Prev TOC Next
[See page image]

Page 703-704

 

703 HOMILIA CV. 704 HOMILIA CV. 21. Yenit autem David ad ducentos viros qui lassi substiterant, nec sequi potuera-nt David, et re sidere eon iusserat in torrente Besor: qui eqressi sunt obviam David, et populo qui erat cum eo : accedens autem David ad populum, salutavit eon paci five. 22. Respondensque omnis vir pessimus, et iniquus de viris qui erant cum David, dixit: Quia non venerunt nobiscum, non dabimus its quidquam de praeda quam eruimus : led suf iciat unicuique uxor ;ua et Alii, quos quum acceperint recedant. 23. Dfixit autem Da vid: 1Von sic facietis, fratres mei, de his quae tradidit nobis Dominus, et custodivit non, et dedit latrunculos qui eruperant adversum non, in manus nostras: 24. Nec audiet vos quisquam super sermone hoc: aequa enim pars erit descendentis ad praelium, et remanentis ad I sarcinas, et similiter divident. 25. Et factum est hoc ex die illa, et deinceps constitutum et praefinitum, et quasi lex in Israel usque in diem hanc. 26. Yenit ergo David in Siceleg, et misit dona de praeda senio ribus luda proximis suis, dicens: Accipite benedictio nem de _praeda hostium Domini : 27 . His qui erant in Bethel, et qui in Ramoth ail meridiem, et qui in Gether, 28. Et qui in Aroer, et qui in Sephamoth, et qui in Esthamo, 29. Et qui. in Rachal, et qui in urbibus Ierameel, et qui in urbibus (2eni, 30. Et qui in Harama, et qui in lacu Asan. et qui in Atach, 31. Et qui in Hebron, et reliquis qua, erant in his locis, in. quibus commoratus f'uerat David, et viri eius.

Ruomodo concessa sibi de Amalecitis victoria David usus sit, quasque Doo gratias egerit in prae

sentia nobis considerandum occurrit. In primis igitur audimus Davidem ad ducentos illos viros quos ius- I serat in torrente residere, fuisse reversum, illos obviam Davidi egressos: accedentem autem Davidem eon pacifice salutavisse. Ex quo apparet istos non ignavia, et timiditate substitisse ad torrentem procul I ab ictibus, led necessitate coactos quemadmodum

anted vidimus. Nam si sibi alicnius ignaviae consc» ' fuissent, nequaquam aut Davidi ant ulli ex soeiis venire obviam ausi essent: led potius aliquo vel pudore suffusi, vel rebelles ex contumacia secessis sent. Sed obviam veniunt tanquam amieis quibuscum quotlibet pericula subire non recusaverant, sod a quibus eo loco subsistere iussi erant, quemadmodurn expresse id notatur. Ltsi fateor causam fuisse lassitudinern ipsorum quae tamen eon reiiciendi et scgregandi a copiis reliquis tanquam ignavos non ! dedit occasionem : praeterquam quod sarcinas et impedimenta custodiverunt, et transitum occuparunt, adeo ut si in illam partem hostel impetnm fecissent, arcere illos, aut etiam Davidi si deteriore loco fuisset ferre suppetias potuerint. Denique videmus non recessisso ipsos sponte ab officio : verum tamen sequitur multos ex Davidis sociis boo non agno

visse, led iniquius cum ipsis agere voluisse, partem praedae cum ipsis communicare recusantes: quae occasio fuit Davidis iustitiae et aequitatis patefacienda, qui nulli facere iniuriam voluit, led fideliter ergs omnes quantum in ipso fuit sese gessit. Dicitur itaque vir quisque pessimus et iniquus de viris qui erant cum Davade dixisse, non esse aequum ut communiearetur cum ipsis praeda, sed suffzcere si uxores suas et Alios suos abducerent et abirent, Davidem autem huic consilio restitisse et docuisse summam istam fore ingratitudinem, Deo et homin1bus exosam, quod Deus tradiderit praedam illam in manus ipsorum, et bominum etiam iudicio debeat eadem esse pars proficiscentis ad praelium, et ad impedimenta remanentis. Itaque iussisse Davidem aequaliter dividi praedam inter eon qui ad praelium profecti erant, et eon qui ad impedimenta remanserant. Quod vero dicuntur viri pessimi et i-niqui investiganda causa est. Nemo enim prima fronte tales istos fuisse dixerit, siquidem ratione quadam niti videntur. Neque enim alienum rapiunt: led aiunt se vitae suae periculo praedam illam fecisse, ideoque aequum esse ut quam fecerunt praedam retineant, et qui securi ad torrentem remanserant sine labore, uxorum suarum et liberorum receptione contenti sint. Hos igitur viros dicas, etsi lucri nimium cupidos .et parum humanos erga socios, non debere tamen accusari neque condemnari tanquam pessimos viros. Nam qui res suas summo iure persequitur, etsi lucrum suum quaerit quodammodo tamen videtur excusandus. Sed Dei spiritus longe aliter de istis sentit, quos non modo pravos, led etiam nequam et iniquos vocat. Quibus vocibus summa pravitas et corruptio designatur, quae ad omne malum ferat. Dura sane et severa sententia: led quam non mortalis homo, led ipse Deus protulit. Ratum igitur esto deeretum eon omnes qui suis commodis alieno detrimento student, impios et nequam homines esse, quidquid tandem coram hominibus praetexant, ut sent satis ingeniosi homines ad varia effugia quaerenda, et ad fucum hominibus faciendum quum de re ipsorum agitur: led quidquid praetexant, firma et irrevocabilis sancti spiritus aliter sentientis manet sententia. Etsi enim hoc loco de iure militari agitur, generalis tamen inde sententia ad totem vitae humanae usum dici potent. Quod ad bellum enim attinet, si lex ista locum haberet, neminem in praedae partem posse venire, nisi praelio interfuisset, plus quam iniqua esset. Nam, exempli gratia, ponamus aliquem pridie quam praelium fieret, collocatum in specula hostes prohibnisse, vulnus etiam accepiss3, et deinde praelium seqnutum, quum ille semimortuus et vix sese valens loco movere interesse non potuerit, quis ideo digerit fructu victoriao illum frustrandum, cuius tamen virtns insinior est quam reliquorum omnium? Pro-