Prev TOC Next
[See page image]

Page 657-658

 

657 IN I. LIB. SA'MUBL. CAP. ggVIII. 658

a Deo duces et admonitores datum, iri ne dubitemus, et, bonos: doctores, modo, nos-obsequentes ipsi discipulos exhibeamus. Neque etiam. dubitemus quin, vera, fide ipsius auxilium implorantes nostri misereatur, et auxilio suo iuvet; et. ita, tucatur, ut nihil nocero in rerum natura nobi& possit. No dubitemus q.uin Domino respondente nobis , res omnes sint, nobis secundae, et quin Deus suam orga nos -henevolentiam et amorem re ipsa demonstret.

Et de istis hactenus: sequuntur alia verba $amuelis. quibus eandem confirmat sententiam: Feed enim - Iehova tibi, quemadmodum loquutus est per me: quia laceravit Iehova regnum istud a manu tua, W tradat illud proximo tuo Davidi: auod non auscultaveris voci lehovae, neque exsequutus sis iram ews accensam in Hamalechum. Quae verba quandain propheticae illius sententiae confirmationem, ut ante dixi, continent. Samuel enim iste, id est spiritus impurus sub persona Samuelis apparens obiicit Sauli consilium istud mortuos interrogandi, quasi Deum sibi ipsi contrarium et repugnxntem f'acere vellet: et docet ratam fore Domini sententiam-, suo ministerio prolatam, nempe regno suo exuendum:. Deum itaque dicit non posse mutare senteutiam, et quod semel per prophetas praedixit, ratum esse. oportere. Hanc ob causam D. .Paulus se vere apostolum esse confirmaturus ait in posteriors ad Corinthios epistola, non oportere Dei verbum esse. Etiam et Non, sed Etiam in Domino, ut sine .contradictions sit firmum, in Christo nempe Domino.:nostro,..qui est omnium divinarum promissionum .fundamentum. Quandoquidem igitur Samuel. a Domino .. munus: impositum ;sibi.c erat exsequutus,. oinnino .quod .praedixerat oportebat, impleri. Balaamum ipsum,.licet; u't:anteAixi; pseudoprophotam,. tamen. oportuit :fateri Deum i ' non . esse mortalib,us._similem; ut mentiri atilt mutare. sententiam possit:: sed oportere verbum ipsius scum effectum .sortiri,,adpo ut;nuyllus :ipsi,-possit contradicere. Quod si Balaamum: Dei verbo contrarinm, ..tamen ita do- Doe loqui coactum .videmus, quid! de Saule statuendum: putamusi quern ipsa aox D ei;.de ipsius decretorum .certitudiite .certiorem, faeiebatI' Verum enimvero: novam ills.. revelationem quaorit: Deumque sibi. ipsi . renuntiare vult ; suamque . naturam mutare. Yerum etsi:.sumus incredult; :ut monet apostolus : Deus tamen sui .semper-similis est, et fidelis in aeternum permanet. Hine itaque satis perspicimus quaenam sit incredulorum omnium natura: quos licet conscientia redarguat, et videantur animum velle ad Deum sibi eonciliandum adiieere, tamen eundem sibi volunt subiici, et ad scum arbitrium componi, ut ex ipsorum arbitrio voluntatem suam et decretum mutet, denique volunt mendacem, ut ipsi sunt, facere. En quanta audacia

increduli Deum in varias'.formas tMnsferre Conan, tur, ut similis ipsorum. fiat: Atquo, hoe declarat Samuel istis .verbis: F'ecit Iehova quemadmodum lo quutus est: tibi per me, quasi dicat:>: Nonno ego to nomine Dei illud facere iusseram; et'! nonne ego mandatum a Domino .aceeperam? : Ratutn igitur illud essse. oportot. Hine itaque: diseamus non ponere salutem in offugiis: sod quum Deus lo quutus fuerit, cum ettam impleturum docretum suum sciamus. Ac proinde si quid nobis promiserit, firma fide admittamus: neque instar itrncorum in bane vel illam partem fluctuemus: ad quemlibet vent.um doctrinae: sed potius statuamus, ratum fore quod semel Deus promisit, et: in. eo. eonquie scamus. Ea enim est certitudo fidei quam fideles omnes habere ~necesse est. Contra vero quum ali quid Deus minatus fuerit, ne nobis cum puero ne gotium esse fingamus, cuius iram oblato; ut aiunt, pomo placemus: sed ad ipsius comminationes tre mamus, et coram ipso nos deiiciamus, ne in nos thesaurum irae et vindictae congeramus. Quin, potius sic ipsius iram formidemus, ut tanquam rei et flagitii convicti ad.ipsius misericordiam supplices: confugiamus: et peccata nostra sic detestemur, ut nunquatn in ea recidamus, ne. veniant olim in ipsius conspectttm, et ultimum exitium -nobis ac cersant. .: Sequuntur ills: verba:: R:egnum: Davidi datum::: quibus gravius: Saul--puitgitu,r: - Potuisiiet enim Saul excipere:.: se: non adversus,- Domiiium -calci- trasse, neque ; prophetae ,-comminatiottem ill°am : Dei; nomine proferenti manus inaecisse;: neqtie Verse quutu.m ease: doluisse.tamen et aegre tulisse'; regia se dignitatel. exni. . Sed,. :inanes ' esse .- ~istas'.:excu8a tiones semel_ ait:; Deoque: ipsi; bellnm=:-intulisse:. quandoquidem Dens. Daaidem-:, regnaturum , prae-: dixerat, deeretutn isttr4,; erat,-~irrev.oca`bile: - Quare: igitur Davidem innocontem~ tantig:,odiig,est perse. quutus, quasi«Dei autoritatem-::ponet;:ifrangere?, Davidem . igitu:r persequutus ipsi~: Deo =:restitit et, bellum iutulit: Nonne vero oaesoDavidej~'videbatur irritam facere: Doi 'promissitinemll '"Atque< liaeo omnia spiritus iste sub Samneliv, ap a~reus specie . Sauli exprobravit; : Nos. .hitic: discanrus':mortalium ingenium agnoseore, et in - nostrum; ·utilitatetri- istud exemplum vertere.- Sophi'stas fim"sempor-agunt homines, et nescio-quibus'artifciis rhetot-icis attain. causam tuentur,:quasi Deo-:possenvimponere.° Sed hac rations sibi:maius_ exitium; of ieummunt tandem dedecus acoersunt,= quum- olrliquia.viis"et!rationibus cum Domino % a.gunt:. Nam-:quidqvid<;tacidem= ore, proferamus, .sires,-se aiitev:babov; satias;aoram -Dew convicti sumusi f Saul: sane =arguitur quash-contra· Deum ipsum, 4nsurrexissetnon: qtiidetuf ors-utale, loquendo; sed Davidem-. persequenlor=--,Ifae·:qtii pro, viribus:::Dei,3 verbo:: relvetatafi,::iie:cjgaum: teffeoum=- 42