Prev TOC Next
[See page image]

Page 655-656

 

655 II011IILIA C.

et de ipsius auailio desperantes veluti cornubus ipsum petunt, et ringuntur: neque cogitant horrendam et iustam punitionem a Domino suis imminere capitibus: rants est diaboli in ipsis excaecandis vis et potentia. Nos hint discamus: Deo patientiam nostram explorante, et in multoa dies auxilium nostrum differente, ut omnino nostri none miscreri videatur, non ta.men propterea rationes obliquas iuvestigarc; Deum quaerendi, sod ardentibus precibua illum invocare perseveremus: agnosceutea Deunz merito suum auxilium differre, good eo indigni sinus. I'orro non earn digwitatenz dicimus qu;te mercatnr a Domino exaudiri: sed tamen sic cor;rm ipso dciectos, et peecata confitentes oportet sperare nos ub ipso licet indignos exauditum iri. Dens coin a nobia quid aliud postulat quam cum vcra fide serum humilitatem? Nam si peccatorum nostrorum sensu sic Rfficiamur, ut ;tpud nos confusi Deum tamcn precibus sollicitaverimus, praestolantes ipsius ausilium, ccrtum eat nos a mortuis minime petituros eonsilium, neque ipsos coniurationibus ex ipsorum sepulcris evocaturos: sod in ono Deo per fidem et poenitentiam conquieturos.

Atque hoc ipsum pseudo-Samuel iste Sa-ali respondet his verbis: Si tibi .Dens est eontrcrrius quid me qauceris? Quasi dieoret, good tibi corn Doi ministri.: negotium, goon to Deus ipso reiecerit? Diguissima obsorvatione sententia. Nam etsi ab ore impuro, S<ttana v idolicot, profceta est, earn tamen Deus wlversus Saulem voluit pronunciuri. Quis enirn nescit quomodo Dens per asinam 13nlaauui oquutus est, ac proinde posse ipaum edam per diabeurn et relicluos seductores loqui: qnemadmodum et ipsum Cai;tpham prophetasse legimus? Deus i~itur lit mortui prophetae autoritatem confirmaret, voiuit tam insi.gnem adveraua Saulem sentcoti:cm lronunc:iari. Qua docomur vehementor mundum decipi, qumu ad Deum per istos circuitus adducitur, cluod pcriucle est ac si fugientes ab ipso sper;trent sc ad turn ;receasuros. Et quae ,ilia est hodic papist;wuna ob=c;cro devotio? Deism coin ex devotiouc culturi hunt vel ilium 9acrificulum, quirt sihi ±';icto sit opus interrogaut: et doccri se .zh :'o vulrcnccnt.er orant, et nullis suznptibue par c~:o; ;Id acquircmiam divini cultua scientism: sod interim ogem et prophetas reiiciunt, ueque doctrinarn salut;tretn ipsorum admittunt : quam si quia urgca, at;vticu In hers effervoscunt, of aclversus ipsum Uourn furuntur, quocl ipso mane sua boneficium olfercbat t;ontenruentes, vanis nimirum illusionihus decepti, quil>us se ad scientiae eumuium venire posse fnlso sibi perauadcnt: et its Deism irritis votis sponte sua nimirum dolusi soilicitant. Sed an in hoc solo errant principio ? An graham spud Deem inventuri Domini nostyi Iesu Christi misericordia freti ipso m invocant? Imo nulls hit

65.6

Christi meut.io: aed aanctorum quorundam quoe sibi aped Deum patronos et a.dvocatos commend soot. Ecquis vero miseroa its fascinavit et delusit, nisi good ipsimet se Doi gratis indignos reddunt? Quare Dei promissionibus non aoquiescunt? Christum enim Dominum nostrum aolum advocatum et intercessorem nostrum Deus admittit, et eius nomine gratiam et miaericordiam nobis pollicetur, et gratis ipsi fore preces nostras: good tots passim scrrptura nobis praedicat. Sed isti tamen miseri homines a Deo recedentes, et in malitia pertinaoiter haerentes, modo ad hone sanctum, modo ad illum confugiunt, votaque in longinquas regiones ad sa.nct.orum reliquia_5 instituunt, altaria molts, molts idols erigunt, et sine fine et intelligentia precatiunculas demurmura.nt. Et quidem fateor molts ills idols nullum dant consulentibus responsum: sod tamen vorissima stabit ultimo die sententia adversus istos, quam prolatam audimus a diabolo, sod Doi voluntate et autoritate: Deum enim illi oderunt, et interim sanetos ipsius requirunt. Sod, quaeso, qua ratione? An sanctos putant adversus soon Dominum insurreeturos ? vel adversus ipsum conspiraturos? Nao, si quis servos cum heri inimico familiariter vivat, Donne merito tanquam pcrfi<lus habebitur et punietur? Quid ergo sanctis qui in paradiso suzat fieret, si cum improbis hominibus conspirarent et coniungerentur, tit ipsis hominos adulentur, et sibi propitios faciant, quo non amplius Doi open requirant? Sed in hoc prat;cipue malum est, good increduli quidem Deum propitium sib.i esse cupiunt, at conciliandi aibi ipsum rationem non quaerunt: quern contra suo honore spoliant aocios ipsi adiungentes, et maiesta.tcm ipsiua tanquam indices horrentes, coins tanquam patrie benevolentiam experiri cupiunt. Quad vero ist.orum oausa eat? Nempe obstinatio et pervicacitas ipsorum. Si enirn ad Deum ex animo convertercntur, non dubium est quin eius misericordiam experirentur, et animism ad so precibus invocandum immiiaeret. Sed in sordium suarum Into volutautur, tit procul a Deo znaneant, of per longaa amb,tgcs ad iilum accedaut: et interim taznen Dcum sibi devinctum arbitrentur ad sairetos confugicndo, a quibus votorum fiant compotes, veniamque peccatorum conaequantur. Nos vero contra Dcum seiamus propitium uobis effecturum ut rcs omnes crca.tae in nostrum salutem militent, et in comuzoclum et utilitatem nobis eedant, ut nulls re ub ipsius cultu dimovea_-ur: quin imo potius af8ictionibus magic ac magic ad ipsius cultum, et ad norninis ipsius invocatronem exeitemur, et constanter perseveremus. Et vicissim contra iratum nobis omnia in noatram perniciem eonversurum, ut nihil nisi desperatio supersit ipsius gratis vacuis. Yrophetas igitur tanquam fidos nobis