Prev TOC Next
[See page image]

Page 651-652

 

651 HOMILIA 0. 652

stupefieri, ut sibi persuadeant id quod non est, siquidem divino fit iudicio, ut qui ab ipsius veritate reeedunt iusta iatius caecitatis poena puniantur. Spectrum igitur fuisse dicimus quod in persona Samuelis apparuit.

Porro Saulem sic alloquitur: Quare commovisti me, evocando me. Significat enim vox hebraea turbationem ant commotionem. Quidquid sit, diabolus ita personam Samuelis agit, ut quod potuit Samuel dicere de se etiam diabolus dicat, ut Sauli facilius fucum faciat, et quod resporderit mains apud ipsum pondus habeat. Sod interim Deus etiam hie suas partes agit. Nam quemadmodum diabolus mendacii pater tantum expetit homines seducere, et Deus in incredulos illam potestatem ipsi permittit, ad eon pro meritis castigandos: it.a etiam Deus ex sua parte opus scum agit, et hac ratione servi sui Samuelis post obitum autoritatem etiam magis ac magis vult confirmare. Quamdiu Samuel vixit in terris. testimonium habuit et insignia certissima propbetae, fuitque sancti spiritus organum, cuius doctrinam oportuit admittere tanquam legi Dei conformem cuius fidelis erat interpres : iam post ipsius obitum etsi diabolus eius personam induat et veritas aliam formam accipiat, Deus tamen fidelis servi sui dignitatem conservat, facitque ut quidquid diabolus moliatur, nihilominus appareat non posse dignitatem quam olim vivus Samuel obtinuit, mortuo detrahi quin verus Dei propheta sit et babeatur. En quibus modis Deus Satanae fraudes in contrarium vertit, ut pro mendacio quod invehere conatur veritas magis ac magis elucescat. Saulem vero quod attinet, dignus sane fuit qui falleretur, of Samuelis hac apparitione luderetur, ut non modo non utilis ipsi, sed potius noxia esset, adeo ut iusto Dei iudicio in desperationem veniret. Caeterum ut ante attigimus, diabolus ita personam Samuelis sustinet, ut quod verisimile Brat simulet, nempe Samuelem hac evocatione vehementer indignatum, quod iniuria ipsi fieret, quum ex quiete et tranquillitate sui manes evocarentur. Hine observemus diabolum, quo facilius persuadeat veritatem, mendacia illi saepe admiscere. Nam si qualis est appareret, et se hominibus eonspiciendum praeberet, certissimum est horrori omnibus futurum, et ipsos seducendi facultatem .tantam non habiturum. Istis igitur artibus homines eludit, ut speciem veritatis aliquam proponat, et gustum aliquem iniiciat, ut ita oculorum et mentis acies perturbetur et caecutiat, ut ipsius mendacia non discernantur a Doi veritate. Sic venefiei non propinant simplex venenum no ipso gustu admoniti quibus propinatur abstineant: sed veneno suavem aliquem gustum immiscent, ut sic incautos opprimant. Sic apud Ioannem in Apocalypsi dicuntur abominationes in aureo cratere propinari, ad omnes qui ex eo biberinc decipiendos et veneno inficiendos. Istae sunt diaboli fraudes, quibus iam inde ab

omni aevo imposuit, et incautos populos sednait, admiscens aliquam veritatem mendacio. Ac sane quotquot idololatriae species in mundo obtinuerunt, ab hoc fonte manasse videntur, nempe Deum quidem adoratum fuisse, sod pro vero eultu et sineero ei semper aliquid humanum admixtum fuisse. Quin etiam obsecro quam in papatu religionis speciosus est hodie praetextus, nempe Dei voluntas, fides catholica, sanctae matris ecclesiae et totius christianisimi. Sed diabolus. sub istis velaminibus sua, ut aiunt, no cognoseatur occultat cornua. Quamobrem non cautiores esse oportet De istiusmodi fraudibus incauti decipiamur. Caeterum quod se commotum a sua quiete Samuel queratur, ex eo colligimus fidos Dei servos post fata quiescere, et in Deo laetari, certos de regni aeterni possessione, quam ipse Deus est ipsius pollicitus. Haec igitur ipsorum est tranquillitas et summa pax quod decurso vitae suae stadio, et extra omne periculum iam quiete fruantur superatis omnibus difficultatibus quibus adhue luctari non in his terris oportet : ac proinde turbari: ipsorum quietem quum ab hominibus evocantur. Interim tamen diabolum videmus Saulem in falsa ista opinione voluisse confirmare, coniurationibus et veneficiis posse sanetos prophetas evoeari, et animas quae in Dei sunt potestate. Nos vero diseamus sic adhaerere veritati ut quaecunque diabolus admisouerit abominemur, ne incauti ab ipao decipiamur. Quoniam vero infirmi sunt sensus nostri, Deum precemur ut non prudentia et puritate exornet, eiusque verbum sequamur quod est instar ardent issimae facis, quam si sequuti fuerimus in tenebris huius mundi lueentem nunquam aberraturi simus. Nam etsi in multis caecutimus, nihilominus tamen si Dei legem sequuti fuerimus, nunquam in ullos erroreg deducemur: sufficiens enim est ad viam in his tenebris monstrandam, donee ad propositum nobis scopum pervenerimus. Neque enim frustra Paulus doeet viam esse in qua insistere debemus, quum iubet non in ea incedere et de nostra salute certos esse.

Porro deinceps Saul exeusat se apud Samnelem istis verbis: Angustia est mihi valde, nam Philistaei betlum gerunt contra me, Deus autem recessit a me, nec aud.t me amplius, sive per prophetae sine per somnia, quapropter inclamavi to ut doceas quid sim facturus. In quibus verbis apparet Saulem quaedam adhuc religionis vistigia retinuisse, siquidem quum a potentibus inimicis urgeretur a quibus sibi metuebat, ad Deum confugiendum esse novit, quod pietatis aliquod signum est. Saulem igitur dieas vere fuisse pium siquidem divini nominis ~nvoeato sacrificium Deo est gratissimum, quemadmodum Psalmo 50 Deus per prophetam docet: Invoca-me die neeessitatis et ego exaudiam te. Jam igitur' suae impotentiae et imbecillitatis satin con,sq~

quod non esset hostibus resistendo par, Deo tr