[See page image]

Page 589-590

Et de iuramento illo satis: interim David. Abisai inbet tollere lanceam Saulis et scyphum aquae, ad potandum apparatae, neque enim in ealidis illis regionibus ordinarius eras vini potus: idcirco fit hoc loco mentio scyphi aquae. Nam etsi rea erat Saul, non tamen omnibus horis vinum potabat: neque admodum istud mirandum: quandoquidem, ut ante dixi, regio ills calida non permittit ordinarium vini potum incolis: quorum alioqui vita brevior foret nisi plus aquae quam vini biberent. Et praeterquam quod sobrie illos bibisse extra dubium eat, Deum Sauli etiam mentem dedisse apparet, qua Buis affectibus rrioderaretur. Multos enim videas, qui centies willies perire malint quam vino abstinere, quod tamen et animae et eorpori noaium ease satis sentiunt: Bed Buis afeetibus indulgere et Bacchanalia vivere ipsos iuvat, et Epicuri de grege porcos ease. Quin etiam multos opulentos viros dedecori sibi ducere videas aquae potum qui vel periculo valetudinis suam opulentiam palam ostendere volunt. Bed quum videamus regem qui vini copiam habere poterat, assuovisse tamen aquam bibere, eius exemplo nos oportet ad sobrietatem incitari: et eos saltem qui vine assueverunt, discere moderate bibere : ne Dei bonis creaturis abuti velle videantur.

Pergamus ad reliqua. David abiit cum hasta et seypho Saulis, et stans in vertice montis ex opposite Saulis castrorum clamavit ad _ populum, et primurn Abnerem vocavit. Brat autem is Saulis ex fratre nepos, et ducebat ipsius copias totamque exereitus curam agebat : illos autem David accusat socordise et perfidiae, quod tam alto somno fuerint omnes abruti ut Saulem impune oceidere lieuerit. In hunc igitur finem David hastam et acyphum Saulis assumpserat, ut certissimis illis signis suam innocentiam omnibus patefaceret, et sese cum toto Saulis exereitu compararet : quod nullum fideliorem Be haberet in toto eaercitu: quem rnveritus sit et incolumem dimiserit, cui caput iure poterat auferre, a Buis somno alto sopitis derelictum et praedae expositum. Hunc igitur in finem David, nempe ut suam fidem innoeentiam et integritatem palam faceret, signs ills secum abstulit, non ut Buss vires ostentaret et praedicaret, seque omnibus Saulis militibus anteferret : qui, si mode licuisset, tranquillam et quietam domi vitam agere maluisset. Quum igitur its gloriatus eat suamque virtutem praedicavit, necessitate adductus fecit, ut Saulis animum placaret, et ad misericordiam flecteret. Nos itaque Davidis exemplum sic imitemur, no nos magni facere laudesque nostras praedicare velle videamur, ut multi solent Be insolenter hae in parte gerere laudem Dei Bus iactatione et superba gloriatione profanantes et corrumpentes: nihil enim nos Davidis exemplum iuverit. Nam suss laudes praedieat, et apud univer-

sum eaereitum gloriatur, ut Saulis erudelitatem et saevitiam molliat, et quale sit militum erga suum imperatorem officium doceat. Non aliter D. Paulum videmus suas laudea praedicantem, vehementer se eacusare, quod Be ahis apostolis conferat, et plus quam ipsos se laborasse, et, plura passum ease pro evangelio ostendat excusare quod quorundam importunitate eo redigatur. Nos itaque discamus neque arroganter, neque temere virtutes nostras xactare: Bed modeste et sobrie si necessitas coegerit praedicare : sic ut ab omni ambitione simus alieni

Hanc igitur ob causam David militibus Saulis socordiam exprobrat et ipsi imperatori perfidiam: suam vero contra fortitudinem et magnanimitatem, et summam integritatem. Ille quidem, fateor, primo dicit, unum de turba egressum, quod ironiee dictum eat ab ipso, quasi innueret gregarium aliquem militem egressum a castris qui ad regis usque cubile pervenerit vitam erepturus custodibus altum atertentibus : et bac ratione socordiam et perfidiam ipsorum maiorem faceret, et indignos ;egis oustodia et satellitio probaret. Yes omnes rei mortis estis. Per quem enim stetit quin Dominus vester interficeretur? David igitur istos subsannans nit, quidam a turba, vilis et abiectus homuncio egressus eat ad regem vestrum necandum: vos vero viri fortes et atrenui, quomodo ipsum tutati estis? Ta vero Abner, nonne vir fortis es et magnanimus, nonne dux es eaercitus? nonne multis victoriis insignia? nonne armorum peritissimus, si tibi fides adhibeatur? Quomodo ergo to hie, gessisti? quaiem to viram praestitisti? Regem tuum aliquis ad necem petiit, dumque interim alto sopitus somno iaceres : quam fidelem operam ipsi praestitisti? Atque its David suam integritatem et innocentiam ac causae suae iustitiam defendit. Nos ism utilem doctrinam ex istis eruamus : nempe, ut hostes nobis infensos placare modis omnibus studeamus, etai causae nostrae freti bonitate: et pravorum omnium ac improborum hominum virulentiam piacidioribus verbis frangere nitamur: sperautes fore ut hanc viam sequutos Deus aoceptos habeat, of magis ac magis benedicat et fertunet. Caeterum et licere nobis hinc animadvertimus hostes liberius inerepare, mode tamen eodem quo David agamur spiritu: ne nimirum contumeliis ant dieteriis exeipiamus, Bed libere ipsorum vitia monstremus et repreheadamus.

laergamus ad reliqua, quibus dicitur Saul audita voce Davidi, filium eum vocasse. Quae vex: illi non temere But simulate eacidit: zed ex. sensu et morsu conscientiae, agnoscentis quanta perfidia et improbitate'filium innocentem persequeretur, cui iam secundo vitam debebat, praeter innumera benefieia quibus ipsi maaime devinctus erat. Ex quo apparet vel nequissimos homines deiici et prosterni