[See page image]
Page 385-386
685 IN I. LIB. SAMUEL. CAP. XXI. 386
derim : nam et pueris meis condixi in illum et locum. 3. Nunc ergo si quid habes ad manum, vel quinque panes, da mihi, aut quidquid inveneris. 4. Et respondens sacerdos ad David, sit illi, non habere laicos panes ad manum, led tantum pan.m sanctum
si mundi sent pueri, maxime a mulieribus? 5. Et respondet David sacerdoti, et dixit ei: Equidem si de mulieribus agitur continuimus nos ab heri et nudiustertius, quando egrediebamur et fuerunt vasa puerorum sancta: porro via haec pollute est led et ipsi hodie sanctiicabimur in vasis.
Pergendum nobis in historia est Davidis profugi et egsulis ab israelitica terra. Quae quam dura fuerit tentatio, procul ab ea terra quam Deus in domicilium elegerat easulare, nullus enim alius in toto terrarum orbe locus erat Deo lacer atque dicatus in qua pure et sincere coleretur et adoraretur quam sola Iudaeae regio, vidimus haestorna concione. Sane quum ab ea David cogitur egsulare, longe videbatur remotes a sibi promissi regni possessione. Ac procul dubio lacrymae illae Davidis, de quibus ante egimus
satis declarabant in quas angustias esset coniectus. Nam licet vir fortis et magnanimus, non tamen poterat temperare a lacrymis quas abunde fundebat. Nam etsi Ionathanus amare flebat, David tamen abundantius. Neque vero tamen ista impodiverunt quip suatu in Deo fiduciam collocaret, verum ut saepo scriptura docet, fides non reddit homines sa aeos aut atupidos, qui malis quae sentient non com moveantur, led interim istis modis egerceri fidelea necesse est, ut superatis omnibus tentationibus dul ciore fruantur victoria. Quare licet Doi verbo fi deles nitantur, non omnino tamen affectuum et pas sionum vis in illis eastinguitur, sod si modo in hanc, modo in illam partem volvantur, usque ad eaitum tamen sustinebunt, quibns Dei voluntas instar fir mae rupis est. Ac licet ventis et procellis agiten tur firmi tamen et imperterriti in divinis promiasis permanebunt, et nunquam ipsorum exspectatio vana erit. Quod ad Ionathanum attinet, vidimus ipsum Dei promissionibus magis quam rebus ullis praesen tibus confirmari. Nam Davidis fuga videbatur illum in integrum restituere: sicut et illa Saulis erat opi nio, Ionathanum filium et posteros vivo Davide non posse regni dignitatem retinere. Contra vero Iona thanus speravit se mortuo Davidem sui suorumque miserturum. Atqui Davidem tune intuebatur mi serum et afflictum cuius iugulo gladius imminebat, in quem tanquam scopum omnes collimabant, cuius necem omnes, ut Sauli gratificarentur, summis stu diis quaerebant. Denique Davidem in summas re dactum angustias animadvertebat, led nihilominus ab ipso gratiam et misericordiam sibi suaeque fa miliae precatur. Quamobrem Ionathanus hoc facto declaravit se in immutabile Dei decretum et volun Calvini opera. Vol. XXX.tatem per Samuelem patefactam, de debito Davidi regno faille intuitum. Ac proinde cognovisse re ipsa porficienda gees Deus praediaerat, licet hominum opinions viderentur impossibilia. Porro si Ionathanus tantam promisaionum divinorum certitudinem in Davidis persona cognovit, quid nos hodie Eaters par est, intuentes Dei filium in coelestem gloriam evectum, licet nos in hoc mundo variis egerceri poenis et aerumnis, sizumque regnum in his terris else occultum permittat, nee longs ampliorem materiam babemus nos in Dei potestatom et manum tradeudi, quam olim Ionathanus, et non dubitandi gain licet willies durioribus calamitatibus ezerceamur, potestatem habeat ex omnibus periculia eruendi nostrique miserendi.
Porro diligenter observanda runt gust sequuntur verbs Davidem fugientem venisse in Nobe in qua erat tent Dei sanctuarium, quoniam do panibus propositionis mentio fit, qui quotidie Deo offerebantur et in mensa par manum saeerdotia proponebantur, et aliis sublatis alii substituebantur. Hie in primis observandum Davidem praeter periculum quod ipsi imminebat ab hominibus, etiam cum fame fuisse iuctatum. Neque enim fugienti licuerat de annona aliqua providers, et quamdiu latuit, verisimile est sum etiam iam tam ieiunare coepisse: iam vero profugus, et per vies invias oberrans, nulli sere audet domui committere in qua vel fruatulum panic sibi suisque pauculis servis postulet. Yidetur ergo David ab liominum consortio eaclusus, et cognatorum et amicorum communications privates, nedum ut ab eatraneis auailium aliquod egspectet. Fame etiam premitur, et nullibi remcdium malia iatis invenit, nisi ad sanctuarium Domini confugiat. Hunt enim locum aibi tutissinium asylum esistimavit : licet contra hominum opinions locus illi nulius perniciosior contingere posaet. Nam eo ad sacrificia concurrebatur ac proinde facile agnosci porterat tanquam in publico mercatu: ac proinde quum pries delituisaet modo videtur in omnium conspectum venire et se ipsum prodere. Yerumtamen minims dubitandum quip David in tantas angustias coniectus asylum eaistimarit tutissimum locum illum quern Den; suo cultui dedicarat; et cogitarit Deum sui miserturum quom in ipsius sanctuarium confugeret, et in eo ipsum oeeultaret. Ac sane hanc illiua fuiase fiduciam in maaimis leis aFHictionibus apparet ex paalmis ipsius in quibus passim has votes audiuntur: Domine to me in aliquo sanctuarii tai angulo occultabis: quibus vocibua minims dubium est gain David meditationes illas et cogitationes eapresserit, quibus se in mediis eertaminibus sustinuerit. Quum se igitur dicit occultandum in aliquo sanctuarii angulo, testatur se omni tempore in media rerum adversarum tempestate cognovisse nullum tutius asylum neque fortiorem ullum perfugii locum ease, quern in Dei menus con25