[See page image]
Page 363-364
HOMILIA
quid em nomen divinum advocatum, non sinet inulta periuria.
Pergit Ionathanus adiicere novum iusiurandum :Sic -Dominus inter me et to usque in sempiternum, quo magic ac magic ostendat se alienum ease ab illis omnibus fraudibus et dolis quibus homines plerumque sua periuria tegere consueverunt, pulchre secum agi existimantes, si coram hominibus occult.ae aunt ipsorum fraudes, de quibus argtii non possint, quos tames opertebat cogitare coram Deo non ease occultas, sed de illis olim reddendam ipsi ease raCionem. Idcirco etiam adhiberi Solent ab hominibus iuramenta tanquam re media quaedam, quum res occultae suet et nuliis testibus, nisi Del nomine advocate, detegi possum. Vernal hodie, proh dolor! quam haec doctrina parum spud homines valet, qui si de rebus occultis iuraverint, non magni faciunt iusiurandum, nisi quibusdam adhibitis ritibus, et testibus praesentibus a notario in acts publics redigantur: atque hit iuramentorum contemptus tantus eat ut eos etia.m qui se gloriantur fideles pervaserit. At nos contra docet hit locus, periuros licet centies periurium occultarint, non ideo tames a poena immunes, quod Dei iudicis oculos et vindictam nunquam effugiant, quipastorum et conventorum arbiter eat, et inter contrahentes praesidet. At mirum eat eos qui nomine christiano, gloriantur adeo stupidos ease ut huius sceleris magnitudinem non agnoscant, quum tames ipsos ethnicos hat religions videamus fuisse retentos : Deumque hanc omnium animis natura legem inscripsisse,non ease proximo faciendam iniurram: Deum testem unicum ease sufficientem, licet res omnes creatas periurium latest. Sane Labanum idololatram fuisse scimus, et rapinis deditumsine fide et aequitate: verum tames ills palam profitetur, generum alloquens, fore, ut si nullus alius iniurras, si quae filiabus inferatur, ulciscatur, Deus tames eas vindicet. Undo isti idololatrae hit sensus, nisi a natural Ethnici sane de iuramontis magnificis verbis loquuti aunt, ut Del maiestatem magnifacerent. Quare quum homines in i.uramentis concipiendis tam leves sint, et tam proni ad divinae maiestatis conceptual, eo maiore curs et studio meditanda. eat nobis quae hoc loco traditur doetrina, nempe : Dominum inter contrahentes seders arbitrum et iudicem : ac proindcnulls superesse hominibus effugia, quip coram ipsius iudicio standum sit.
Magnum autem pondus ho-ibent ills verbs: ha scgnpiternum, et non leviter praotereunda. Qui fit enim, obsecro, ut periuri parvi faciant suss deierationes, et malum malo cumulent, nisi quod Deo poenas difference videantur sibi fore immunes? Hine itaque periuriorum tanta frequentia, impunitatis ape nimirum. Quamobrem haec verbs
LX%V.aunt diligenter expendenda: 17sque in sempiternum, quibus docemur Deo licet poems difference ad tempus, tames rationem olim repetiturum et periuria in medium producturum. Sane quum Deus sit rerum omnium testis, non statim ipso. memento et ex tempore in peccatores animadvertit: quod ipsos divina patientra et bonitas din. exspectet, et ad poenitentiam invitet ut reddantur inexcusabiles. Quae quum its sint, discamus Dei nomen advocantes, non respicere amici aut consanguinei personam, ut periurio factum ipsius aliquod flagitiosum tegamus, sed Deum meminerimus fore et in vita et in morte dictorum omnium iudicem et vindicem, ac licet nulls in his terris periuriarum appareant supplicia, re ipsa tames experturos olim homines quanti swum nomen fieri Deus volverit, et quo in honors haberi : segue unquam impunita fore tanta flagitia, quantumvis poenas in longum tempus Deus differat. David vero pro se vicissim excipit: Dominus reyuirat de mane inimicorum Da vidis, gust verbs vehementiam animi ipsius exprimunt: quibus se paratum testatur poenas non tantum quas Deus ipse sua manu voluerit infligere: sed quod ipsi magic ignominiosum fuisset, ab ipais hostibus ferre. Quasi dicat: Ne me Deus ipee tantum sua manu puniat, sed ipsos improbos homines et flagitiosos adversum me concitet, et illorum ministerio me ulciscatur, et maiore dedecore obruat. Deum enim scimus saepe ad suppliciorum
gravitatem adiicere dedecus et ignominiam, ut peccatores magic ac magic humilientur. Multi enim fort; animo quaedam adversa ferre parati runt, modo fortunarum tantum iacturam aliquam faciant aut in corporibus aliquid sine contumelia et ignominia patiantur, quibus dedecus et ignominiam ferre durum eat et intolerabile. Hanc igitur ob causam David hoc loco nominatim meminit ul-
tionis divinae per manum inimicorum faciendae. Porro hint etiam colligendum, Deo nostris hostibus illam in nos potestatem dante, Dos officii admoneri, tanquam si sententiam ipse adversum nos ferret. Nam afflictiones quas nobis Deus immittit, si non coniunctae aunt cum dedecore allt igwominia, loco runt tantum mulctae cuiusdam ab ipso nobis im positae. Sed quum ad afflictiones dedecus accedit et ignorninia, Deus ostendit non leves oflensas a nobis admissas: sed graviores quas publics igno minia puniri necesse sit in aliorum exemplum. Utilis sane doctrina haec eat ex hoc loco nobis eruenda, et in usum nostrum convcrr,enda. Nam fere improbis et flagitiosis hominibus in nos po testatem et dominium exercentibus, indignamur et veluti dentibus frendentes adversus Deum oblo quimur et altereamur. Quare Deus hunt impro bum in me dominatum habere permittit? cur istis habenas ad me vexandum laxat? Mene perpetuis