[See page image]

Page 355-356

Ionathano plurimum erat devinctus, quum ultro ipsius amicitiam expetivisset. Nam si ipso Ionathanum de amicitia prior interpellasset, et ipso annuisset, magoi beneficii loco erat babendum: sod quum Ionathanus prior Davidem interpellat, qui Ionathani amicitia et favore opus habebat, sane magnopere Davidem sibi devinxerat. Nihilominus David istis verbis ipsum ad perseverandum in amicitia coepta cohortatur. Nam fieri potest ut qui cum altero amicitiam contraxit a qua velit discedere, queratur se alterius importunis precibus adductum, et ad eam amieitiam coactum. Atque bac ratione amicitiae saepe dissolvuntur. At ai quis prior alterum interpellavit et illi se obliaavit,

datam fidem per initum ab ac si hortetur iriceptum opus Deo concedente

veno fecimus, ad perseverandum obligari. Nam multos videas qui si semel argue iterum bone fecerint, officio satisfecisse sibi videantur, et si ad a.liquod tempos fortiter se gesserint, delude resiliant. ab officio, tamen extra omnem -culpam se esse sibi perauadeant. Contra vero sane, si Dei dona ad auum usum referre didicerimus, nunquam benefaciendo defatigabimur, sod eo sttidiosius good coepimus persequemur, ne in stadio deficiamus. Atque iatis veluti atimulis se fideles Doi servi debent eastimularo ad officium, quum memoria repetunt quae Deus opera per ipsos effecerit, ut quandoquidem Deus occasionem illis dedit benefaciendi, etiam ad finem uaque pergant alacriter, et non niai re perfecta conquieacant. Hypocritae quidem oceasionem glotiandi accipiunt ex bone gestis, quasi sibi Deum illis devinxerint, et libertatem quidlibet pro arbitrio gerendi, quasi ab omnibus legibus aint immunes, et sibi sua liberalitate et fortiter factis omnea devinxerint. Fideles contra Dei aervi quo maioribus factis insignes fuerint, eo modestius de se sentientes Deo gloriam omnem praeclare gestorum tribuent: et lose ipsos incitabunt ne Dei opus sepultum iaceat et imperfectum sua ingratitudine relinquatur: Indc ergo maiorem ad sole fortiter gerendum occasionem accipient, quo maioribus a Deo beneficiis affecti fuerint, et ad res maiores gerendas adhibiti, et magis ac magis fervebunt sancto desiderio ad Dei opus promovendum, ut nullorum periculorum metu ab incepta deterreantur, . good Dei gloriae propagandao studio ardeant. Porro quum se David Ionathani famulum dicit, no simulatam modestiam arbitremur. Nam ille quidem rex erat designatus et Samuelis ministerio unctus et inauguratus : vorum tamen tempos nondum advenerat quo in posaesaionem regni mitteretur, et idcirco se intra praesentis

conditionis torminos continet, good singulari observatione dignum est. Idem in Iacobo est conspicuum, cui primogenitura data fuerat, et nihilaminus se tanquam famulum coram Esavo fratre gerit. Ac sane nisi firmissima fide divinas promisaiones retinuisset, non tam alacriter tot perieulia vitam obiecisset. I'aternam enim domum relinquere maluit, spe illius terrae benedictae, quae ipsi in haereditatem Brat cessura, quam primogeniturae ius alteri cedere. Qua.s vero miserias pertulit, quot afflictionibus, quot durissimis calamitatibus exercitus eat? Nihilominus tamen fratrem Esavum compellana air : Ecce room servum : et famulos suos praemittens ad Esavum sic alloquitur: Ire ad dominum meum. Undo ista, quaeao, mutatio? Ducebaturne aliqua poenitent.ia beoedictionia acceptae? .An divinam procnissioocm repudiabat? Minime gentium : sod sciebat se non posse good ad eaternam speciem venire in possessionem illius primogeniturae quae adhuc tanquam terrestris paradisus latobat, et cuius fruitionis tempos nondum advenerat: Sua igitur spe conEent.us, cuius se indignum fatetnr, coram hominihus agnoscit .se Esavo fratre longe inferiorem. Sic edam hoc loco David, qui licet a Deo rex fuisset, clesignatus, nondum tamen oral in regiae sedis possessionem missus, neque adhuc regiam autoritatem et potestatem acceperat: aed ad tempos occultam else oportebat ac veluti sepultam. Idcirco itdquc se Ionathani regis filii famulum dicit: licet cum sciret non venturnm in partem regni, neijue .patri successurum: sod sibi potius subiiciendum, quinn in regni potestatem venisset. Ideoquc Dei bonam voluntatem agnitam Ionathanua adorat, et admittit: Davidemque rogat ut licet pater ingratus sit erga ipaum, suique suorumque misereatur. Davidem itaque videmus non vocare se Iouathani famulum ficta quadam of mendaci modestia civili, sod se re ipsa talem agnoscere. Foedus autem Domini vocat amieitiam quam invicem invocato Del nomine contraxerant. Foodus itaque divinum vel promissio vocatur, quae cum iuramento coniuucta est: good observatione dignum est. Nam si animis nostril altius haec insederit opinio Deum advocatum a nobis iureiurando testem, pra.efuisse pactis et conventis, vel latum unguem a promissis recedere horrebimus: no Deo fidem datam frangere velle videamur. Sed rode fit ut saepissime homines tam facile per Dei nomen deferent, good level Bunt et inconstantes, et facile ex ipsorum animis elabatur omnis Dei memoria: adeo ut cooties iurati parvi faciant iuramentum, quo sola charta videtur onerata et commaculata. Nam obaecro, quis non foedam dicat maculam quum veritatis testimonium iureiurando praetexitur, et interim sub illo fraudes proditiones occultantur? Sed, proh dolor! nimium