Prev TOC Next
[See page image]

Page 285-286

 

285 IN I. LIB. SAMUEL. CAP. XPIII. 286

bimur si coram hominibus puri et integri appareamus, et tamen vitae emendationi non studeamus. Sanctimoniam quidem prae nobis aliquam feremus

red interim nostris affectibus indulgentes inebriabimur, et meram hypocrisin fovebimus, odium, inimicitias et omne genus malitiae exercentes, et in illis nor magic ac magis indurantes. Et quoniam non possunt homines quid occultemus in pectore diiudicare, iusti nobis videbimur, et frontem perfricabimus, non agnoscentes nor ferre sententiam in nor ipsos, quum Saulem condemnamus, et detestamur. Quare ipsius exemplo discamus candide et sincere cum omnibus agere: et quandoquidem nemo non damnat Saulem improbitatis, quod necessitudinis et affinitatis praetextu Davidi mortem procurarit, cognoscamus nos, etsi turpitudinem nostrum et malam mentem coram hominibus occultemus, adeo tit nullus nor accusare ullius criminis possit, nihil tamen propterea promovisse, red contra potins coram Dee mains crimen incurrisse: qui tandem quam occultare studuimus turpitudinem coram omnibus deteget et in apertum producet.

Et quidem hactenus de Saulis fraudibus quibus oblata Davidi filia in uxorem laqueos illi nectere studuit, simulata tamen amicititia, et virtutis ipsius praemio et mercede, quem tamen cane peius et angue oderat, et in hostium mantis praesentemque mortem dare studebat. Sed in verbis Saulis quae praecesserunt, alia etiam turpior quaedam observanda simulatio cum tyrannide coniuncta, nam sit : Tantumodo esto fortis, et praeliare bella Domini. Nihil in Saule posse requiri dicas. Nam rei privatae augendae non videtur fuisse cupidus, red Dei gloriae promovendae tantum studiosus. Sunt sit, bells Domini quae praeliaberis: quasi dicat, non tantum legatus meus eris, non tantum meis populique commodis inservies, red ipsi Deo viventi operam navabis, euius nor populus sumus, et qui nor in suam protectionem recepit: quare quum adversus hostes pugnabis, non mihi tantum et buic populo, red ipsi etiam Domino inservies. Ergo in specie vir fortis et pins videtur esse Saul, red, tit ante dixi, talibus verbis pravum suum ingenium occultat, mera eat verborum simulatio et bypocrisis, quandoquidem Davidis mortem hoc affinitatis praetextu quaerit, et impius eat in Deum cuius nomine ad tegendam suam crudelitatem et turpitudinem abutitur. Neque vero mirum istud videri debet, quoniam omnibus hypocritis commune eat, tit facilius suns doles tegant, Dei nomine abuti, sive adhibito iuramento, sive protestatione, sive alia quavis ratione. Pium itaque zelum et studium in Deum profitentur, officia multa quae proximis accepts debent, in medium proferunt, denique nihil nisi Dei gloriam et proximorum caritatem loquuntur, red longe alia mens ipsorum eat. Lucrum , enim

suum quaerunt, alii divitiis parandis avaritia ducuntur, alii vero hor<oribus consequendis ambitione turgenG, denique nihil nisi fraudes et doles machinantur, et eorum oculos perstringunt quibus fucum faciunt, et tam blandis et piis verbis suam turpitudinem tegunt, tit nihil uisi Dee duce et autore facere videantur. Quare quum tam iDgOniOSi Sint homines, immo tam impu<lentos in aasumendo in vanum Dei nomine, quo suam iniquitatem tegant, et hominibus imponant, Canto maior adhibenda nobis eat cautio in nobis explorandis, ne unquam Dei nomen asaumamus nisi sincere, et in omni aeqnitate et rectitudine, no unquam in vanum ant simulate illud usurpemus : red si iurandum erit aliquando, cum reverentia et timore divini nominis faciamus.

Sed quis fuit tandem exitus? Agite iam ex sequentibus verbis expendamus; Factum eat autem tempos quum deberet dari 1Vlerob filia ,Said David, data eat I3adrieli Molathitae uxor. Augetur iniuria prior dedecore quo Davidem afficit, ignominiose ipsum promises filia privans et alteri collocans. Nae si quis sun iure fraudatur, et promises non sequuntur, et pro navata opera non mode non rependitur mercer, red eadem privatur, magnum iniuriam, et vix tolerabilem patitur: sed si ad superiores illas iniurias etiam accedat contumelia et dedecus, tit omnium risui exponatur, certum eat intolerabilem iniuriam ease. Nam quo meliore indole fuerit aliquis et quo fidelior, on, gravius feret inustum aliquod sibi dedecus et ignominiam. Tali contumelia fuit affectus David a Saule. Nam antes quidem sun iuro fraudabatur, quum promissa in uxorem regis filia, ante congressum cum Goliatho, non daretur ex pacto debits: sed quum deinde sponsalibus faetis, et Davide iam generi locum obtinente, nuptiae eelebrari debebant, alius ipsius locum occupat, et omnium risui et cachinnis exponitur deridiculus, nonne merito poterat vehementer indignari et adversus Saulem exacerbari? 'Perum tamen quam patienter istam iniuriam tulerit apparet, quandoquidom nihilominus in officio tam ergs Saulem quam populum fideliter perstitit. Ecquis vero non commoveretur tam insigni accepts imuria? Yerum tamen David nequo indignatur, neque conqueritur. Nae qui dignitatem aliquam inter proceres assequuti stint, si quam talem contumeliam passi aunt, nihil non ad uleiscendos inimicos movent: David vero licet multas videatur occasiones habere et rationes illatam iniuriam aibi vindicandi, tamen agnoscit Deum his media velle patientiam auam exereere. Neque enim ille se in populi gubernationem ingesserat: sed Deum sciebat sibi autorem, a quo :tanquam menu ad honorem et dignitatem illam deductus fuerat, et ipsi gratiam et autoritatem spud populum conciliarat. Quare licet Saul eum multis