Prev TOC Next
[See page image]

Page 183-184

 

183 HOMILIA LX 184

quidem inauguratus David a Samuele, venerat etiam in aulam regiam, sed ad quid, obseero? ut eitharistam agat. Quis ergo non dixerit, alienissimum ab illa dignitate Davidem, et nullam apparere spew aut rationem implendae divinae promissionis? Verum Dens ita Davidem per obliquas vias deduxit, ut tamen suum opus perfecorit. Consilium itaque Domini fuit per illas ambages Davidem deducere, et ad promissam regiam dignitatem suo tempore promovere. Hanc ob causam ipsius citbarae vim quandam indidit, ut ex ea Saul reficeretur, solamenque mali reciperet, et spiritus malus sum affligens sedatus sit. Atque ista nobis sufficittnto, ut curiosas multas quaestiones missas his faciamus, in quibus enodandis sese multi profani homines vehementer exercent, musicane et harmonici concentus vim habeant morbos depellendi, et Satanae insultibus resistendi : quod non perpendant illi quae superius a me dicta aunt, Davidis eithara quidem fuisse Saulem recreatum, sed Domino faciente, et vim illam intus inspirante.

Quao sequuntur deinceps observatione digna aunt: Misit ergo Saul nuncios ad Isai, dicens: Mitte ad me David flium tuum, qui eat in paseuis. Quare hit pascuorutn mentionem nominatim iniicit? Sane non eat dubium quin aulicam iactantiam ista verba sapiant: ut solent reges et principes sua beneficia vehementer laudare: et si quem in famulitium recipiant, ex quo tamen ills nihil utilitatis percipiat, beneficii tamen loco volunt haberi, et inde laudem etiam venantur. Saepe quidem, fateor, pauperes et egenos ad dignitates evehunt, ut eorum liberalitas et munificentia praedicetur: sed quum nobiles viros advocant, quorum amplissimae aunt opes, et magni reditus, ut quietam et lautam vitam in familiis agere possint, Donne opes et facultates exhauriuDt, et multis incommodis obiiciunt? Nam quoties qui mollibus in stratis poterant domi cubare, coguntur vel sub dio, vel humi duriter, vel in stramine iacere, quoties regibus torras suas lustrare, et triumphos suos facere videtur? Et quae alia compensatio laborum et sumptuum, nisi exprobratio socordiae et desidiae in qua si in domibus essent vitam agerent? Et tarnen miseri illi homines istis verbis deliniuntur. Eadem ergo hit ratio eat Saulis, petentis ab Isa'i ut sibi filium mitteret, et quidem cum qui erat in pascuis. Annon enim simpliciter dicere poterat, mitte ad me filium tuum Davidem, quare addit, sum qui eat in pascuis? Nempe ad iactantiam, quasi dicat, a pascuis in aulam meam mittito, ut mecum sit, et honores a(lipiscatur. En tit miseri homines audacia propria excaecantur. 141iseros, inquam, etsi divites. ~uis vero fuerat antea Saul? Nonno rusticus, vilis et abiectao eonditionis babulcus? lam vero ad dignitatem evectus insolentius se gerit, et suam munificentiam ostentat

et praedicat. Verum enimvero quam non sua industria, non consilio, non viribus erat adeptus: red quam uni Deo debebat, et pro qua singulis momentis agere gratias sum oportebat, et sibi conscium prioris vitae tanto abiectiorem et dociliorem ease, et latebras potius quam lucem quaerere. fqluantus enim pudor eat cum dig6itate regia gloriari et efferri, et pascua exprobrare, cuius antea vitae conditio Davidis fuit simillima? Nae Dei beneficiorum obliviscitur, quae tamen ipsi deinceps magno constabunt. Et sane ea eat bominum corruptio, ut variis dotibus exornati sic efferantur, ut nunquam deiici coram Domino distant, nisi magnis et crebris ictibus contundantur, et confusione involvaDtur.

HOMILIA LX.

CAP. XVII.

1. Congregantes autem Philistiim agmina sua in praelium, convenerunt in Socho ludae: et castrametati suet inter Socho et Azecha in finibw Dommim. 2. Porro Saul et ilii Israel congregati venerunt in vallem Terebinthi, et direxerunt aciem ad pugnandum contra Philistiim. 3. Et Philistiim stabant supra montem ex parte has: et Israel stabat supra montem ex altera parte: vallisque erat inter eos. 4. Et egressus eat inter duas acies de castris Philisthinorum nomine Goliath., de Geth, altitudinis sex cubitorum et palmi. 5. Et cassis aerea super caput eius: et lorica squamata induebatur: porno pondus loricae eius, quinque millia siclorum aeris erat. 6. Et ocreas aereas habebat in cruribus: et clypeus aereus tegebat humeros eius. 7. Hastile autem hastae eius Brat quasi liciatorium texentium: ipsum autem ferrum hastae eius sexcentos siclos habebat ferri: et armiger eius antecedebat sum. 8. Stansque clamabat adversum phalanges Israel, et dicebat eis: Quare venistis parati ad praelium? numquid ego non sum Philistaeus, et vos servi Saul? Elagite ex vobis virum, et descendat ad singulars certamen. 9. S'i quiverit pugnare mecum, et percusserit me, erimus vobis servi: si autem ego praevaluero, et percussero sum, vos servi eritis, et servietis nobis. 10. Et aiebat Philistaeus: Ego exprobravi agminibus Israel hodie: Date mihi virum, et meat mecum singulars certamen. 11. Audiens autem Saul, et omnes Israeditae sermones Philistttei huiuscemodi stupebant et metuebant nimis.

Hesterna concione Saulis iactationem et ostentationem vidimus, quum Davidem a patre postulans, dixit, velle ad se mitti sum qui erat in pascuis, ut in aulam reeiperetur. Etsi vero coram