[See page image]

Page 137-138

debita humilitate flagitii punitionem admittit? Minime gentium : sad contra ne tantillum quidem cedit, et contra renitens Samuelem rogat ut se coram senioribus Israelis et universe populo honoret. Es quibus verbis illum apparet non magno Dei timore duci, modo coram hominibus suam autoritatem retineat, et de sua dignitate nihil ipsi depereat. Nos itaque quoniam istud exemplum proponitur bominis omni sensu et ratione privati Dei iudicio, discamus non adeo mundum intueri quin magis in Del iudicia simus intenti : ac proinde peccata agnituri coolestis illius summique iudicis maiestatem intueamur, veniamque supplices deprecemur : ac si quam afflictionem immiserit ad nos castigandos, patienti et moderato animo feramus, et adversus stimulum ne calcitremus : et si Deus caram hominibus velit nostrum dedecus patefieri, ne contra gloriae nostrae studeamus : sad potius pudore suffusi Dei manum feramus. Summo enim commodo nostro fiet, ut detecta coram hominibus turpitudine nostra, et ignominia et opprobrio suffusis Deus peccata condonet, illaque perpetua deleat oblivione. Nam qui ambitions turgidi gratiam spud homines retinere, virique boni haberi volunt, suas sordes et inquinamenta tegunt olim nocitura: non aliter quam qui malum occultum celat, mortem sibi maturius conciliat; quod fuisset alioqui medicabile adhibito convenienti remedio. Detegi autem malum oportet, quod alioqui sue, fcetore et putredine lethale fit. Idem contingit its qui apud homines viri boni haberi, gratiamque- et autoritatem qua maxima valent retinere eupiunt, Dei interim obliviseentes : immo Dei et angelorum iud'cium et. condemnationem parvi facientes, mode hie coram hominibus absolvaintur nomenque suum retineant. Hine nascitrer, in: aitiia induratio :- hinc mali occulti labes et foetor accrescit, fethumque miseris adfert. Nos ilaque dyscamus ita nos; expend'ere et explorare, ut sponte coram Dee eompareamus, et in ipsius praesentia peccata nostra maxis. ae maxis condemnemus. Ac si, ut ante diiai, now ded'ecore et ignominia swffundi, et in exemplum produci, nostrumque dedecus evulgaxi: voluerit; patienter toleremus: et Deum precemur- uti dedecus illud in nostram salutem vertat, nostrosque sensus ita captivet, ut ipsius voluntati penitus acquiesoamus. In primis vero summopere- cavendbm ne adversus Deum, nos dedecore aliqun et ignominis afficientem pugnemus aut obloquamur : ne indurato et prwefracto anima malum in nobis occultum sepelamus; et ne pudeat nos coram- Dee nostranum aniinarum medico vulnera nostra detegere quibus medeatur: Sic facinorosi; homines, quorum flagitia deteguntur; cogitare debent, non temere id contingere°: sad quum occulta sua peccatw ease sibi pollicerentur: Deum illa velfe retegi praeter suam opinionem, et dle iisdem poenas

hominibus dare, ut paratam aeternam condemnationem fugiant. Bed pro ista cogitatione potius magis obfirmantur in flagitiis, ut videantur neque rations ulla. praediti, neque etiam quas tneriti aunt poenas laturi: et vehementer tam ipsi Dee quam hominibus reluctantur et indignantur omni posito pudore et verecundia. Nos vero caveamus summopere ne istis similes simus : Dee reluctantes, no longe sit deterior nostra conditio futura: quin potius Dee nostram turpitudinem palam evulgari volenti ultro subiiciamur et obtemperemus.

Et bactenus de verbis illis Saulis dictum esto, quibus rogavit Samuelum ut secum veniret, seque honoraret coram senioribus populi et coram Israele, ut ea ratione suam apud ipsos autoritatem retineret. Quasi vero Samuel Dei decretum posset immutare: aut posset apud homines autoritatem obtinere qui Dei iudicio et manu deiiciebatur. Deus tanquam fulmine ipsum lata sententia percusserat, et nibilominus hominum favorem et benevolentiam sibi pollicetur. Quod quid aliud eat, obsecro, quam Deum ex sue sensu metiri, et ipsi velut in faciem resisters? Procul a nobis absit tantus stupor: et Deum nobis infensum sentientes, ne a rebus creatis auailium egspectemus : nam ita maiorem in nos condemnationem accerseremus. Nihilominus tamen Samuel illum comitari voluit: nempe quad', ut heri attigimus, nondum venisset ezauctorationis illius tempus et momentum propbetae et hominum respectu : quad tamen apud Deum ratum erat. Bed nullus dum designatus successor fuerat, quem tames ipsum a Deo promissum oportebat exapeetari. David nondum unctus et inatguratus fuerat: id'eoque Samuel regem adhuc ad tempus colit, licet tamen d'ecreto Dei reiectum.

Deinceps dicitur Saul adorasse Dominum : quibus verbis indicatur ipsum solenne fecisse sacrificium. Non ergo manifesto in Deum fait impius, et divinae maiestatis contemptor : sad ita golent quorum non eat mans recta semper aliquam prae se ferre pietatem, et aliquem aplendorem, quasi Dee maxima subiici vellent. Bed non dubiuni eat qufri Saul fraudes in pectore agitaret, et rebellionem meditaretur, et aleret occultum virus, quad regno excidisset, quemadmodum id deinceps ipsa experfentia confirmabit, et Deum interim adoret. An vero istud tantum ut coram populo pietatem simulet? Minime quidem: sad ills sibi ipse imponiit: et ita peccatum peccato cumulat. Nam ita saepe solent homines pietatem simulare, quum tames nulla pietas in illa ficta simulatione sit, sod. mera potius hypocrisis. Bed maxima pars hominum d'um multis externis caeremoniis Deum coiunt, eundem sibi devinctum arbitrantur, quasi bene de illo merit'i, et' egregia`. quadam virtute praediti, quae cultum illum Dee et bominibus gratum reddere debeat. Verum nulla