[See page image]

Page 129-130

egspectare. Non, potuit itaque Samuel vocationis suae terminos egeedere : at deinceps videmus iussum ungere Davidem in bueoessorem. Quamobrem minima mirandum, si antes Samuel se iturum cum Saule negavit, at max contrarium fecit. Neque enim eo fine Saulem eat comitatus, ut terminum a Deo positum prorogaret contra Dei voluntatem; sad ut contra se in potestatis et indignitatis a Dee constitutae subiectione eontineret, donee ab ipso Deo facts mutatio legitima asset. Denique non di= citur etiam Samuel non missus a Deo saltem ut ad aliquod tempus Saulem comitaretur. Denique nulla repugnantia neque contrarietas in verbis Samuelis, quum ex parte quidem se negat Sauli ferre auxiliuni posse, quod Deo visum asset aliter; ex altera vero Sauli obtemperat, illum, ut petierat, comitatus, donee Deus illum plane exauctorasset, at suecessorem alium designasset. Dicit enim Saulem alloquens: Non revertar tecum, quia Dominus regnum tuum proiecit, at tradidit progimo tuo: Quan= doquidem igitur haec iunguntur .simul, Deum opor= tuit alium aliquem suceemorem designare, antequam Sauli praefinitum: tempus . elaberetur: Ergo. Dei quidem respeotu, sad non hominum, erat Saulis regnum proiectumi Nam quatenvs Samuel eat prophets, Dei quidem nuncius eat ad eventum de= elarandum : sad interim populi membrum esse non desinit. Ac proinde regi subiici illum oportuity donee Deus ipse mutationem attulisset, at re ipsa suum decretum implevisset. Yerum nondum id effectum erati neque enim adhuc unctus fuerat David. Et licet unotus fuisset, nondum in regni possessionem missus erat, quod nonnisi multis post annis, ut dainceps videbimus, factum eat : siquideni cum tantis difficultatibus at afflictionibus David luctatus; ut longe melior et optatior eius conditio futures- videreturopilionem ease in dome paterna', quam inagni: populi regem,, at indesinenter tot tan= tisque ealamitatibus, urgeri. Denique videmus nihil absurdum ease in -eo quod Samuel negat se iturum cum Saule, quatenus nimirum a Deo reieoturn ipse etiam_ relinqait, at ab eo divertit: at tamen cum comitatus eat, quod eam deberi adhuc regi obedientiam noverit; donee definito a Deo tempera David in eius locum succederet.

Sequitur deineeps Samuele converse ut abiret, at Saule- apprehendente oram pallii eius; ad cum retinendum, scissam fuisse: Tum vero Samuelem si Doi debretum amplius deolarasse, his verbis

illud proximo tuo. Etsi vero Saulem verisimile eat magno quodam affectu voluisse retinere prophetam, non- tamed tantam vim ab illo factam vestimento; ut illud scinderet: Sed Deo its faciente contigit; ut eo signo Douiini decretum illud de quo egimus eonfirmaretur ratumque haberetur, at Saul vehe Calnini opera. Vol. gg$

mentius affic"tut. Nani Rest admonitus, tamen adhue effugitl quaerehat, Deumque peceatum illud obliVioni faturum rebatur: neque enim vero sensu peccati sui adhue erat affeetus. Quod enim peccatum dissimulat signum eraty ipsum notidum veram poenitentiam ex sensu illius habere quam oportebat. Itaque sive h-unc nuncium ut geberalem, sive ut particularem comminationem Saul interpretatus sit, tamen eaistimare debebat non inanes essa prophetae comminationes. Rxempla sane passim in sacris occurrunt: Nam etsi peoddtores ad tempos aliquo peocatorum seneu oommoventur; quum nis. mirum Dei verburim ipsoruin aures pbrsonat, of oius nomine coniminatnones proponuntur, at peccatum tune confitentur: tamen Dee poenas differente, hd aliquod tempus, §tatim obliti comminationum Dei .metum omnem abiioiunt, at se impune laturos p-ec cats' sibi pollieentur: Eh ut Dee tantum minas art verba adbibente, homines praebent aures hebetiores, immo obsurdescuntet quae monentur non audiunt. Quare Saulem oportuit aliquo ezterno signo at testimonio fieri certiorem de its quae iam audiverat ex Samudle: Itaque quum era pallii scissa eat, d propheta signum illud ease digit scissae illius auto= ritatis regiae quam a Domino aeeeperat, ratum its factum- eat Dei deoretum; duius interpres at nuncius Samuel. fuerat : at ips8 Saul dehementius perculsus at affectus, tit se ad Dei comminationenz attentiug eapendendam disponeret: etsi propterea non eat ad tneliorem mentem reversus. Deinceps enim aids obdurationem at murmur adversus Deum, at taudeni desperationem videbimus. Nihilominns tamen Doi verbo sues- semper constat autoritas, etsi reprobis dt incredulis nihil nisi condemnationem adfert. Quart heat Saul induratus sit; faotus tamen eat ineaeusa= bilis; Deique verbo nihil detraotum eat. Ex quo apparet, Doi verbum nunquam inutiliter in terrain cadere: sod, suarim illi semper vim at autoritatetn sartam teotam ease, sive illud homines admittant, sive eontradidant at reluetentur. Denique externo isto signo Dew Saulem docere voluit, ratas ease prophetae Samuelis eomminationes de eaauctoratione, quas tamen Saul velut aure hebetiore acceperat. Atque hic fuit signorum quovis saeeulo usus, iit nimirum, quum autoritatem at dignitate polleAtes homines ad Doi verbum at minas- obsurdescerenti alia quadam ratione docerdntur, at signis quibusdam ipsis eorum oculis proponerentur at auribus subiicerentur, quae ante neglexerant.

Quod vero instituta inter Saulem at Davidem eomparatione Saul condemnatur: its docemur ipsum nullam obloquendi Deo causam habere: quod iustas illum puniendi causas Deus habeat: at non possit ipse conqueri,- non ease alium qui sit dignitate ipsi praeferendus, quasi dignitate omnes anteiret. Samuel enim ostendit Deum facillime inven 9