[See page image]

Page 71-72

diceret: Non tantum ego me coram Deo sisto, qui iustitia. eat aeterna: sad etiam maxima cuius virtue fuit conspieua in asserendo populo sue ex tyrannide qua premebamur ab hostibus, in libertatem, ut sese nostrum servatorem ostenderit. Vale itaque duple severius ab illo puniri nisi sententiam latam implevero. Tertium denique iusiurandum addit, its faeiat mihi Deus, at its pergat: qua phrasi in scripturis usitata idem siguificatur, ac si quis dicat, Deum precor ut me in hoc mundo puniat, at in altero, nisi etc. Quum igitur multae castigationum acoumulantur species, ut Deus vel bac, vel illa puniat, istiusmodi imprecationi: Sic faciat mihi Deus, locus eat. Atque haec eat istius phrasis via, etai videntur . voces abruptae at intercisae: ut-in iurando modus teneatur, no, ut plerique habent in more, ad varias at horrendas easecrationes sint procliviores. Quam multos enim hodie videas adeo insolentes, ut diras easeorationes evomant, ad quos oporteat auditores totes cohorrescere; quasi Deum ipsum in faciem petere vellent, quum sibi varia fingunt monstra, at in inferis sedes at istis similia fabricantur? At, ut diai, in scripturis intercisae at abruptae iuramentorum votes videntur, ut doceamur oportere homines ad Dei nomen quoties per illud aunt iuraturi totos horrere. Idcirco Saul hoc loco sit, Iehova its mihi faciat, ate. ex quibus docemur non oportere homines sibi lieentiam iurandi permittere, ut nimium hae in parte solent peccare : sad potius tanquam fraeno quodam retineri. Etsi Saulem hit videmus gradatim ad . summum adacendere, at poenas poenis cumulare : Modestius enim prime loquutus eat, mox violentius: at tandem gravissime quum sit: Its faciat mihi at addat, at its mala malis at poenas poems cumulari precatus eat: quod diligenter observandum eat: quandoquidem id nobis fare contingit, ut in malis perseveremus, . at in sordibus nostris haereamus, at magis ac magis in its lasciviamus, donee ad iniquitatis summum perveniamus, nisi fraeno velut iniecto ab illis .deterreamur.

Sequuntur deinceps Ionathani verba, quibus de iniuria sibi facts conqueritur, tantummodo gustavi extremitate baculi parum mellis: ecce me, an morerer? quibus patris erudelitatem incusat, quad in ea easecrationis ultione mera sit iniustitia cum crudelitate coniuncta. Nihilominus tamen Saul innocentiae illius defensionem non audit: quad in tomerario sue iuramento prorsus caeeutiat. Et non dubium eat quin sibi nomen praeter crudelitatem acquirere voluerit: at ambitione laborarit, at verbum a rege profectum irrevocabile ease demonstrare afi'ectarit: ut. hae ratione maiorem metum de se ooncitaret, qui serio semper at irrevocabiliter loqueretur. Quare Ionatbani excusatio non admittitur a patre, quae tamen summa aequitate nitebatur,

sad quam Saulis superbia non recipiebat. Hina discunto, qui ad summos honores eveoti aunt, ca-, vere ne sua arrogantia reiiciant sibi vel ab ignaris vel abiectae conditionis hominibus factas admonitiones: nam certum eat inde maaimam partem corruptelarum in iudiciis contingere, quum superbia at arrogantia indices sic excaecantur, ut miserorum hominum querelas vel admonitiones non audiant.

Deinceps vero dicitur populus, etiam iure iurando Saulis ezsecrationi contrario, -affirmasse Ionathanum minime moriturum. Haetenus magnam huius populi obedientiam audivimus, imo patina stuporem quendam, quo factum eat, ut namo ex toto papule respondere Sauli sit ausu&- At quum Ionathanum de vita periclitari animadvertit, ram= qua istam a Saule serio agi, tum sere aperte regis conatibus opposuit, Ionathanumque non ease moriturum iuramento confirmavit. Profeeto minime dubium eat quip Dee impellente populus its sere iuramento adstrinxerit ad Ionathanum morti eripiendum, ut Saul arrogantiae suae poenas daret: ut si forte iuramentum suum locum habere vellet, contrario iuramento impediretur, populusque multitudine vinceret. Nampa ut dicerent se omnes iurasse, ao proinde non posse in ipsius sententiam descendere: quod solus ipse nihil ad illos omnes posset: atque. its provideretur Ionathano ne vita muletaretur. Porro quaeri potest,- rectene fecerit populus iummento contrario Saulis iuramentum oppugnans. Ad quam quaestionem respondendum eat, in rebus divinis homines eaecutire: ac proinde oportere- illos quum de arcanis Dei consiliis agitur; on sue digitum apponere, at its contentos . ease quae nobis Deus verbo sue patefacit. Nam quum, Dens admirabili quodam consilio sue istiusmodi quaedam exempla - ad nostram instructionem edidit, non .idea tamen sequitur homines ea, facientes non deflectere a recto tramite, licet eorum opera Deus ad suum implendum consilium usus sit. Yerum tamen lox Domini semper integra at illibata manet: quamobrem istiusmodi quaestiones relinquendae aunt tanquam vanae at inutiles,- imo at impiae, si quis illis ad effugia quaerenda velit abuti rectene an male populus fecerit. Sufficiat nobis Deum ea ratione voluisse Ionathanum eripi mortis periculo, quum iam iam morti destinatus sepulero imminere videretur, ut Saulis tyrannis eo mode puniretur. Caeterum populus eausam speeiosam adiicit, Ionathanum feczsse salutem magnam in Israele, et cum Deo else illo die operatum. Quibus verbis indicat populus in Deum ipsum iniur-iam redundaturam, si in eum, cuius opera asset usus ad salutem papule adferendam, saeviretur. Sane saepe quidem accidit, ut res magnas -quidam gerant, at memoria dignas, qui