[See page image]

Page 39-40

oastra Philiatinorum pervasisse: do quo die craatina dicendum Brit pluiibus, Deo faciente. Notandum vero interea miraculose Deum hie operatum; quod tam numeroei hostel tamque potentes, territi fuerint obiecto quod nullam terroria occasionem haberet. Quid ~ ergo? Nae Deus its fecit manifestum se in manibus animos hominum habere : et efficere ut qui leonum instar. ~ sedates erant, nullo persequente latebraa quaerant, et ex mete et ignavia prodire non audeant, licet nullus insequatur. Sic dicuntur improbi , homines fuga salutem quaesituri, licet nulloa insequentes hostea baboanl. Quamobrem facile iudicamua Ionathanum non aecepiase omen istud nisi manta con- i oepiaset Deum .sue consilia et conatns fortunaterum. Ac minima istud quidem intelligendum, quasi Ionathanus sea prudentia niaua aut viribus hoc aggresses sit, led, ut ante diaimus, fuisse extra se positum, et a Deo bane mentem accepisse certum eat. Yerumtamen etai multum in illo fuit infirmitatia et anzius animi haesit, bono tamen funds

mento et prineipio nitebatur. Fidem enim magi- ', mam ista eius ad armigerum verbs testantur: Nary eat impedimenttcm Iehovae quin servet cum multas aut paucis. Et procul dubio nisi probe fuisset Ionathano cognita Dei potentia, ex qua totes penderet, certum eat illum isto sermons minima usurum fuisae, praesertim in tam angustia rebus oonstitutum. Nam facile eat rebus secundis ntentibus Doi virtutem praedicare: et illum posse solum omnes hoatium conatus frangere, et illis resisters, licet mundus cum illis conspirasset, profiteri. At mortis discrimine apparente, quis de Deo tam confidenter loqui ~potest, nisi qui alias fidei radices egit? Sane qui in Deum seam omnem fiduciam colloaat, facile andacea et temerarioa invasores contemnet: non qnidem ut solent temerarii homines, qui neque metn Doi retinentur, neque in ipsius bonitatem sperant: ~ Bed tamers se in quaevis pericula coniiciunt; et, nullum sensum modesties retinent, quales ii quorum alioqui laudata voa ills: Hie' prandeamus, tanquam spud inferos coenaturi. Atqui non haeo fortitudo et magnanimitas dicenda, led mere, ut diai, temeritas. Non its Ionathanus: cuius conailiorum longs alia fuit ratio, et longs alius finis. Nam a Deo totes dependet, in quern unum vitae seas spem reiieit. Deumque agnoseit posse illum non minus cum paucis quern cum muftis hominibtia servers, etsi nullas ipse vitas, nullum consilium adferat. Atque beet eat huius loci sententia, et utilis inde doctrine eruenda. Sic Iosaphatum bonum illum regem vidomus suos militea eonfirmare, quern ingens adversus ipsum hoatium numerua conspirasaet, quorum numero iam iam videbatur obruendus: neque enim stet ells spas evasionia ex tents et tam horrenda strage.

Nihilominus tamen ills in unum Deum re8pioit; cuiua virtutem et potentiam nullia posse termtnis contineri docet: ac proinde non effertur regia sna dignitate, neque Buis militibus confidit, quorum sine Dec nullas viral fore agnoacit. Dentque longs aliter se gossit quern Solent rages aut imperatores, qui victoriam ex, suorum militum numero, vel aleoritate et fortitudine metiuntur: ac proinde quern tot equorum millia, tot munitiones, tot armatos militee ' reeensent, sibi nihil metuendum arbitrantur. Nae mortales iatiusmodi auailiis ad victoriam consequendam indigent: Bed longs aliter Deus, qui a nullo mortalium quidquam mutuatur: led cuius menus aatis eat potens ad suos in quovis discrimine adiuvandos. Quamobrem altius animis nostril bane doetrinam infigamus, Dec nihil obstare posse quominus leis opportunum' semper auailium adferat. Nam quern hominum operam adhibet in leis sublevandis, magno i11os honors afficit: sad tamen non faoit aliqua coactua necessitate. Eequis enim dubitat, imo quis non habet pro certo Denm, ut rea omnes oreavit, its etiam illis uti posse pro. suo arbitrio ad nos tuendos et conservandos, quern in ipsius obedientia conatanter ambulaverimus, et quocunque vocaverit intrepide perreaerimus? Nae si animis nostril isthaec haeserint, nullum petite= lum, nullus mortis metes nor ab officio poterit avocaro, ac ne vel tantillum quidem commovere. Et de Ionathani conatu haetenus, de quo deincepa adhuc pluribus acturi sumus.

Deinceps veto Saul dicitur audivisae tumultum in castris,' et aummum sacerdotem advocasse, iuasisaeque tit arcam Domini admoveret, atque ephod indneret, Dominumque sciseitaretur. Interim veto etiam qunm Ionathanum abases animadverteret, inssisse eundem requiri : et aimul etiam sacerdotem manum seam rocipere, et ulterius non progredi. Diaimus veto initio huiua histories observandum, Deum its iniaertum ease populi sui, ut Sauli tamen aummum dedecus et ignominiam inusserit, atque omni laude indignum ease declararit. Nam videtur Saul mete se in castris continuisse, et prbgredi non auaus fuisse, dum Ionathanus etiam audet adversus lantern eaercitum piogredi, et tot armatos et instructor milites Bolus adoriri. Saulis tamen, fateor, ex eo facto fame I vehementer seats eat : vertimtamen apiritus sanotus nor-" docet nihil hit Saulem potuisse, neque eius viribus aut prudentia quidquam gestum ease: sad quern Ionathani consilia et eorundem eaitum porspeaisset, persequendos hostel salsa, populumque ad insequendos

else illum iudihoates hortatnm ease, ut si fieri posaet, ne unua quidem ex tents multitudine superesset. Qua in re fecit manifes= tam seam arrogantiam et temeritatem cum sum, crudelitate contunctam, quemadmodum inferius~"

i