Prev TOC Next
[See page image]

Page 35-36

 

cedemus: hoc enim erit signum soeordiae ipaorum quad egredi castris non audeant, et hoc signo cognoscemus Deism illos in menus nosfiras trradidisse. Sed si dixerint, subsistite donee pervenerimus cad vas tom stabimus in loco nostro, et non adscendemus ad eon : a ignum enim iatud audaciae et fortitudinis. Quid istud, quaeso rei eat? Nonne dices pueriles iocos, immo in tanto rerum diacrimine meram insaniam ! Nae videtur Ionathanus non modo temerariua et inconsideratus, sed etiam in Deism impius, quad eum tentarit omen accipiens ex. re in specie nulls et inani. serum probari Dee factum iatud videmus, et regi ab ipso Ionathanum .traditis in ipsius mannm hostibus, quoa ante ipaiua adapectum occumbentes, et quasi sole ipsius umbra territos armiger ipsius nullo negotio conficit. Quae quum intuemur, nonne divinum opus suspicere et admirari debemusT Nam quomodo perterriti Philiataei, et tanto pavore peroulsi, tit metu occumbant, qui prius triumphos quasi victorea canebant? quomodo factum ut ab Israglitis, sine praelio fracti caesi fugatique lint, caedentibns IsraMitia eon quos metua semimortuoa proatraverat? Nae iatud intuentea neceaae eat fateri Ionathanum nihil hie ausum, et nihil coepisae sine divino duetu et impulsu: et fuisae veluti caecum, vise quam ingrederetur ignarum. En quibus quamque variis modis quorum misertus Deus operetur: si bellum immittit quibus illos eaploret, sane conailia et fortitudinem iiadem aubministrat. Quad si non its aemper facit, et inopea illi conailii et caeci quid acturi sint nesciant, et anaii in summas rerum omnium difficultatea veniant : nihilomlnus tamen -contra eapectationem noatram Deus its dirigit, et in angtastiis menu sustinet, ut nostril consiliia faveat, felicemque eaitom largiatur, modo in 'ipaum solum reQUmbamua et negotia nostra reiiciamus. Qtiapropter Deus scope nos priua deiici'ret humiliari volt, et fieri inatar infantium, ut QOnsilii inopes rerumque omnium egeni, et prorsus caeei et ignari rernm et futuri exitus, tamen bene speremus Deique promissionibus acquiescamus, quatidoquidem se no8tri curam habere profitetur, et nunquam passurum nos its pr emi tit opprimamur: aed in summis difficultatibug ~ nobis adfuturum et ad felicem exitum res nostraa perducturuin. Iatorum exemplum esto Ionathanus. In libria Iudicum videmua Deism prodentiae ac fortitudinia apiritum its immisisse, quiboa ut gratiae suss mintstria ad populi sui defensionem et liberationem ex hostium manibus uti volebat. Sed hie diversum quiddam eat, summapere nobis observandum, ne Dei potentiam ad nostrum modulum et mensuram appendamus. Nam si quoties in aliquas difficultates incidimus, liberationis modum aliquem nobia imaginamur, Dee quodammodo viam nostra imaginations praecludimus:

HOMILIA gLYII.

atque adeo ai qnam rationem nobis persuasimns sequamur, et illi acquiescamus, tantundem de Doi virtute et potentia detrahimua quantum nobis tri= buimus, ut deincepa non sit amplius a Dee speranda nobia salua, propter aummam illam nostram ingratitudinem. Quamobrem tanto diligentius iatud observandum, Deism variis rationibus suis laborantibua opera ferre, ut modo ipsis oculos aperiat, ac prudentiam in rebus gerendie largiatur, donisque omnibus aaneti sui spiritus neceasariia instruct, qnando ipsi placet: modo etiam anxios illos et animi dubios ease sinat: et tamen sic impellat ut infantem qui nondum incedere solos potent, et a tergo sustinetur, peter ignarum vise tamen menu dedueat, et in viam rectam ductum non deserat, ne lapaus aibi malum aecereat. Its Deus se ergs nos gerit, et labentes anstentat: et.its regit ut tamen clausis oculis et ignaroa quo eamus impellat et deducat. Baepe itaque Dens pra'eter nostram opinionem, et ignaros eventua ducit: et arcane quadam vi regit, ut tandem ad optatum portum ignorata tamen vise noatrae rations veniamua. No itaque Ionathanum temeritatia accusemus: aed illum patios impulau Dei tanquam somniantem et extra so positum credamuav aggresaum opus omnino divinum et eatraordinarium: Nam quum modo hoc modo illuc impellitur, et ignarus eaitua consiliorum haeret, et tandem viam ieperit, omnino divinum opus fuiase et ad. illud > eaoitatnm Ionathanum certum eat: : ueque enim=x'si ~ h'umania consiliis. locum dediaset, 1uh(jusM 8ascelfitset, ` quad nullis ~ humauis viribus perfio'i :poteiat3 r=iQnid ergo aliud- dicendum, qnam= qu6il'~-'ante~.'do~.tii,~Ionathanum fuiase velut - extra set °iapLum,'1' qndiri curs et sollicitudine- °iiigenti ~ rirgeretat,> Deiqne^~ 'menu de= duotum, -et -hostibus-'='obiectnm'velnti quoddam terriculamentum in media ° agmine, ut so-lo a.spectu territi et horrors pereulai- diffugerent, et facile interneoioni darentur. Hine itaque discamus, ad Deism in sum'mis. anguatiia confugere, et illum preeari ut noatra consilia regat, suoque favors nos eomplectatur, et ex anguatiis et difficultatibua eruct, suoque lumine illuatret, passuaque nostros, regat. Quad ai nos deiicere et humiliare ipsi viaum fuerit, et veluti caecos in tenebria continere) qua discipline seeps indigemus, nihilominua tamen apertum ease ipsi eaitum ex miseriis noatria aeiamus: et preeari non desinamua ut virtute qua nos sustineat to vocations incedentes. Atque its nos Deism precari decet, non tantum ut oeulos et prudentiam nobis largiatur ad videndum quidquid eapedit: sed edam ut quum omnis conailii eaper tes fuerimua et tanquam caeei erraverimus, nihilominus tamen ipse nos virtute sue regat, ut nunquam a bona recedamus, et vial omnes noatras in ipsius manum et providentiam reiiciamua. Ac lioet