[See page image]
Page 31-32
HOMILIA gLYII.
conversus ab illo suppetias peteret: vet si forte ingenti metu et horrors perculsus ad Deum con
fugere non recordaretur, parts sultan victoria et 1 debellatis hostibus, Deo soil gloriam tribuere me-
minisset totius victoriae, ne quam sibi homines ~~ partem laudis vendicarent. Neque enim frustra digit prophets, Deum non delectari equi fortitudine quod etiam honinibus merito possumus applicare. A'Iinime id quidem quasi Deus opus soon oderit. Nam si fords equus et robustus nobis contigerit, sane possumus eo ad res necessarias uti: et si viribus praediti aunt homines, Doi donum ease cerium eat, minima contemnendum. Sad quoniam proclives sumus ad ambitionem et arrogantiam mediis istiusmodi exornati, ut nobis videamur astir ex nobis ipsis validi ad nor tutandos: idcirco dicitur Deus illis mediis non deiectari ; ne in illis fiduciam nostrum colloeemus et acduiescamus: sad ut ad Deum confugientes ab illo solo salutem aperemus, et in omni humilitate illum invocantes debitum honorem reddamus. Porro Deum ardentibus et sinceris precibus interpellare non possumus, nisi in angustias redacti fuerimus et inopiam nostrum senserimus. Nam si rebus omnibus necesaariis instructi nobis videamur, et voti £aati compotes omnia ex animi sententia succedant, Deum licet precemur, non serio affectu f acimus, red tantum ex more et ritu quodam eaterno. Quapropter necesse eat nor rebus omnibus destitui, eo usque ut inopia nor ad Deum dedu6at, tanta quidem animi vehementia, ut ipsi debitum honorem reddainus : et non tantum ore sad re ipsa et ex animo profiteamur salutem nostrum ab illo solo panders, sine cuius favors et benevolentia nostra autos periclitetur, et' de nobis sic actum sit, ut nulls autos superesee videatur. Quamobrem minima dubium eat quip Deus voluerit populum room inermem ease, et rebus omnibus ad iustam defensionem vacuum, ut deinceps victoria de hostibus insigne asset trophaeum et monumentum oblati a Deo a coelis auxilii, et erepti populi sofa Dei virtute et potentia a mortis faucibus, quod span omnem salutis abiecisset. Caeterum observemus quanta in into populo rerun omnium asset confusio, quoin Dei boater tantam in populum tyrannidem eaercerent, ut miseris hominibus ne liceret quidem ad conficiendos vomeres aut ligones suos, aut secures suss, aut rutra, denique necessaria omnia instruments ad terrain colendam, aut alia ad domesticos usus instruments fabros habere, adeo ut ligna scindere nisi commodato acceptis securibus non possent: et necessario a suis hostibus aecipere cogerentur, a quibus tamers centies niftier caesi periissent si Deus permisisset. Quum igitur in tantas angustias redactum videmus populum illum a Deo electum, et solum in toto terrarum orbs in quo Dei nomen iuvocabatur et adora-
batur: discamus illius exemplo minima mirari si nonnunquain Deus permittit nor ab hostibus premi, et in extremum venire discrimen ut willies pet7turi videamur, et summo dedecore et ignominia obru endi. Haec, inquam, omnia si nobis conti-gerint, aanoscamus iam olim bane fuisse eeclesiae condi tiouem, Deo partial its puniente peceata illorum qui ingrati in ipsum fuerant, et immemores benefi ciorum ab ipso acceptorum : partim etiam eorum patientiam explorante, qui fideliter ipsum coluerunt et honorarunt. Hie itaque tanquam in imagine viva licet ecciesiae conditionem contemplari, quoties illam serio explorare Deo visum eat. Quid vero de Saule dicemus, qui non its pridem exercitum collegerat tercentum mine hominum, iam vero solis segcentis hominibus stipatur. Profecto historiae fidem faciunt post ingentem stragem mititum, tamers imperatores receptis militibus autoritatem eosin retinuiase : et iicet morte ante oculos versants, mi lites room imperatorem nunquam deseruisse. His vero licet noudum feciasent hostes impetum, et Saul tuba milites eacivisset, qui magno numero primum advenerant, tamers sensim dilapsi aunt, ut reliquos tantum homines sexeentos Saul habuerit. Sed, obsecro, quam paratos et instructor ad prae lium? No onus quidem gladium, aut hastam ha buit qua se tueretur : sofas secures aut stimulos quibus fodiantur boves reliquos habebant. f~,luare maximum his Saulis atuporem inspicimus: deinde etiam turpem populi fugam et dissipationem sum quandoquidem de Dei in speluncas, alii in cisternas, ahi m sylvan sere abdiderunt, et qua, cunque rations sibi eonsulusrunt: quo facto testati aunt se fidem omnem et span salutis tanquam rebus deaperatis proieesse. (qluae quoin intuemnr, discamus, ut ante monui, sic in Deum fiduciam nostrum collocare, ut quoin res nostrae deploratae videbuntUr, et boater viribus nor longs superare, tamers non desinamus sperare Dei virtutem facil Iime quidquid eontrarium nobis fuerit superaturamquandoquidem mortis exitus habet in potentate: ac proinde licet mills mortis discrimina ingruant, Deum tamers facile omnibus occursurum et e$ ipsis sepulcri faucibus suos edueturum. Nam .quae olim Israelitis de hac re factae suet promissiones ad nor edam pertinent. Sane Zachariae temporibus tristis rerun in Israele facies erat, summaque perturbatio. Nam facts quidem Brat populo redeundi potestas, et urban ipsam templurnque Dei restaurandi: sad tamers undique premuntur: Et quidem eorum respectu qui in Babylonian transportati fuerant et in Chaldaeam et alias regiones orientates dispersi minima pare erat reveres. Et quidem notum eat factas illis promissiones Deum semen aliquod ipsis reservaturum, et reliquam aliquam par-
mamque rerun confusionem: augilio non cogitantes, alii