|
|
130
|
|
|
perfect
and pluperfect middle (and passive)
|
|
|
|
403.
In the perfect and pluperfect middle (and passive) of stems
ending in a consonant certain euphonic changes (409)
occur upon the addition of the personal endings. |
|
404.
Several verbs with stems ending in a short vowel retain that
vowel in the perfect (and in other tenses); such stems
originally ended in σ;
as τελέ-ω
finish,
from τέλος
end (τελεσ-).
This σ
appears in the perfect
middle stem (τετέλε-σ-μαι,
τετέλε-σ-ται).
In the second person
singular and plural but one σ
is found: τετέλε-σαι,
τετέλε-σθε. By
analogy some other verbs have a σ
at the end of the verbal
stem. |
|
405.
In the perfect and pluperfect middle the third person plural
of stems ending in a consonant or of stems adding σ
consists of the perfect
middle participle with εἰσί
are (in
the perfect) and ἦσαν
were (in
the pluperfect). |
|
406.
Perfect and pluperfect middle and passive of λείπω
(λειπ-) leave,
γράφω
(γραφ-) write,
πείθω
(πειθ-) persuade,
πρά̄ττω
(πρᾱγ-) do. |
|
Perfect
Indicative |
|
S.
1. |
λέλειμμαι |
γέγραμμαι |
πέπεισμαι |
πέπρᾱγμαι |
|
2. |
λέλειψαι |
γέγραψαι |
πέπεισαι |
πέπρᾱξαι |
|
3. |
λέλειπται |
γέγραπται |
πέπεισται |
πέπρᾱκται |
|
D.
2. |
λέλειφθον |
γέγραφθον |
πέπεισθον |
πέπρᾱχθον |
|
3. |
λέλειφθον |
γέγραφθον |
πέπεισθον |
πέπρᾱχθον |
|
P.
1. |
λελείμμεθα |
γεγράμμεθα |
πεπείσμεθα |
πεπρά̄γμεθα |
|
2. |
λέλειφθε |
γέγραφθε |
πέπεισθε |
πέπρᾱχθε |
|
3. |
λελειμμένοι
εἰσί |
γεγραμμένοι
εἰσί |
πεπεισμένοι
εἰσί |
πεπρᾱγμένοι
εἰσί |
|
Pluperfect |
|
S.
1. |
ἐλελείμμην |
ἐγεγράμμην |
ἐπεπείσμην |
ἐπεπρά̄γμην |
|
2. |
ἐλέλειψο |
ἐγέγραψο |
ἐπέπεισο |
ἐπέπρᾱξο |
|
3. |
ἐλέλειπτο |
ἐγέγραπτο |
ἐπέπειστο |
ἐπέπρᾱκτο |
|
D.
2. |
ἐλέλειφθον |
ἐγέγραφθον |
ἐπέπεισθον |
ἐπέπρᾱχθον |
|
3. |
ἐλελείφθην |
ἐγεγράφθην |
ἐπεπείσθην |
ἐπεπρά̄χθην |
|
P.
1. |
ἐλελείμμεθα |
ἐγεγράμμεθα |
ἐπεπείσμεθα |
ἐπεπρά̄γμεθα |
|
2. |
ἐλέλειφθε |
ἐγέγραφθε |
ἐπέπεισθε |
ἐπέπρᾱχθε |
|
3. |
λελειμμένοι
ἦσαν |
γεγραμμένοι
ἦσαν |
πεπεισμένοι
ἦσαν |
πεπρᾱγμένοι
ἦσαν |
|
Perfect
Subjunctive and Optative |
|
λελειμμένος
ὦ |
γεγραμμένος
ὦ |
πεπεισμένος
ὦ |
πεπρᾱγμένος
ὦ |
|
λελειμμένος
εἴην |
γεγραμμένος
εἴην |
πεπεισμένος
εἴην |
πεπρᾱγμένος
εἶην |
|
|
|
|
|
|
|
|
131 |
|
|
Perfect
Imperative |
|
S.
2. |
λέλειψο |
γέγραψο |
πέπεισο |
πέπρᾱξο |
|
3. |
λελείφθω |
γεγράφθω |
πεπείσθω |
πεπρά̄χθω |
|
D.
2. |
λέλειφθον |
γέγραφθον |
πέπεισθον |
πέπρᾱχθον |
|
3. |
λελείφθων |
γεγράφθων |
πεπείσθων |
πεπρά̄χθων |
|
P.
2. |
λέλειφθε |
γέγραφθε |
πέπεισθε |
πέπρᾱχθε |
|
3. |
λελείφθων |
γεγράφθων |
πεπείσθων |
πεπρά̄χθων |
|
Perfect
Infinitive and Participle |
|
λελεῖφθαι |
γεγράφθαι |
πεπεῖσθαι |
πεπρᾶχθαι |
|
λελειμμένος,
‑η, ‑ον |
γεγραμμένος,
‑η, ‑ον |
πεπεισμένος
‑η, ‑ον |
πεπρᾱγμένος,
‑η,‑ον |
|
|
|
|
|
|
|
407.
Perfect and pluperfect middle and passive of ἐλέγχω
(ἐλεγχ-) confute,
ἀγγέλλω
(ἀγγελ-) announce,
φαίνω
(φαν-) show,
τελέω
(τελε-) finish. |
|
Perfect
Indicative |
|
S.
1. |
ἐλήλεγμαι |
ἤγγελμαι |
πέφασμαι |
τετέλε-σ-μαι |
|
2. |
ἐλήλεγξαι |
ἤγγελσαι |
(πέφανσαι,
707
a) |
τετέλε-σαι |
|
3. |
ἐλήλεγκται |
ἤγγελται |
πέφανται |
τετέλε-σ-ται |
|
D.
2. |
ἐλήλεγχθον |
ἤγγελθον |
πέφανθον |
τετέλε-σθον |
|
3. |
ἐλήλεγχθον |
ἤγγελθον |
πέφανθον |
τετέλε-σθον |
|
P.
1. |
ἐληλέγμεθα |
ἠγγέλμεθα |
πεφάσμεθα |
τετελέ-σ-μεθα |
|
2. |
ἐλήλεγχθε |
ἤγγελθε |
πέφανθε |
τετέλε-σθε |
|
3. |
ἐληλεγμένοι
εἰσί |
ἠγγελμένοι
εἰσί |
πεφασμένοι
εἰσί |
τετελε-σ-μένοι
εἰσί |
|
Pluperfect
Indicative |
|
S.
1. |
ἐληλέγμην |
ἠγγέλμην |
ἐπεφάσμην |
ἐ-τετελέ-σ-μην |
|
2. |
ἐλήλεγξο |
ἤγγελσο |
(ἐπέφανσο,
707 a) |
ἐ-τετέλε-σο
|
|
3. |
ἐλήλεγκτο |
ἤγγελτο |
ἐπέφαντο |
ἐ-τετέλε-σ-το |
|
D.
2. |
ἐλήλεγχθον |
ἤγγελθον |
ἐπέφανθον |
ἐ-τετέλε-σθον |
|
3. |
ἐληλέγχθην |
ἠγγέλθην |
ἐπεφάνθην |
ἐ-τετελέ-σθην |
|
P.
1. |
ἐληλέγμεθα |
ἠγγέλμεθα |
ἐπεφάσμεθα |
ἐ-τετελέ-σ-μεθα |
|
2. |
ἐλήλεγχθε |
ἤγγελθε |
ἐπέφανθε |
ἐ-τετέλε-σθε |
|
3. |
ἐληλεγμένοι
ἦσαν |
ἠγγελμένοι
ἦσαν |
πεφασμένοι
ἦσαν |
τετελε-σ-μένοι
ἦσαν |
|
Perfect
Subjunctive and Optative |
|
ἐληλεγμένος
ὦ |
ἠγγελμένος
ὦ |
πεφασμένος
ὦ |
τετελεσμένος
ὦ |
|
ἐληλεγμένος
εἴην |
ἠγγελμένος
εἴην |
πεφασμένος
εἴην |
τετελεσμένος
εἴην |
|
|
|
|
|
|
|
|
132 |
|
|
Perfect
Imperative |
|
S.
2. |
ἐλήλεγξο |
ἤγγελσο |
(πέφανσο,
712
a) |
τετέλε-σο |
|
3. |
ἐληλέγχθω |
ἠγγέλθω |
πεφάνθω |
τετελέ-σθω |
|
D.
2. |
ἐλήλεγχθον |
ἤγγελθον |
πέφανθον |
τετέλε-σθον |
|
3. |
ἐληλέγχθων |
ἠγγέλθων |
πεφάνθων |
τετελέ-σθων |
|
P.
2. |
ἐλήλεγχθε |
ἤγγελθε |
πέφανθε |
τετέλε-σθε |
|
3. |
ἐληλέγχθων |
ἠγγέλθων |
πεφάνθων |
τετελέ-σθων |
|
Perfect
Infinitive and Participle |
|
ἐληλέγχθαι |
ἠγγέλθαι |
πεφάνθαι |
τετελέ-σθαι |
|
ἐληλεγμένος,
-η,
-ον |
ἠγγελμένος,
-η,
-ον |
πεφασμένος,
-η,
-ον |
τετελε-σ-μένος,
-η,
-ον |
|
|
