Chapter 27

¹addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit ²vivit Deus qui abstulit iudicium meum et Omnipotens qui ad amaritudinem adduxit animam meam ³quia donec superest halitus in me et spiritus Dei in naribus meis ⁴non loquentur labia mea iniquitatem nec lingua mea meditabitur mendacium ⁵absit a me ut iustos vos esse iudicem donec deficiam non recedam ab innocentia mea ⁶iustificationem meam quam coepi tenere non deseram nec enim reprehendit me cor meum in omni vita mea ⁷sit ut impius inimicus meus et adversarius meus quasi iniquus ⁸quae enim spes est hypocritae si avare rapiat et non liberet Deus animam eius ⁹numquid clamorem eius Deus audiet cum venerit super illum angustia ¹⁰aut poterit in Omnipotente delectari et invocare Deum in omni tempore ¹¹docebo vos per manum Dei quae Omnipotens habeat nec abscondam ¹²ecce vos omnes nostis et quid sine causa vana loquimini ¹³haec est pars hominis impii apud Deum et hereditas violentorum quam ab Omnipotente suscipient ¹⁴si multiplicati fuerint filii eius in gladio erunt et nepotes eius non saturabuntur pane ¹⁵qui reliqui fuerint ex eo sepelientur in interitu et viduae illius non plorabunt ¹⁶si conportaverit quasi terram argentum et sicut lutum praeparaverit vestimenta ¹⁷praeparabit quidem sed iustus vestietur illis et argentum innocens dividet ¹⁸aedificavit sicut tinea domum suam et sicut custos fecit umbraculum ¹⁹dives cum dormierit nihil secum auferet aperit oculos suos et nihil inveniet ²⁰adprehendit eum quasi aqua inopia nocte opprimet eum tempestas ²¹tollet eum ventus urens et auferet et velut turbo rapiet eum de loco suo ²²et mittet super eum et non parcet de manu eius fugiens fugiet ²³stringet super eum manus suas et sibilabit super illum intuens locum eius