Contents

« Prev Appendix (c). Proof that Hesychius is a copyist… Next »

APPENDIX (C).

Proof that HESYCHIUS is a copyist only in what he says concerning the end of S. Mark’s Gospel.

(Referred to at pp. 57-58.)

§ 1. IT was confidently stated above (at p. 58) that Hesychius, discussing the consistency of S. Matthew’s ὀψὲ τῶν σαββάτων (chap. xxviii. 1), with the πρωῒ of S. Mark (chap. xvi. 9), is a copyist only; and that he copies from the “Quæstiones ad Marinum” of Eusebius. The proof of that statement is subjoined. It should perhaps be explained that the extracts in the right-hand column have been dislocated in order to shew their close resemblance to what is set down in the left-hand column from Eusebius

(Eusebius.) (Hesychius, or Severus.)

τὸ ὀψὲ σαββάτων μὴ τὴν ἑσπερινὴν ὥραν τὴν μετὰ τὴν ἡμέραν τοῦ σαββάτου λέγεσθαι ὑπολάβοιμεν . . . .

τὸ ὀψὲ σαββάτων οὐ τὴν ἑσπέραν τὴν μετὰ τὴν δύσιν τοῦ ἡλίου δηλοί. . . .

ἀλλὰ τὸ βραδὺ καὶ ὀψὲ τῆς νυκτὸς.

ἀλλὰ . . . . τὸ βράδιον καὶ πολὺ διεστηκὸς. . . .

οὕτω γὰρ καὶ ὀψὲ τῆς ὥρας εἰώθαμεν λέγειν, καὶ ὀψὲ τοῦ καιροῦ, καὶ ὀψὲ τῆς χρείας· οὐ τὴν ἑσπέραν δηλοῦντες, οὐδὲ τὸν μετὰ ἡλίου δυσμὰς χρόνον, τὸ δὲ σφόδρα βράδιον τούτῳ σημαίνοντες τῷ τρόπῳ·

καὶ γάρ που καὶ οὕτως ἡμῖν σύνηθες λέγειν, ὀψὲ τοῦ καιροῦ παραγέγονας· ὀψὲ τῆς ὥρας, ὀψὲ τῆς χρείας· οὐχὶ τὴν ἑσπέραν, καὶ τὸν μετὰ ἡλίου δυσμὰς χρόνον δηλοῦσιν· ἀλλὰ τὸ βράδιον, . . . τὸν τρόπον τοῦτον μηνύουσι.

ὅθεν ὥσπερ διερμηνεύων αὐτὸς ἑαυτὸν ὁ Ματθαῖος μετὰ τὸ ὀψὲ σαββάτων, ἐπήγαγε τῇ ἐπιφωσκούσῃ εἰς μίαν σαββάτων.

ὁ Ματθαῖος . . . . ὥσπερ ἑρμηνεύων ἑαυτὸν, ἐπήγαγε τῇ ἐπιφωσκούσῃ εἰς μίαν σαββάτων.

Ἔθος δὲ ὅλην τὴν ἑβδομάδα σάββατον καλεῖν.

σάββατον δὲ τὴν πᾶσαν ἑβδομάδα καλεῖν Ἑβραίοις ἔθος.

λέγεται γοῦν παρὰ τοῖς Εὐαγγελισταῖς τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων·

αὐτίκα γοῦν οἱ εὐαγγελισταὶ τῇ μιᾷ των σαββάτων φασί·

ἐν δὲ τῇ συνηθείᾳ, δευτέρα σαββάτων, καὶ τρίτη σαββάτων.

οὕτω δὴ καὶ ἐν τῇ συνηθείᾳ κεκχρήμεθα, δευτέραν σαββάτων, καὶ τρίτην σαββάτων.

(Eusebius ad Marinum, apud Mai, vol. iv. p. 257-8.)

(Greg. Nyss. [vid. suprà, p. 39 to 41.] Opp. vol. iii. p. 402.

268

§ 2. Subjoined, in the right-hand column, is the original text of the passage of Hesychius exhibited in English at p. 57. The intention of setting down the parallel passages from Eusebius, and from Victor of Antioch, is in order to shew the sources from which Hesychius obtained his materials,—as explained at p. 58:—

(Eusebius.) (Hesychius, or Severus.)

τὰ γοῦν ἀκριβῆ τῶν ἀντιγράφων τὸ τέλος περιγράφει τῆς κατὰ τὸν Μάρκον ἱστορίας ἐν τοῖς λόγοις κ.τ.λ. οἷς ἐπιλέγει· . . . “καὶ οὐδενὶ οὐδεν, εἶπον, ἐφοβοῦντο γάρ.”

ἐν μὲν οὖν τοῖς ἀκριβεστέροις ἀντιγράφος τὸ κατὰ Μάρκον εὐαγγέλιον μεχρί τοῦ “ἐφοβοῦντο γὰρ,” ἔχει τὸ τέλος.

(Eusebius ad Marinum, apud Mai, iv. p. 255.)

(Victor of Antioch

 

ἐπειδὴ δὲ ἔν τισι . . . πρόσκειται . . . “Ἀναστὰς” κ.τ.λ. δοκεῖ δὲ τοῦτο διαφωνεῖν τῷ ὑπὸ Ματθαίου εἰρημένῳ. . . .

ἐν δέ τισι πρόσκειται καὶ ταῦτα. “Ἀναστὰς” κ.τ.λ. τοῦτο δὲ ἐναντίωσίν τινα δοκεῖ ἔχειν πρὸς τὰ ἔμπροσθεν εἰρημένα·

[τῆς γὰρ ὥρας τῆς νυκτὸς ἀγνώστου τυγχανούσης καθ᾽ ἢν ὁ Σωτὴρ ἀνέστη, πῶς ἐνταῦθα ἀναστῆναι “πρωῒ” γέγραπται; ἀλλ᾽ οὐδὲν ἐναντίον φανήσεται τὸ ῥητὸν, εἱ]

οὕτως ἀναγνωσόμεθα· “Ἀναστὰς δὲ,” καὶ ὐποστίξαντες ἐπάγωμεν, “πρωῒ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων ἐφάνη Μαρίᾳ τῷ Μαγδαληνῇ·” ἵνα τὸ μὲν “ἀναστὰς”—

(Victor Antioch., ed. Cramer, vol. i. p. 444, line 19 to line 27.

μετ᾽ ἐπιστήμης ἀναγνωσόμεθα· καὶ γὰρ ὑποστῖξαι δεῖ συνετῶς· “Ἀναστὰς δὲ,” κὰι οὕτως ἐπαγάγειν, “πρωῒ πρώτῃ σαββάτων ἐφάνη πρῶτον Μαρίᾳ τῇ Μαγδαληνῇ.” ἵνα τὸ μὲν “ἀναστὰς”

[ἔχῃ τὴν ἀναφορὰν συμφώνως τῷ Ματθαίῳ, πρὸς τὸν προλαβόντα καιρὸν, τὸ δὲ “πρωῒ” πρὸς τὴν τῆς Μαρίας γενομένην ἐπιφάνειαν ἀποδοθείη.]

(Greg. Nyss. Opp. vol. iii. p. 411, B, C, D: which may be also seen in Cramer’s Catenae, [vol. i. p. 250, line 21 to line 33,] ascribed to “Severus, Archbishop of Antioch,” [Ibid. p. 243.])

269
« Prev Appendix (c). Proof that Hesychius is a copyist… Next »
VIEWNAME is workSection