Chapter 10

¹taedet animam meam vitae meae dimittam adversum me eloquium meum loquar in amaritudine animae meae ²dicam Deo noli me condemnare indica mihi cur me ita iudices ³numquid bonum tibi videtur si calumnieris et opprimas me opus manuum tuarum et consilium impiorum adiuves ⁴numquid oculi carnei tibi sunt aut sicut videt homo et tu videbis ⁵numquid sicut dies hominis dies tui et anni tui sicut humana sunt tempora ⁶ut quaeras iniquitatem meam et peccatum meum scruteris ⁷et scias quia nihil impium fecerim cum sit nemo qui de manu tua possit eruere ⁸manus tuae plasmaverunt me et fecerunt me totum in circuitu et sic repente praecipitas me ⁹memento quaeso quod sicut lutum feceris me et in pulverem reduces me ¹⁰nonne sicut lac mulsisti me et sicut caseum me coagulasti ¹¹pelle et carnibus vestisti me et ossibus et nervis conpegisti me ¹²vitam et misericordiam tribuisti mihi et visitatio tua custodivit spiritum meum ¹³licet haec celes in corde tuo tamen scio quia universorum memineris ¹⁴si peccavi et ad horam pepercisti mihi cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateris ¹⁵et si impius fuero vae mihi est et si iustus non levabo caput saturatus adflictione et miseria ¹⁶et propter superbiam quasi leaenam capies me reversusque mirabiliter me crucias ¹⁷instauras testes tuos contra me et multiplicas iram tuam adversum me et poenae militant in me ¹⁸quare de vulva eduxisti me qui utinam consumptus essem ne oculus me videret ¹⁹fuissem quasi qui non essem de utero translatus ad tumulum ²⁰numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi dimitte ergo me ut plangam paululum dolorem meum ²¹antequam vadam et non revertar ad terram tenebrosam et opertam mortis caligine ²²terram miseriae et tenebrarum ubi umbra mortis et nullus ordo et sempiternus horror inhabitans