Contents

« Prev Latin Words and Phrases Next »

Index of Latin Words and Phrases

  • —Si immortalis natura animæ est,: 1
  • Omnis enim per se divûm natura necesse est: 1
  • à posteriori: 1
  • à priori: 1
  • A patribus acceptos Deos placet coli.: 1
  • Ab æqualitate naturæ oritur unicuique ea, quæ cupit, acquirendi spes.: 1
  • Ad naturam substantiæ pertinet existere.: 1 2 3
  • Ad naturam substantiæ pertinet existere. : 1
  • Ad naturam substantiæ pertinet existere; hoc est, ipsius essentia involvit necessario existentiam. : 1
  • Ad tuendos conservandosque homines, hominem natum esse.: 1
  • Adeo omnis illa tunc sapientia Socratis, de industria venerat consultæ æquanimitatis, non de fiducia compertæ veritatis.: 1
  • Alii putant Deum esse causam liberam, propterea quod potest, ut putant, efficere ut ea quæ ex ejus natura sequi diximus; hoc est, quæ in ejus potestate sunt, non fiant: Sed hoc idem est ac si dicerent quod Deus potest efficere, ut, ex natura trianguli, non sequatur ejus tres angulos æquales esse duobus rectis.—Ego me satis clare ostendisse puto, a summa Dei potentia, omnia necessario effluxisse, vel semper eadem necessitate sequi; eodem modo ac, ex natura trianguli, ab æterno et in æternum sequitur ejus tres angulos æquari duobus rectis.: 1
  • Angusta admodum est circa nostra tantummodo commoda, lætitiæ matria; sed eadem erit amplissima, si aliorum omnium felicitas cordi nobis sit. Quippe hæc ad illam eandem habebit proportionem, quam habet immensa beatitudo Dei, totiusque humani generis, ad curtam illam fictæ felicitatis supellectilem, quam uni homini, eique invido et malevolo, fortunæ bona possint suppeditare.: 1
  • Animalia bruta, quamdiu bene sibi est, cæteris non invident: Homo autem tum maxime molestus est, quando otio opibusque maximè abundat.: 1
  • Animantia illa verborum arte illa carent, qua homines alii aliis videri faciunt bonum malum, et malum bonum; magnum parvum; et parvum magnum.: 1
  • Animantia quæ rationem non habent, nullum defectum vident vel videre se putant, in adminstratione suarum rerum publicarum. Sed in multitudine hominum, plurimi sunt qui præ cæteris sapere existimantes, conantur res novare; Et diversi novatores innovant diversis modis; id quod est distractio et bellum civile.: 1
  • Argumentum desiderat vir magnificus, quo probetur ens, cujus existentia est necessaria, tantum posse esse unum, et quidem ut id argumentum à necessitate existentia desumatur, et a priori (ut in scholis loquuntur,) non a posteriori concludat; hoc est, ex natura necessariæ existentiæ probatur eam pluribus non posse esse communem.: 1
  • Atque hæc omnia propter se solum, ut nihil adjungatur emolumenti, petenda sunt.: 1
  • Cù m omnis ratio veri et boni ab ejus Omnipotentiâ dependeat.: 1
  • Cœlestem ergo admirabilem ordinem incredibilemque constantiam, ex qua conservatio et salus omnium omnis oritur, qui vacare mente putat; is ipse mentis expers habendus est.: 1
  • Causa sensionis est externum corpus sive objectum quod premit organum proprium; et premendo, (mediantibus nervis et membranis,) continuum efficit motum introrsum ad cerebrum et inde ad cor; unde nascitur cordis resistentia et contra-pressio seu ἀντιτυπία: 1
  • Collitur autem, non taurornm opimis corporibus contrucidatis, nec auro argentove suspenso, nec in thesauros stipe infusa; sed pia et recta voluntate.: 1
  • Concludendum est, legem naturæ semper et ubique obligare in foro interno, sive conscientia, non semper in foro externo, sed tum solummodo, cum secure id fieri possit.: 1
  • Consensio creaturarum illarum brutarum, naturalis est; hominum pactitia tantum, id est, artificiosa.: 1
  • Consequens est, ut nihil dicendum sit injustum. Nomina justi et injusti, locum in hac conditione non habent.: 1
  • Contrà autem, Hobbiana resolutio dominii divini in potentiam ejus irresistibilem adeo apertè ducit ad, &c.—ut mihi dubium non sit, illud ab eo fictum fuisse, Deoque attributum, in eum tantum finem, ut juri suo omnium in omnia patrocinaretur.: 1
  • Corpus motum vel quiescens, ad motum vel quietem determinari debuit ab alio corpore, quod etiam ad motum vel quietem determinatum fuit ab alio, et illud iterum ab alio, et sic in infinitum.: 1
  • Corpus motum vel quiescens, ad motum vel quietem determinari debuit ab alio corpore, quod etiam ad motum vel quietem determinatum fuit ab alio; et illud iterum ab alio; et sic in infinitum.: 1
  • Corpus motum, vel quiescens, ad motum vel quietem determinari debuit ab alio corpore, quod etiam ad motum vel quietem determinatum fuit ab alio, et illud iterum ab alio, et sic in infinitum.: 1
  • Corpus motum, vel quiescens, ad motum vel quietem determinari debuit ab alio corpore, quod etiam ad motum vel quietum determinatum fuit ab alio, et illud iterum ab alio, et sic in infinitum.: 1
  • Credebam facilè opinionibus magnorum virorum, tam gratissimam [animæ immortalitatem] promittentium magis quam probantimm.: 1
  • Crucem ingenio figere, ut rem capiat fugientem captum.—Tam fieri non potest, ut instans [temporis: 1
  • Cum audisset [Augustus,] inter pueros quos in Syria Herodes rex Judæorum intra bimatum jussit interfici, filium quoque ejus occisum; ait, melius est Herodis porcum esse quam filium.: 1
  • Da mihi virum qui sit iracundus, &c. Numquis hæc philosophorum, &c.: 1
  • Da mihi virum qui sit iracundus, maledicus, efficinatus, paucissimis Dei verbis tam placidum, quam ovem, reddam. Da libidinosum, &c.——Numquis hæc philosophorum aut unquam præstitit, aut præstare, si velit, potest?: 1
  • Dabis servo tuo cor docile ut possit discernere inter bonum et malum: 1
  • De mundo, et de his quos in mundo deos a Deo factos scribit Plato, apertissime dicit eos esse cæpisse, et habere initium.—Verum id quomodo intelligant, invenerunt [Platonici;] non esse hoc videlicet temporis, sed substitutionis initium.: 1
  • Denique nequis obligationem legum naturalium arbitrariam et mutabilem a nobis fingi suspicetur, hoc adjiciendum censui; virtutum exercitium, habere rationem medii necessarii ad finem, (seposita consideratione imperii divini,) manente rerum natura tali qualis nunc est. Hoc autem ita intelligo, uti agnoscunt plerique omnes, additionem duarum unitatum duabus prius positis, necessario constituere numerum quaternarium; aut, uti praxes geometricæ et mechanicæ, problemata proposita solvunt immutabiliter; adeo ut nec sapientia nec voluntas divina cogitari possit quicquam in contrarium constituere posse.: 1
  • Deorum providentia mundus administratur; iidemque consulunt rebus humanis; neque solum universis, verum etiam singulis.: 1
  • Detrahere aliquid alteri, et hominem hominis incommodo suum augere commodum, magis est contra naturam, quà m mors, quà m paupertas, quà m dolor, quà m cætera quæ possunt aut corpori accidere, aut rebus externis.: 1
  • Deum non operari ex libertate voluntatis.: 1 2 3
  • Deus ex solis suæ naturæ legibus, et a nemine coactus, agit.: 1
  • Deus non est æternitas vel infinitas, sed æternus et infinitus; non est duratio vel spatium, sed durat et adest. Durat semper, et adest ubique; et, existendo semper et ubique, durationem et spatium, æternitatem et infinitatem, constituit. Cum unaquæque spatii particula sit semper, et unumquodque durationis indivisibile momentum, ubique; certè rerum omnium fabricator ac Dominus, non erit nunquam nusquam omnipræsens est, non per virtutem solam, sed etiam per substantiam; nam virtus sine substantia subsistere non potest. In ipso continentur et moventur universa, &c.: 1
  • Deus non magis dici potest ex libertate voluntatis agere, quam dici potest ex libertate motus et quietis agere.: 1
  • Dictamina divini intellectus sanciuntur in leges apud ipsum valituras, per immutabilitatem harum perfectionum: 1
  • Dignæ itaque sunt, quæ propter intrinsecam sibi perfectionem appetantur, etiam si nulla esset naturæ lex, quæ illas imperaret.: 1
  • Doctrina alia, quæ obedientiæ civili repugnat, est, quicquid faciat civis quicunque contra conscientiam suam, peccatum esse.: 1
  • Dubitari non potest, quin Deus, qui ita naturalem rerum omnium ordinem constituit, ut talia sint actionum humanarum consequentia erga ipsos auctores, fecitque ut ordinaria hæc consequentia ab ipsis præsciri possint, aut summa cum probabilitate expectari, voluerit hæc ab iis considerari, antequam ad agendum se accingerent; atque eos his provisis velut argumentis in legum sanctione contentis determinari.: 1
  • Ea, quæ vis, ut potero, explicabo; nec tamen quasi Pythius Apollo, certa ut sint et fixa quæ dixero, sed ut homunculus unus è multis, probabilia conjectura sequens. Ultra enim quò progrediar, quam ut verisimilia videam, non habeo.: 1
  • Eadem est duratio seu perseverantia existentiæ rerum; sive motus sint celeres, sive tardi, sive nulli.: 1
  • Eadem est mensura boni malique, quæ mensura est veri falsique in propositionibus pronuntiantibus de efficacia motum ad rerum aliarum conservationem, et corruptionem facientium.: 1
  • Epicurum verbis reliquisse Deos, re sustulisse.: 1
  • Errant ergo velut in mari magno, nec quo ferantur intelligunt; quia nec viam cernunt nec ducem sequuntur.: 1
  • Est autem unus dies bene et ex preceptis tuis actus, peccanti immortalitati anteponendus.: 1
  • Est quidem vera lex, recta ratio naturæ congruens, diffusa in omnes, constans, sempiterna, quæ vocet ad officium jubendo; vetando, a fraude deterreat.——Huic legi nec abrogari fas est, neque derogari ex hac aliquid licet, neque tota abrogari potest. Nec vero aut per senatum aut per populum solvi hac lege possumus: 1
  • Est similitudo quædam inter id, quod in vita communi vocatur injuria, et id quod in scholis solet appellari absurdum. Quemadmodum enim is, qui argumentis cogitur ad negationem assertionis quam prius asseruerat, dicitur redigi ad absurdum; eodem modo is, qui præ animi impotentia facit vel omittit id quod se non facturum vel non omissurum pacto suo ante promiserat, injuriam facit; neque minus in contradictionem incidit, quam qui in scholis reducitur ad absurdum.—Est itaque injuria, absurditas, quædam in conversatione, sicut absurditas, injuria quædam est in disputatione.: 1
  • Est, inquit Cicero, philosophia paucis contenta judicibus, multitudinem consulto ipsa, fugiens.——Maximum itaque argumentum est, philosophiam quod neque ad sapientiam tendere, neque ipsam esse sapientiam, quod mysterium ejus, barba tantum celebratur et pallio.: 1
  • Et primum quidem omni antiquitate, &c.: 1
  • Etiam extra regimen civile, a malis omnigenis simul consideratis tutior erit, qui actibus externis leges naturæ constantissime observabet; quam qui, juxta doctrinam Hobbianam, vi aut insidiis alios omnes conando præoccupare, securitatem sibi quæsiverit.: 1
  • Etsi nihil nimis oportet confidere. Movemur enim sæpe aliquo acutè concluso, labamus mutamusque sententiam clarioribus etiam in rebus; in his est enim aliqua obscuritas.: 1
  • Eum mundi casum relatum in arcanis vestris habetis.: 1
  • Ex cæteris philosophis, nonne optimus et gravissimus quisque confitetur, multa se ignorare; et multa sibi etiam atque etiam esse discenda?: 1
  • Ex his sequitur injuriam nemini fieri posse, nisi ei quocum initur pactum. : 1
  • Ex his sequitur, injuriam nemini fieri posse, &c.: 1
  • Ex his sequitur, injuriam nemini fieri posse, nisi ei quocum initur pactum.: 1
  • Ex his sequitur, injuriam nemini fieri posse, nisi ei quocum initur pactum.——Siquis alicui noceat, quocum nihil pactus est, damnum ei infert, non injuriam.——Etenim si is qui damnum recipit, injuriam expostularet; is qui fecit sic diceret, quid tu mihi? quare facerem ego tuo potius, quam meo libitu? &c. In qua ratione, ubi nulla intercesserunt pacta, non video quid sit quod possit reprehendi.: 1
  • Ex necessitate Divinæ Naturæ, infinita infinitis modis (hoc est, omnia quæ sub intellectum infinitum cadere possunt,) sequi debent.: 1
  • Ex necessitate divinæ naturæ infinita infinitis modis seque debent.: 1
  • Ex necessitate divinæ naturæ, infinita infinitis modis (hoc est, omnia quæ sub intellectum infinitum cadere possunt,) seque debent.: 1
  • Ex necessitate divinæ naturæ, infinita infinitis modis sequi debent: 1
  • Ex necessitate divinæ naturæ, infinita infinitis modis sequi debent.: 1
  • Ex quo efficitur, hominem naturæ obedientem, homini nocere non posse.: 1
  • Ex quo intelligitur, sensionis immediatam causam esse in eo, quod sensionis organum primum et tangit et premit. Si enim organi pars extima prematur; illa cedente, premetur quoque pars quæ versus interiora illi proxima est; et ita propagabitur pressio, sive motus ille, per partes organi omnes, usque ad intimam.—Quoniam autem motui ab objecto per media ad organi partem intimam propagato, fit aliqua totius organi resistentia sive reactio, per motum ipsius organi internum naturalem; fit propterea conatui ab objecto, conatus ab organo contrarius. Ut, cù m conatus ille ad intima, ultimus actus sit eorum qui fiunt in actu sensionis; tum demum ex ea reactione aliquandiu durante, ipsum existant phantasma; quod, propter conatum versus externa, semper videtur tanquam aliquid situm extra organum.: 1
  • Formam ipsam, et tanquam faciem honesti, quæ si oculis cerneretur, mirabiles amores, ut ait Plato, excitaret sui.: 1
  • Hæc autem in opinione existimare, non in natura ponere, dementis est. Nam nec arboris nec equi virtus, quæ dicitur, in opinione sita est, sed in natura.: 1
  • Harum sententiarum quæ vera sit, Deus aliquis viderit; quæ verisimillima, magna quæstio est.: 1
  • Has tamen imagines [mortuorum,] loqui volebant; quod fieri nec sine lingua, nec sine palato, nec sine faucium, laterum, pulmonum vi et figura potest. Nihil enim animo, (speaking of such as attributed to spirits the same power, and senses only, as they saw men indued with in this present state,) videre poterant: ad oculos omnia referebant. Magni autem ingenii est, revocare mentem a sensibus, et cogitationem a consuetudine abducere.: 1
  • Hinc sequitur, Deum non operari ex libertate voluntatis.: 1
  • His et talibus adductus Socrates, nec patronum quæsivit ad judicium capitis, nec judicibus supplex fuit, et supremo vitæ die, de hoc ipso multa disseruit; et paucis ante diebus, cum facile posset educi e custodia, noluit.——Ita enim censebat, itaque disseruit, duas esse vias, duplicesque cursus animorum, e corpore excedentium, &c.: 1
  • Hoc exigit ipsa naturæ ratio, quæ est lex divina et humana, cui parere qui velit, nunquam committet ut alienum appetat, et id, quod alteri detraxerit, sibi assumat.: 1
  • Hoc tamen non magis tollit consensum hominum de generali natura boni, ejusque partibus vel speciebus præcipuis, quam levis vultuum diversitas tollit convenientiam inter homines in communi hominum definitione, aut similitudinem inter eos in partium principalium conformatione et usu. Nulla gens est quæ non sentiat actus Deum diligendi, &c.—nulla gens quæ non sentit gratitudinem erga parentes et benefactores, toti humano generi salutarem esse. Nulla temperamentorum diversitas facit ut quisquam non bonum esse sentiat universis, ut singulorum innocentium vitæ, membra, et libertas conserventur.: 1
  • Hominem esse quasi partem quandam civitatis et universi generis humani, eumque esse conjunctum cum hominibus humana quadam societate.: 1
  • Homines hominum causa sunt generati, ut ipsi inter se alii aliis prodesse possint.: 1
  • Homines inter se de honoribus et dignitatibus perpetuo contendunt, sed animalia illa [apes et formicæ] non item. Itaque inter homines invidia, odium, bellum, &c.: 1
  • Homines libertatis et dominii per naturam amatores.: 1
  • Honestum intelligimus, quod tale est, ut, detractâ omni utilitate, sine ullis præmiis fructibusque, per seipsum possit jure laudari.: 1
  • Idemque dici possit de uniformitate illa, quæ est in corporibus animalium, viz. necessario fatendum est intelligentia et consilio fuisse effectam.: 1
  • Iis quorum potentiæ resisti non potest, et per consequens Deo omnipotenti, jus dominandi ab ipsa potentia derivatur.: 1
  • Illud breve vitæ reliquum nec avide appetendum sensibus, nec sine causa deserendum est; vetatque Pythagoras injussu imperatoris, id est, Dei, de præsidio et statione vitæ decedere.: 1
  • Illud vero nonne summæ vanitatis, quod ante mortem familiares suos rogavit, ut Æ sculapio gallum, quem voverat, pro se sacrarent?: 1
  • Immo adversarii, [qui negant, ex necessitate divinæ naturæ, omnia necessario fluere,] Dei omnipotentiam negare videntur. Coguntur enim fateri, Deum infinita creabilia intelligere quæ tamen nunquam creare poterit: Nam alias; si scilicet omnia, quæ intelligit crearet, suam, juxta ipsos, exhauriret omnipotentiam, et se imperfectum redderet. Ut igitur Deum perfectum statuant, eo rediguntur, ut simul statuere debeant ipsum non posse omnia efficere, ad quæ ejus potentia se extendit.: 1
  • Impellimur autem natura, ut prodesse velimus quamplurimis.: 1
  • Imperii sui memoriam magnitudine operum gestiens propagare, ambitiosum quondam apud Hierosolymam templum, quod post multa et interneciva certamina obsidente Vespasiano posteaque Tito ægrè est expugnatum, instaurare sumptibus cogitabat immodicis; negotiumque maturandum Alypio dederat Antiochensi, qui olim Britannias curaverat, pro præfectis. Cù m itaque rei idem instaret Alypius, juvaretque provinciæ rector; metuendi globi flammarum prope fundamenta crebris assultibus erumpentes fecere locum exustis aliquoties operantibus inaccessum; hocque modo, elemento destinatius repellente, cessavit inceptum.: 1
  • In judicio de bonitate harum rerum, æque omnes ubique convenirunt, ac omnia animalia in motu cordis et arteriarum pulsu, aut omnes homines in opinione de nivis candore et splendore solis.: 1
  • In mente nulla est absoluta sive libera voluntas; sed mens ad hoc vel illud volendum determinatur a causa, quæ etiam ab alia determinata est, et hæc iterum ab alio, et sic in infinitum.: 1
  • In omni honesto, nihil est tam illustre, nec quod latius pateat, quam conjunctio inter homines hominum, et quasi quædam societas et communicatio utilitatum, et ipsa charitas generis humani; quæ nata a primo satu, quo a procreatoribus nati diliguntur,——serpit sensim foras, cognationibus primum,——deinde totius complexu gentis humanæ.: 1
  • In regno naturali, regnandi et puniendi eos qui leges suas violant, jus Deo est a sola potentia irresistibili.: 1
  • In statu naturali, unicuique licebat facere quæcunque et in quoscunque libebat.: 1
  • Inclusos [philosophos] in angulis, facienda præcipere, quæ ne ipsi quidem faciunt qui loquuntur, linguæ et quoniam se a veris actibus removerunt, apparet eos exercendæ causa, vel advocandi gratia, artem ipsam philosophiæ reperisse.: 1
  • Inter animalia illa bonum publicum et privatum idem est.—Homini autem in bonis propriis nihil tam jucundum est, quam quod alienis sunt majora.: 1
  • Ita principem legem illam et ultimam, mentem esse omnia ratione aut cogentis aut vetantis Dei.: 1
  • Ita sit, ut si ab illa rerum summa, quam superiù s comprehendimus, aberraveris; omnis ratio intereat, et ad nihilum omnia revertantur.: 1
  • Ita sit, ut si ab illa rerum summa, quam superius comprehendimus, aberravercs, omnis ratio intereat, et ad nihilum omnia revertantur.: 1
  • Itaque et sensioni adhæret proprie dictæ, ut ei aliqua insita sit perpetua phantasmatum varietas; ita ut aliud ab alio discerni possit. Si supponemus enim esse hominem, oculis quidem claris, cæterisque videndi organis recte se habentibus compositum, nullo autem alio sensu præditum, eumque ad eandem rem eodem semper colore et specie sine ulla vel minima varietate apparentem obversum esse; mihi certe, quicquid dicant alii, non videre videretur.—Attonitum esse, et fortasse aspectare eum, sed stupentem dicerem, videre non dicerem. Adeo sentire semper idem, et non sentire, ad idem recidunt.: 1
  • Itaque patet quod, si Hobbiana ratiocinatio esset valida, omnis simul legum civilium obligatio collaberetur; nec aliter fieri potest quin earum vis labefactetur ab omnibus principiis, quæ legum naturalium vim tollunt aut minuunt; quoniam his fundatur et regiminis civilis auctoritas ac securitas, et legum a civitatibus latarum vigor.: 1
  • Itaque si vir bonus habeat hanc vim, ut, si digitis concrepuerit, possit in locupletum testamenta nomen ejus irrepere, hac vi non utatur, ne si exploratum quidem habeat id omnino neminem unquam suspicaturum.——Hoc qui admiratur, is se, quis sit vir bonus, nescire fatetur.: 1
  • Item illud ex institutis pontificum et aruspicum non mutandum est, quibus hostiis immolandum cuique Deo.: 1
  • Jam vero stultissimum illud; existimare omnia justa esse, quæ scita sint in populorum institutis aut legibus. Etiamne si quæ sunt tyrannorum leges, si triginta illi Athenis leges imponere voluissent, aut si omnes Athenienses delectarentur tyrannicis legibus, num idcirco hæ leges justæ haberentur?: 1
  • Jus et omne honestum, sua sponte est expetendum. Etenim omnes viri boni, ipsam æquitatem et jus ipsum amant.: 1
  • Justos natura esse factos;——tantam autem esse corruptelam malæ consuetudinis, ut ab ea tanquam igniculi extinguantur a natura dati, exorianturque et confirmentur vitia contraria.: 1
  • Legem civilem, quæ non sit lata in contumeliam Dei (cujus respectu ipsæ civitates non sunt sui juris, nec dicuntur leges ferre, &c.): 1
  • Legem neque hominum ingeniis excogitatam, neque scitum aliquod esse populorum, sed æternum quiddami, quod universum mundum regat.: 1
  • Lex naturalis est pactis standum esse, sive fidem observandam esse.: 1
  • Lex naturalis omnes leges civiles jubet observari.: 1
  • Lex quæ seculis omnibus ante nata est, quam scripta lex ulla, aut quam omnino civitas constituta.: 1
  • Licet concurrant plebeii omnes philosophi, (sic enim ii qui à Platone et Socrate et ab illa familia dissident, appellandi videntur;) non modo nihil unquam tam eleganter explicabunt, sed ne hoc quidem ipsum quam subtiliter conclusum sit intelligent.: 1
  • Licet et Marcus quod edidit, Petri adfirmetur, cujus interpres Marcus; nam et Lucæ digestum, Paulo adscribere solent.: 1
  • Locis supra citatis: 1
  • Lucas, sectator Pauli, quod ab illo prædicabatur Evangelium, in libro condidit.: 1
  • Manifestum est rationem nullam esse lege prohibendi noxas tales, nisi agnoscant tales actus, etiam antecedenter ad ullam legem, mala esse.: 1
  • Marcus, discipulus et interpres Petri, quæ à Petro annuntiata erant, edidit.: 1
  • Mens ad hoc vel illud volendum determinatur a causa, quæ etiam ab alia determinata est, et hæc iterum ab alia, et sic in infinitum.: 1
  • Mens humana non potest non judicare, esse longè credibilius, quod eadem constantissima voluntas, à qua hominibus datum est esse, pariter mallet ipsos porro esse et valere, hoc est, conservari et felicitate frui, quam illo deturbari de statu, in quo ipsos collocavit——Sic scilicet e voluntate creandi, cognoscitur voluntas conservandi tuendique homines. Ex hac autem innotescit obligatio, qui tenemur ad inserviendum eidem voluntati notæ.: 1
  • Mentem hominis, quamvis eam non videas, ut Deum non vides, tamen, ut Deum agnoscis ex operibus ejus, sic ex memoria rerum, et inventione, et celeritate motus, omnique pulchritudine virtutis, vim divinam mentis agnoscito.: 1
  • Mihi autem non videtur de ulla unquam re esse dicendum, ipsam a Deo fieri non posse. Cum enim omnis ratio veri et boni ab ejus omnipotentia dependeat; ne quidem dicere ausim, Deum facere non posse ut mons sit sine valle, vel ut unum et duo non sint tria; sed tantum dico, talia implicare contradictionem in meo conceptu. Quod idem etiam de spatio, quod sit plane vacuum, &c.: 1
  • Motus nihil generat præter motum.: 1
  • Moveantur partes spatii de locis suis, et movebuntur (ut ita dicam) de seipsis.: 1
  • Multis signis natura declarat quid velit;—obsurdescimus tamen, nescio quomodo, nec audimus.: 1
  • Nam dum cometæ moventur in orbibus valde eccentricis, undique; et quoquoversum in omnes cœli partes; utique nullo modo fieri potuit ut cæco fato tribuendum sit; quod planetæ in orbibus concentricis motu consimili ferantur eodem omnes.—Tam miram uniformitatem in planetarum systemate, necessario fatendum est intelligentia et consilio fuisse effectam.: 1
  • Nam quoniam Deus jus ad omnia habet, et jus Dei nihil aliud est quam ipsa Dei potentia, hinc sequitur, unamquamque rem naturalem tantum juris ex natura habere, quantum potentiæ habet.: 1
  • Nam si, consensu omnium philosophorum, sapientiam nemo assequitur; in summis malis omnes sumus, quibus vos optimè consultum à Diis immortalibus dicitis. Nam ut nihil interest utrum nemo valeat, an nemo possit valere; sic non intelligo quid intersit, utrum nemo sit sapiens, an nemo esse possit.: 1
  • Nam stoliditas inveniri quæ inanior potest, quam mala esse nulla contendere, et tanquam malos perdere et condemnare peccantes?: 1
  • Nam ut vera et falsa, ut consequentia et contraria, sua sponte, non aliena, judicantur: sic constans et perpetua ratio vitæ, quæ est virtus; itemque inconstantia, quod est vitium; sua natura probatur.: 1
  • Natura dedit unicuique jus in omnia. Hoc est; in statu merè naturali, sive antequam homines ullis pactis sese invicem obstrinxissent, unicuique licebat facere quæcunque et in quoscunque libebat; et possidere, uti, frui omnibus, quæ volebat et poterat.: 1
  • Naturam finem nullum sibi præfixum habere; et omnes causas finales, nihil nisi humana esse figmenta.: 1
  • Nec potest cujus quam jus seu libertas ab ulla lege relicta eo extendere, ut liceat oppugnare ea, quæ aliis eadem lege imperantur facienda.: 1
  • Nec quid defendere debeant, scientes; nec quid refutare. Incursantque passim sine delectu omnia quæ asserunt, quicunque dissentiunt.: 1
  • Nec sequor Magos Persarum, quibus auctoribus Xerxes inflammâ sse templa Græciæ dicitur, quod parietibus includerent Deos, quorum hic mundus omnis templum esset et domus. Melius Græci atque nostri, qui, ut augerent pietatem in Deos, easdem illos, quas nos urbes incolere voluerunt.: 1
  • Nec si, regnante Tarquinio, nulla erat Romæ scripta lex de stupris, idcirco non contra illam legem sempiternam Sextus Tarquinius vim Lucretiæ attulit. Erat enim ratio profecta a rerum natura, et ad recte faciendum impellens, et a delicto avocans; quæ non tum denique incipit lex esse, cum scripta est, sed tum cum orta esset; orta autem simul est cum mente divina.: 1
  • Nemini dubium esse debet, quin avidius ferrentur homines natura, sua si metus abesset, ad dominationem quà m ad societatem.: 1
  • Nemo unquam vir magnus sine divino afflatu fuit.: 1
  • Neque aliud est quidquam cur incredibilis his animorum videatur æternitas, nisi quod nequeunt qualis sit animus vacans corpore intelligere, et cogitatione comprehendere.: 1
  • Neque enim an honorificè de Deo sentiendum sit neque an sit amandus, timendus, colendus, dubitari potest. Sunt enim hæc religionum per omnes gentes communia.: 1
  • Neque enim an honorifice de Deo sentiendum sit, neque an sit amandus, timendus, colendus, dubitari potest. Sunt enim hæc religionum, per omnes gentes communia.——Deum eo ipso, quod homines fecerit rationales, hoc illis præcepisse, et cordibus omnium insculpsisse, ne quisquam cuiquam faceret, quod alium sibi facere iniquum duceret.: 1
  • Nescio quomodo, dum lego, assentior, cum posui librum, et mecum ipse de immortalitate animorum cæpi cogitare, assensio omnis illa elabitur.: 1
  • Nihil est de quo minus dubitare possit, quam et honesta expetenda per se, et, eodem modo, turpia per se esse fugienda.: 1
  • Nihil est unum uni tam simile, tam par, quam omnes inter nosmetipsos sumus. Quod nisi depravatio, &c. sui nemo ipse tam similis esset, quam omnes sunt omnium.: 1
  • Nihil est unum uni tam simile, tam par, quam omnes inter nosmetipsos sumus. Quod, si depravatio consuetudinum, si opinionum vanitas, non imbecillitatem animorum torqueret, et flecteret quocunque cæpisset; sui nemo ipse tam similis esset, quam omnes sunt omnium;—et coleretur jus æque ab omnibus.: 1
  • Nisi enim Deus is, cujus hoc templum est omne quod conspicis, istis te corporis custodiis liberaverit; hue tibi aditus patere non potest.——Quare et tibi et piis omnibus retinendus est animus in custodia corporis; nec injussu ejus, a quo ille est nobis datus, ex hominum vita migrandum est; munus humanum assignatum a Deo defugisse videamini.: 1
  • Non enim mihi est vita mea utilior, quam animi talis affectio, neminem ut violem commodi mei gratia.: 1
  • Non enim temerè , nec fortuito sati et creati sumns; sed profecto fuit quædam vis, quæ generi consuleret humano; nec id gigneret aut aleret, quod cum exantlavisset omnes labores, tum incideret in mortis malum sempiternum.: 1
  • Non enim virtus ipsa est summum bonum, sed effectrix et mater est summi boni, quoniam perveniri ad illud sine virtute non potest.: 1
  • Non purior ratio est, ex duobus incertis et in ambigua expectatione pendentibus, id potius credere, quod aliquas spes ferat, quam quod nullas? In illo enim periculi nihil est, si, quod dicitur imminere, cassum fiat et vacuum; in hoc, damnum est maximum (id est, salutis amissio,) si, cum tempus advenerit, aperiatur hoc fuisse mendacium.: 1
  • Nos e contrario, fontem indicavimus, e quo demonstrari potest, justitiam universalem, omnemque adeo virtutem moralem, quæ in rectore requiritur, in Deo præ cæteris refulgere, eadem planè methodo, qua homines ad eas excolendas obligari ostendemus.: 1
  • Nullas unquam rationes circa res naturales a fine: 1
  • Nullo alio modo, neque ordine, &c.: 1
  • Nunc parvulos nobis dedit igniculos, quos celeriter malis moribus opinionibusque depravatis sic restinguimus, ut nusquam naturæ lumen appareat.——Simul atque editi in lucem et suscepti sumus, in omni continuo pravitate, et in summa opinionum perversitate, versamur; ut pene cum lacte nutricis, errorem suxisse videamur. Cum vero parentibus redditi, deinde magistris traditi sumus; tum ita variis imbuimur erroribus, ut vanitati veritas, et opinioni confirmatæ natura ipsa cedat.——Cum vero accedit eodem, quasi maximus quidem magister, populus, atque omnis undique ad vitia consentiens multitudo, tum plane inficimur opinionum pravitate, a naturaque ipsa desciscimus.: 1
  • O præclarum diem, quum in illud animorum concilium cætumque proficiscar, et quum ex hac turba et colluvione discedam!: 1
  • Oculorum est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus; quà m illa ardentes amores excitaret sui, si videretur!: 1
  • Oculos ad videndum, dentes ad masticandum, herbas et animantia ad alimentum, solem ad illuminandum, mare ad alendum pisces, &c.: 1
  • Omnes inter se naturali quadam indulgentia et benevolentia contineri.: 1
  • Omnes qui naturam divinam aliquo modo contemplati sunt, Deum esse corporeum negant: 1
  • Omnia ex necessitate naturæ divinæ determinata sunt, non tantum ad existendum, sed etiam ad certo modo existendum et operandum; nullumque datur contingens.: 1
  • Omnis substantia est necessaria infinita.: 1
  • Omnium adversus omnes, perpetuæ suspiciones,——Bellum omnium in omnes.: 1
  • Opinio eorum qui docent, peccare subditos, quoties mandata principum suorum, quæ sibi injusta videntur esse, exsequuntur; et erronea est, et inter eas numeranda, quæ obedientiæ civili adversantur.: 1
  • Opinionum commenta delet dies, naturæ judicia confirmat.: 1
  • Optimi quique permulta ob eam unam causam faciunt, quia decet quia rectum, quia honestum est etsi nullum consecuturum emolumentum vident.: 1
  • Ordo partium spatii est immutabilis; moveantur hæ de locis suis, et movebuntur (ut ita dicam) de seipsis.: 1
  • Pacti violatio: 1
  • Pari sane ratione (ac in arithmeticis operationibus) doctrinæ moralis veritas fundatur in immutabili cohærentia inter felicitatem summam quam hominum vires assequi valent, et actus benevolentiæ universalis.: 1
  • Pari sane ratione [ac in arithmeticis operationibus] doctrinæ moralis veritas fundatur in immutabili cohærentia inter felicitatem summam quam hominum vires assequi valent, et actus benevolentiæ universalis.: 1
  • Pater futuri seculi: 1
  • Per corpus intelligimus quamcunque quantitatem longam, latam, et profundam, certa aliqua figura terminatum; quo nihil absurdius de Deo, ente scilicet absolute infinito, dici potest.: 1
  • Per substantiam intelligo id quod in se est et per se concipitur; hoc est, id cujus conceptus non indiget conceptu alterius rei a quo formari debeat.: 1
  • Percrebuerat Oriente toto vetus et constans opinio esse in fatis, ut Judæa profectirerum potirentur.: 1
  • Percrebuerat Oriente toto vetus et constans opinio, esse in fatis, ut Judæâ profecti rerum potirentur.: 1
  • Phantasma est sentiendi actus.: 1
  • Placet suapte natura, adeoque gratiosa virtus est, ut insitum etiam sit malis probare meliores.: 1
  • Planetarum densitates fere sunt, ut radices diametrorum apparentium applicatæ ad diametros veros, hoc est, reciproce ut distantiæ planetarum a sole, ductæ in radices diametrorum apparentium. Collocavit igitur Deus planetas in diversis distantiis a sole, ut quilibet, pro gradu densitatis, calore solis majore vel minore fruatur.: 1
  • Platonis documenta quamvis ad rem multum conferant, tamen parum habent firmitatis ad probandam et implendam veritatem.: 1
  • Pluribus persuasio inerat, antiquis sacerdotum libris contineri, eo ipso tempore fore, ut valesceret Oriens, profectique Judæâ rerum potirentur.: 1
  • Pluribus persuasio inerat, antiquis sacerdotum libris contineri, eo ipso tempore fore, ut valesceret Oriens, profectique Judæa rerum potirentur.: 1
  • Porro ipsa virtus, cum sibi bonorum culmen vendicet humanorum, quid hie agit nisi perpetua bella cum vitiis; nec exterioribus, sed interioribus; nec alienis, sed plane nostris et propriis?——Absit ergo, ut quamdiu in hoc bello intestino sumus, jam nos beatitudinem, ad quam vincendo volumus pervenire, adeptos esse credamus.: 1
  • Præclarum nescio quid adepti sunt, qui didicerunt se, cum tempus mortis venisset, totos esse perituros.——Quid habet ista res aut lætabile aut gloriosum?: 1
  • Præter Deum nulla dari neque concipi potest substantia.: 1 2
  • Præter Deum nulla dari, neque concipi potest substantia.: 1
  • Præter Deum nulla dari, neque concipi potest substantia. : 1
  • Præterea nihil apud eos certi est, nihil quod à scientia veniat;——et nemo paret, quia nemo vult ad incertum laborare.: 1
  • Prima et fundamentalis lex nuturæ est, quærendam esse pacem, ubi haberi potest, &c.: 1
  • Profecto eos ipsos, qui se aliquid certi habere arbitrantur, addubitare coget doctissimorum hominum de maxima re tanta dissensio.: 1
  • Profecto omnis istorum disputatio, quanquam uberrimos fontes virtutis et scientiæ contineat, tamen collata cum horum [qui rempublicam gubernant] actis perfectisque rebus, vereor ne non tantum videatur attulisse negotiis hominum utilitatis, quantum oblectationem quandam otii.: 1
  • Puto implicare contradictionem ut mundus sit finitus.: 1
  • Puto implicare contradictionem, ut mundus [meaning the material world] sit finitus.: 1
  • Puto implicare contradictionem, ut mundus sit finitus: 1
  • Quæ qualitates omnes nominari solent sensibiles, et sunt in ipso objecto nihil aliud præter materiæ motum, quo objectum in organa sensuum diversimode operatur. Neque in nobis aliud sunt, quam diversi motus. Motus enim nihil generat præter motum.: 1
  • Quæ si oculis cerneretur, mirabiles amores, ut ait Plato, excitaret sui.: 1
  • Quæ si tanta potentia est stultorum sententiis atque jussis, ut eorum suffragiis rerum natura vertatur cur non sanciunt, ut quæ mala perniciosaque sunt, habeantur pro bonis ac salutaribus?: 1
  • Quæ vis non modo senior est quam ætas populorum et civitatum, sed æqualis illius cœlum atque terras tuentis et regentis Dei. Neque enim esse mens divina sine ratione potest, nec ratio divina non hanc vim in rectis pravisque sanciendis habere.: 1
  • Quæro an a Deo fieri potuisset ut mundus esset finitus?: 1
  • Quæro si duo sint, quorum alter optimus vir, æquissimus, summa justitia, singulari fide, alter insigni scelere et audacia; et si in eo sit errore civitas, ut bonum illum virum, sceleratum, facinorosum, nefarium putet; contra autem qui sit improbissimus, existimet esse summa probitate ac fide; proque hac opinione omnium civium, bonus ille vir vexetur, rapiatur, manus ei denique auferantur, effodiantur oculi, damnetur, vinciatur, uratur, exterminetur, egeat; postremò jure etiam optimo omnibus miserrimus esse videatur: Contra autem, ille improbus laudetur, colatur, ab omnibus diligatur, omnes ad eum honores, omnia imperia, omnes opes, omnes denique copiæ conferantur, vir denique optimus omnium æstimatione, et dignissimus omni fortuna judicetur; Quis tandem erit tam demens qui dubitet utrum se esse malit?: 1
  • Quam summam, quia philosophi non comprehenderunt, nec veritatem comprehendere potuerunt, quamvis ea ferè , quibus summa ipsa constat, et viderint et explicaverint. Sed diversi ac diversè illa omnia protulerunt, non annectentes nec causas rerum, nec consequentias, nec rationes; ut summam illam, quæ continet universa, et compingerent et complerent.: 1
  • Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget: Illud quæro, quid et consentaneum sit dicere, qui, &c.: 1
  • Quasi vero intelligant qualis sit in ipso corpore.—Mihi quidem naturam animi intuenti, multo difficilior occurrit cogitatio, multoque obscurior, qualis animus in corpore sit, quam qualis cum exierit.: 1
  • Quem vero astrorum ordines, quem dierum noctiumque vicissitudines, quem mensium temperatio, quemque ea quæ gignuntur nobis ad fruendum, non gratum esse cogant; hnnc hominem omnino numerare qui decet?: 1
  • Qui autem a Deo quidem factum fatentur, non tamen eum volunt temporis habere, sed suæ creationis initium; ut, modo quodam vix intelligibili, semper sit factus. : 1
  • Qui autem civium rationem dicunt habendam, externorum negant; dirimunt hi communem generis humani societatem; qua sublata, justitia funditus tollitur.: 1
  • Quicquid concipimus in Dei potestate esse, id necessario est.: 1
  • Quicunque unquam effectus productus sit, productus est a causa necessaria. Nam quod productum est, causam habuit integram, hoc est, omnia ea quibus suppositis effectum non sequi intelligi non possit: ea vera causa necessaria est.: 1
  • Quid dicitis, O nescii, etiam fletu et miseratione dignissimi? ita non tam extimescitis, ne sorte hæc vera sint, quæ sunt despectui vobis et præbent materiam risus? nec saltem vobiscum sub obscuris cogitationibus volvitis, ne, quod hoc die credere obstinata renuitis perversitate, redarguat serum tempus, et irrevocabilis pnitentia castiget?: 1
  • Quid ergo? nihilne illi [philosophi] simile præcipiunt? Imo permulta, et ad verum frequenter accedunt. Sed nihil ponderis habent illa præcepta, quia sunt humana, et auctoritate majori, id est, divina illa carent. Nemo igitur credit, quia tam se hominem putat esse qui audit, quam est ille qui præcipit.: 1
  • Quid multa? Sic mihi persuasi, sec sentio; quum tanta celeritas animorum sit, tanta memoria præteritorum, futurorum providentia, tot artes, tantæ scientiæ, tot inventa; non posse eam naturam, quæ res eas contineat, esse mortalem.: 1
  • Quidam ad magnificas voces excitantur, et transeunt in affectum dicentium, alacres vultu et animo. Rapit illos instigatque rerum pulchritudo.——Juvat protinus quæ audias, facere. Afficiuntur illi, et sunt quales jubentur, si illa animo forma permaneat, si non impetum insignem protinus populus honesti dissuasor excipiat. Pauci illam quam conceperant mentem, domum perferre potuerunt.: 1
  • Quis Pullum Numitorem, Fregellanum Proditorem, quanquam reipublicæ nostræ profuit, non odit?: 1
  • Quis est enim, aut quis unquam fuit, aut avaritia tam ardente aut tam effrænatis cupiditatibus, ut eandem illam rem, quam adspici scelere quovis velit, non multis partibus malit ad sese, etiam omni impunitate proposita, sine facinore, quam illo modo pervenire?: 1
  • Quo confesso, confitendum est eorum consilio mundum administrari.: 1
  • Quod actio justa vel injusta sit, a jure imperantis provenit. Reges legitimi quæ imperant, justa faciunt imperando; quæ vetant, vetando faciunt injusta.: 1
  • Quod autem corpus animæ per se? quæ materia? ubi cogitatio illi? quomodo visus? auditus? aut qui tangit? qui usus ejus? aut quod sine his bonum?: 1
  • Quod et præterita teneat, et futura provideat, et complecti possit præsentia; hæc divina sunt. Nec invenietur unquam, unde ad hominem venire possint, nisi a Deo.: 1
  • Quod præter Deos negat scire quenquam, scit ipse, utrum melius sit, nam dixit antè . Sed suum illud, nihil ut affirmet, tenet ad extremum.: 1
  • Quod si extitisset aliquis qui veritatem sparsam per singulos, per sectasque diffusam, colligeret in unum, ac redigeret in corpus, is profecto non dissentiret à nobis. Sed hoc nemo facere, nisi veri peritus ac sciens, potest. Verù m autem non nisi ejus scire est, qui sit doctus a Deo.: 1
  • Quod si extitisset aliquis, qui veritatem sparsam per singulos per sectasque diffusam, colligeret in unum ac redigeret in corpus, is profecto non dissentiret a nobis. Sed hoc nemo facere, nisi veri peritus ac sciens, potest. Verum autem non nisi ejus scire est, qui sit doctus a Deo.: 1
  • Quod si in hoc error, quod animos hominum immortales esse credam, libenter erro; nec mihi hunc errorem, quo delector, dum vivo, extorqueri volo.: 1
  • Quod si jus regnandi habeat Deus ab omnipotentia sua, manifestum est obligationem ad præstandum ipsi obedientiam, incumbere hominibus propter imbecillitatem.: 1
  • Quod si populorum jussis, si principum decretis, si sententiis judicum, jura constituerentur; jus esset latrocinari, jus adulterare, jus testamenta falsa supponere, si hæc suffragiis aut scitis multitudinis probarentur. Quæ si tanta potentia est stultorum sententiis atque jussis, ut eorum suffragiis rerum natura vertatur; cur non sanciunt ut quæ mala perniciosaque sunt, habeantur pro bonis ac salutaribus, aut cur, cum jus ex injuriâ lex facere possit, bonum eadem facere; non possit ex malo?: 1
  • Quod verè dicimus, etiamsi a nullo laudetur, laudabile esse natura.: 1
  • Quum autem dicit Porphyrius, in primo de Regressu Animæ libro, nondum receptum in unam quandam sectam quæ universalem viam animæ contineat liberandæ, nondumque in suam notitiam eandem viam historiali cognitione perlatum, procul dubio confitetur, esse aliquam, sed nondum in suam venisse notitiam. Ita ei non sufficebat quicquid de anima liberanda studiosissime didicerat, sibique, vel potius aliis, nosse ac tenere videbatur. Sentiebat enim adhuc sibi deesse aliquam præstantissimam auctoritatem, quam de re tanta sequi oporteret.: 1
  • Rector seu causa prima rationalis, cujus voluntate res ita disponuntur, ut hommibus satis evidenter indicetur, actus quosdam illorum esse media necessaria ad finem ipsis necessarium; vult homines ad hos actus obligari, vel hos actus imperat.: 1
  • Regni divini naturalis jus derivatur ab eo, quod divinæ potentiæ resistere impossibile est.: 1
  • Regulas boni et mali, justi et injusti, honesti et inhonesti, esse leges civiles; ideoque quod legislator præceperit, id pro bono, quod vetuerit, id pro malo habendum esse.: 1
  • Res nullo alio modo neque alio ordine a Deo produci potuerunt quam productæ sunt.: 1
  • Res nullo alio modo, neque alio ordine, a Deo produci potuerant quam productæ sunt.: 1
  • Res nullo alio modo, neque alio ordine, a Deo produci potuerunt quam productæ sunt.: 1
  • Res nullo alio modo, neque alio ordine, a Deo produci potuerunt, quam productæ sunt.: 1
  • Res, nullo alio modo, neque alio ordine, a Deo produci potuerunt quam productæ sunt.: 1 2
  • Satis enim nobis, (si modo aliquid in philosophia profecimus,) persuasum esse debet, si omnes Deos hominesque celare possimus, nihil tamen avare, nihil injuste, nihil libidinose, nihil incontinenter esse faciendum.: 1
  • Scio fuisse philosophos quosdam, eosdemque viros doctos, qui corpora omnia sensu prædita esse sustinuerunt. Nec video, si natura sensionis in reactione sola collocaretur, quomodo refutari possint. Sed etsi, ex reactione etiam corporum aliorum, phantasma aliquod nasceretur, illud tamen, remoto objecto, statim cessaret. Nam nisi ad retinendum motum impressum, etiam remoto objecto, apta habeant organa, ut habent animalia; ita tantum sentient, ut nunquam sensisse se recordentur.—Sensioni ergo, quæ vulgo ita appellatur, necessario adhæret memoria aliqua, &c.: 1
  • Scio fuisse philosophos quosdam, eosdemque viros doctos, qui corpora omnia sensu prædita esse sustinuerunt; nec video, si natura sensionis in reactione sola collocaretur, quomodo refutari possint. Sed etsi ex reactione etiam corporum aliorum, phantasma aliquod nasceretur, illud tamen, remoto objecto, statim cessaret. Nam, nisi ad retinendum motum impressum, etiam remoto objecto, apta habeant organa, ut habent animalia; ita tantum sentient, ut nunquam sensisse se recordentur.—Sensioni ergo, quæ vulgo ita appellatur necessario adhæret memoria aliqua, &c.: 1
  • Securitatis viam meliorem habet nemo anticipatione.: 1
  • Sed hæc eadem num censes apud eos ipsos valere, nisi admodum paucos, a quibus inventa, disputata, conscripta sunt? Quotus enim quisque philosophorum invenitur, qui sit ita moratus, ita animo ac vita constitutus, ut ratio postulat; qui disciplinam suam non ostentationem scientiæ, sed legem vitæ putet, qui obtemperet ipse sibi, et decretis suis pareat? videre licet multos, libidinum servos, &c.: 1
  • Sed me nemo de immortalitate depellet.: 1
  • Sed mundum quidem fuisse semper, philosophia auctor est; conditore quidem Deo, sed non ex tempore. : 1
  • Sed perturbat nos opinionum varietas, hominumque dissensio. Et qua non idem contingit in sensibus, hos natura certos, putamus; illa, quæ aliis sic, aliis secus, nec iisdem semper uno modo videntur, ficta esse dicimus. Quod est longe aliter.: 1
  • Sed si vel causa id efficeret, certissime philosopharentur, et quamvis non posset divinis testimoniis illa defendere, tamen seipsam veritas illustraret suo lumine.: 1
  • Sequitur ergo, legibus illis, non occides, non mæchabere, non furabere, parentes honorabis; nihil aliud præcepisse Christum, quam ut cives et subditi suis principibus et summis imperatoribus in quæstionibus omnibus circa meum, tuum, suum, alienum, absolute obedirent.: 1
  • Sequitur, soum Deum esse causam liberam.: 1
  • Si cui durum hoc videbitur, illum rogo ut tacita cogitatione considerate velit, si essent duo omnipotentes, uter utri obedire obligaretur. Confitebitur, credo, neutrum neutri obligari. Hoc si verum est, verum quoque est quod posui, homines ideo Deo subjectos esse, quia omnipotentes non sunt.: 1
  • Si ergo generatus [est mundus;] ad id effectus est, quod ratione sapientiaque comprehenditur, atque immutabili æternitate continetur. Ex quo efficitur, ut sit necesse hunc quem cernimus mundum, simulacrum æternum esse alicujus æterni. : 1
  • Si immortalis natura animi est, Et sentire potest secreta a corpore nostro; Quinque (ut opinor) eam faciundum est sensibus auctam: —At neque seorsum oculi, &c. : 1
  • Si impossibile sit singulis, omnes et omnia sibimet subjicere; ratio quæ hunc finem proponit singulis, qui uni tantum contingere potest, sæpius quam millies proponeret impossibile, et semel tantum possible.: 1
  • Si is qui summum habet imperium, seipsum, imperantem dico, interficere alicui imperet, non tenetur. Neque parentem, &c. cù m filius mori quam vivere infamis atque exosus malit. Et alii casus sunt, cum mandata facta inhonesta sunt, &c.: 1
  • Si nemo sciturus, nemo ne suspicaturus quidem sit, quum aliquid divitiarum, potentiæ, dominationis, libidinis causa feceris; si id Diis hominibusque futurum sit semper ignotum, sisne facturus?: 1
  • Si nihil existimat contra naturam fieri, hominibus violandis; quid cum eo disseras, qui omnino hominem ex homine tollat?: 1
  • Si quæratur an obediendum civitati sit, si imperetur Deum colere sub imagine, coram iis quid id fieri honorificum esse putant, certè faciendum est.: 1
  • Si res alterius naturæ potuissent esse, vel alio modo ad operandum determinari, ut naturæ ordo alius esset: ergo Dei etiam natura alia posset esse quam jam est.: 1
  • Si res alterius naturæ potuissent esse, vel alio modo ad operandum determinari; ut naturæ ordo alius esset: Ergo Dei etiam natura alia posset esse quam jam est.: 1
  • Si sine causa gignimur, si in hominibus procreandis providentia nulla versatur, si casu nobismetipsis ac voluptatis nostræ gratia nascimur; si nihil post mortem sumus; quid potest esse tam supervacuum, tam inane, tam vanum, quam humana res est, quam mundus ipse?: 1
  • Si tales nos natura genuisset, ut eam ipsam intueri et perspicere, eâ que optimâ duce cursum vitæ conficere possemus; haud esset sanè quod quisquam rationem et doctrinam requireret. Nunc vero, &c.: 1
  • Si tamen lex civilis jubeat invadere aliquid, non est illud furtum, adulterium, &c.: 1
  • Sin mortuus, ut quidam minuti philosophi censent, nihil sentiam, non vereor ne hunc errorem meum mortui philosophi irrideant.: 1
  • Sint licet perhonesti;—sed audire deposcimus quot sint aut fuerint numero.——Unus, duo, tres.——At genus humanum non ex bonis pauculis, sed ex cæteris omnibus æstimari convenit.: 1
  • Solebam ipse quidem, cum aliis plurimis antequam dominii jurisque omnis originem universaliter et distincte considerassem; dominium Dei, in creationem velut integram ejus originem, resolvere. Verum quoniam, &c.——in hanc tandem concessi sententiam, dominium Dei esse jus vel potestatem ei a sua sapientia et bonitate, velut a lege, datam ad regimen eorum omnium quæ ab ipso unquam creata fuerint vel creabuntur.——Nec poterit quisquam merito conqueri, dominium Dei intra nimis angustos limites hac explicatione coerceri; qua hoc unum dicitur, illius nullam partem consistere in potestate quicquam faciendi contra finem optimum, bonum commune.: 1
  • Spes unicuique securitatis conservationisque suæ in eo sita est, ut viribus artibusque propriis proximum suum, vel palam vel ex insidiis, præoccupare possit.: 1
  • Substantiam corpoream quæ non nisi infinita concipi potest, nulla ratione natura divina indignam esse dici potest.: 1
  • Tiberio imperitante, per procuratorem Pontium Pilatum, supplicio affectus erat.: 1
  • Totam igitur veritatem, et omne divinæ religionis arcanum philosophi attigerunt. Sed aliis refellentibus, defendere id, quod invenerant, nequiverunt; quia singulis ratio non quadravit; nec ea quæ vera senserant, in summam redigere potuerunt.: 1
  • Tui ergo te, Cicero, libri arguunt, quam nihil a philosophia disci possit ad vitam. Hæc tua verba sunt, mihi autem non modo ad sapientiam cæci videmur, sed ad ea ipsa, quæ aliqua ex parte cerni videantur, hebetes et obtusi.: 1
  • Tum illud effici, quod quibusdam incredibile videatur, sit autem necessarium, ut nihil sese plus quam alterum diligat.: 1
  • Una substantia non potest produci ab alia: 1
  • Una substantia non potest produci ab alia substantia: 1
  • Una substantia non potest produci ab alia substantia.: 1 2
  • Unaquæque volitio non potest existere, neque ad operandum determinari, nisi ab alia causa determinetur, et hæc rursus ab alia, et sic porro in infinitum.: 1
  • Unaquæque volitio non potest existere, neque ad operandum determinari; nisi ab alia causa determinetur, et hæc rursus ab alia; et sic porro in infinitum.: 1
  • Unicuique licebat facere quæcunque libebat.: 1
  • Universaliter autem verum est, quod non certius, fluxus puncti lineam producit aut additio numerorum summam, quam quod benevolentia effectum præstat bonum.: 1
  • Universaliter et in omnibus obedire obligamur.: 1
  • Ut enim omittam vim et naturam Deorum, ne homines quidem censetis, nisi imbecilli essent, futuros beneficos et benignos fuisse.: 1
  • Ut naturæ lumen nusquam appareat.: 1
  • Ut partium temporis ordo est immutabilis, sic etiam ordo partium spatii. Moveantur hæ de locis suis, et movebuntur (ut ita dicam) de seipsis.: 1
  • Utinam tam facilè vera invenire possem, quam falsa convincere.: 1
  • Vetat enim dominans ille in nobis Deus, injussu hinc nos suo demigrare. Cum verò causam justam Deus ipse dederit, ne ille medius fidius vir sapiens, lætus ex his tenebris in lucem illam excesserit; nec tamen illa vincula carceris ruperit; leges enim vetant; sed tanquam a magistratu, aut ab aliqua potestate legitima, sic a Deo evocatus, atque emissus, exirit.: 1
  • Video meliora proboque, deteriora sequor.: 1
  • Virtutis et vitiorum, sine ulla divina ratione, grave ipsius conscientiæ pondus est.: 1
  • Vitia de mercede sollicitant; avaritia pecuniam promittit: luxuria multas ac varias voluptates; ambitio purpuram et plausum; et ex hoc potentiam, et quicquid potentia ponit.: 1
  • Voluntas ad Dei naturam non magis pertinet quam reliqua naturalia; sed ad ipsam eodem modum sese habet, ut motus et quies.: 1
  • Voluntas lædendi omnibus inest in statu naturæ.: 1
  • a posteriori: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
  • a priori: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20
  • ad hominem: 1
  • aliquot: 1
  • conatus: 1 2
  • credenda: 1 2 3
  • de rerum summa: 1
  • desistere: 1
  • duratio tota simul: 1
  • ex abundanti: 1
  • exuviæ: 1
  • in infinitum: 1 2 3
  • in mensura aliena: 1
  • in mensura propria: 1
  • intelligentia supramundana: 1
  • interminabilis vitæ tota simul et perfecta possessio: 1
  • loco: 1
  • mutato nomine de te: 1
  • non desistere: 1
  • petitio principii: 1
  • plenum: 1
  • præstigiæ: 1
  • purus actus, mera forma: 1
  • scholium: 1
  • sine qua non: 1 2 3 4 5 6 7
  • sui generis: 1 2 3
  • ubi: 1 2
  • videtur: 1
  • vis inertiæ: 1 2
  • visum est: 1
« Prev Latin Words and Phrases Next »
VIEWNAME is workSection