Chapter 9

¹et respondit ad me et dixit: metiens metire in temet ipso, et erit cum videris, quoniam transivit pars quaedam signorum quae praedicta sunt, ²tunc intelleges, quoniam ipsud est tempus, in quo incipiet Altissimus visitare saeculum qui ab eo factus est. ³et quando videbitur in saeculo motio locorum, populorum turbatio, gentium cogitationes, ducum inconstantia, principum turbatio. ⁴et tunc intelleges, quoniam de his erat Altissimus locutus a diebus qui fuerunt ante ab initio. ⁵sicut enim omne quod factum est in saeculo, initium per consummationem et consummatio manifesta, ⁶sic et Altissimi tempora, initia manifesta in prodigiis et virtutibus, et consummatio in actu et in signis. ⁷et erit, omnis qui salvus factus fuerit et qui poterit effugere per opera sua vel per fidem in qua credidit, is ⁸relinquetur de praedictis periculis et videbit salutare meum in terra mea et in finibus meis, quae sanctificavi mihi a saeculo. ⁹et tunc mirabuntur qui nunc abusi sunt vias meas, et in cruciamentis commorabuntur hii qui eos proiecerunt in contemptu. ¹⁰quotquot enim non cognoverunt me viventes beneficia consecuti, ¹¹et quotquot fastidierunt legem meam, cum adhuc erant habentes libertatem, ¹²et cum adhuc esset eis apertum paenitentiae locus non intellexerunt sed spreverunt, hos oportet post mortem in cruciamento cognoscere. ¹³tu ergo adhuc noli curiosus esse quomodo impii cruciabuntur, sed inquire quomodo iusti salvabuntur, et quorum saeculum et propter quos saeculum et quando. ¹⁴respondi et dixi: ¹⁵olim locutus sum et nunc dico et postea dicam, quoniam plures sunt qui pereunt quam qui salvabuntur, ¹⁶sicut multiplicat fluctus super guttam. et respondit ad me et dixit: ¹⁷qualis ager, talia et semina, et quales flores, tales et tincturae, et qualis opera, talis et creatio, et qualis agricola, talis et area. quoniam tempus erat saeculi, ¹⁸et tunc cum essem parans eis, his qui nunc, antequam fieret illis saeculum in quo inhabitarent, et nemo contradixit mihi ¹⁹tunc, nec enim erat quisquam, et nunc creati in hoc mundo parato et mensa indeficienti et lege investigabili, corrupti sunt moribus eorum. ²⁰et consideravi saeculum meum, et ecce erat perditum et orbem meum, et ecce erat periculi propter cogitationes quae in eo advenerunt. ²¹Et vidi et peperci eis vix valde, et salvavi mihi acinum de botru et plantationem de tribu multa. ²²pereat ergo multitudo quae sine causa nata est, et servetur acinus meus et plantatio mea, quia cum multo labore perfeci haec. ²³tu autem si adhuc intermittas septem dies alios, sed non ieiunabis in eis, ²⁴ibis autem in campum florum, ubi domus non est aedificata, et manduca solummodo de floribus campi, et carnem non gustabis et vinum non bibes sed solummodo flores, ²⁵et deprecare Altissimum sine intermissione, et veniam et loquar tecum. ²⁶et profectus sum, sicut dixit mihi, in campum quod vocatur Ardat, et sedi ibi in floribus et de herbis agri manducavi et facta est esca earum mihi in saturitatem. ²⁷et factum est post dies septem, et ego discumbebam supra faenum et cor meum iterum turbabatur sicut et ante. ²⁸et apertum est os meum et inchoavi dicere coram Altissimo et dixi: ²⁹o Domine, in nobis ostendens ostensus es patribus nostris in deserto, quando erant exientes de Aegypto et quando veniebant in deserto quod non calcatur et infructuoso, et dicens dixisti: ³⁰tu Israhel audi me, et semen Iacob intendite sermonibus meis. ³¹ecce enim ego semino in vobis legem meam, et faciet in vobis fructum, et glorificamini in eo per saeculum. ³²nam patres nostri accipientes legem non servaverunt et legitima mea non custodierunt. et factum est fructum legis non periens; nec enim poterat, quoniam tuus erat. ³³nam qui acceperunt perierunt, non custodientes quod in eis seminatum fuerat. ³⁴et ecce consuetudo est ut, cum acceperit terra semen vel navem mare vel vas aliud escas vel potus,, et cum fuerit ut exterminetur ³⁵quod seminatum est vel quod missum est vel quae suscepta sunt, exterminentur haec, susceptoria vero manent. apud nos si enim non sic factum est. ³⁶nos quidem qui legem accepimus peccantes peribimus et cor nostrum quod suscepit eam. ³⁷nam lex non perit sed permanet in suo honore. ³⁸et cum loquor haec in corde meo, et respexi oculis meis et vidi mulierem in dextera parte, et ecce haec lugebat et plorabat cum voce magna, et animo dolebat valde, et vestimenta eius discisa et cinis super caput eius. ³⁹et dimisi cogitatus in quibus eram cogitans et conversus sum ad eam et dixi ei: ⁴⁰ut quid fles et quid doles animo? et dixit ad me: ⁴¹dimitte me, dominus meus, ut defleam me et adiciam dolorem, quoniam valde amara sum animo et humiliata sum valde. ⁴²et dixi ei: quid passa es, dic mihi. et dixit ad me: ⁴³sterilis fui ego famula tua et non peperi habens maritum annis triginta. ⁴⁴ego enim per singulas horas et per singulos dies in annis triginta his deprecabar Altissimum nocte ac die. ⁴⁵et factum est post triginta annos, exaudivit me Deus ancillae tuae et pervidit humilitatem meam et adtendit tribulationi meae et dedit mihi filium. et iucundata sum super eum valde ego et vir meus et omnes cives mei, et honorificabamus valde Fortem. ⁴⁶et nutrivi eum cum labore multo. ⁴⁷et factum est cum crevisset et venissem accipere illi uxorem, et feci diem epuli.