Chapter 37

¹psalmus David in rememorationem de sabbato ²Domine ne in furore tuo arguas me neque in ira tua corripias me ³quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi et confirmasti super me manum tuam ⁴non est sanitas carni meae a facie irae tuae non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum ⁵quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum sicut onus grave gravatae sunt super me ⁶putruerunt et corruptae sunt cicatrices meae a facie insipientiae meae ⁷miser factus sum et curvatus sum usque ad finem tota die contristatus ingrediebar ⁸quoniam lumbi mei impleti sunt inlusionibus et non est sanitas in carne mea ⁹adflictus sum et humiliatus sum nimis rugiebam a gemitu cordis mei ¹⁰Domine ante te omne desiderium meum et gemitus meus a te non est absconditus ¹¹cor meum conturbatum est dereliquit me virtus mea et lumen oculorum meorum et ipsum non est mecum ¹²amici mei et proximi mei adversus me adpropinquaverunt et steterunt et qui iuxta me erant de longe steterunt ¹³et vim faciebant qui quaerebant animam meam et qui inquirebant mala mihi locuti sunt vanitates et dolos tota die meditabantur ¹⁴ego autem tamquam surdus non audiebam et sicut mutus non aperiens os suum ¹⁵et factus sum sicut homo non audiens et non habens in ore suo redargutiones ¹⁶quoniam in te Domine speravi tu exaudies Domine Deus meus ¹⁷quia dixi nequando supergaudeant mihi inimici mei et dum commoventur pedes mei super me magna locuti sunt ¹⁸quoniam ego in flagella paratus et dolor meus in conspectu meo semper ¹⁹quoniam iniquitatem meam adnuntiabo %et; cogitabo pro peccato meo ²⁰inimici autem mei vivent et firmati sunt super me et multiplicati sunt qui oderunt me inique ²¹qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi quoniam sequebar bonitatem ²²non derelinquas me Domine Deus meus ne discesseris a me ²³intende in adiutorium meum Domine salutis meae