Chapter 30

¹nunc autem derident me iuniores tempore quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei ²quorum virtus manuum erat mihi pro nihilo et vita ipsa putabantur indigni ³egestate et fame steriles qui rodebant in solitudine squalentes calamitate et miseria ⁴et mandebant herbas et arborum cortices et radix iuniperorum erat cibus eorum ⁵qui de convallibus ista rapientes cum singula repperissent ad ea cum clamore currebant ⁶in desertis habitabant torrentium et in cavernis terrae vel super glaream ⁷qui inter huiuscemodi laetabantur et esse sub sentibus delicias conputabant ⁸filii stultorum et ignobilium et in terra penitus non parentes ⁹nunc in eorum canticum versus sum et factus sum eis proverbium ¹⁰abominantur me et longe fugiunt a me et faciem meam conspuere non verentur ¹¹faretram enim suam aperuit et adflixit me et frenum posuit in os meum ¹²ad dexteram orientis calamitatis meae ilico surrexerunt pedes meos subverterunt et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis ¹³dissipaverunt itinera mea insidiati sunt mihi et praevaluerunt et non fuit qui ferret auxilium ¹⁴quasi rupto muro et aperta ianua inruerunt super me et ad meas miserias devoluti sunt ¹⁵redactus sum in nihili abstulisti quasi ventus desiderium meum et velut nubes pertransiit salus mea ¹⁶nunc autem in memet ipso marcescit anima mea et possident me dies adflictionis ¹⁷nocte os meum perforatur doloribus et qui me comedunt non dormiunt ¹⁸in multitudine eorum consumitur vestimentum meum et quasi capitio tunicae sic cinxerunt me ¹⁹conparatus sum luto et adsimilatus favillae et cineri ²⁰clamo ad te et non exaudis me sto et non respicis me ²¹mutatus es mihi in crudelem et in duritia manus tuae adversaris mihi ²²elevasti me et quasi super ventum ponens elisisti me valide ²³scio quia morti tradas me ubi constituta domus est omni viventi ²⁴verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam et si corruerint ipse salvabis ²⁵flebam quondam super eum qui adflictus erat et conpatiebatur anima mea pauperi ²⁶expectabam bona et venerunt mihi mala praestolabar lucem et eruperunt tenebrae ²⁷interiora mea efferbuerunt absque ulla requie praevenerunt me dies adflictionis ²⁸maerens incedebam sine furore consurgens in turba clamavi ²⁹frater fui draconum et socius strutionum ³⁰cutis mea denigrata est super me et ossa mea aruerunt prae caumate ³¹versa est in luctum cithara mea et organum meum in vocem flentium