Chapter 17

¹spiritus meus adtenuabitur dies mei breviabuntur et solum mihi superest sepulchrum ²non peccavi et in amaritudinibus moratur oculus meus ³libera me et pone iuxta te et cuiusvis manus pugnet contra me ⁴cor eorum longe fecisti a disciplina et propterea non exaltabuntur ⁵praedam pollicetur sociis et oculi filiorum eius deficient ⁶posuit me quasi in proverbium vulgi et exemplum sum coram eis ⁷caligavit ab indignatione oculus meus et membra mea quasi in nihili redacta sunt ⁸stupebunt iusti super hoc et innocens contra hypocritam suscitabitur ⁹et tenebit iustus viam suam et mundis manibus addet fortitudinem ¹⁰igitur vos omnes convertimini et venite et non inveniam in vobis ullum sapientem ¹¹dies mei transierunt cogitationes meae dissipatae sunt torquentes cor meum ¹²noctem verterunt in diem et rursum post tenebras spero lucem ¹³si sustinuero infernus domus mea est in tenebris stravi lectulum meum ¹⁴putredini dixi pater meus es mater mea et soror mea vermibus ¹⁵ubi est ergo nunc praestolatio mea et patientiam meam quis considerat ¹⁶in profundissimum infernum descendent omnia mea putasne saltim ibi erit requies mihi