Chapter 11

¹respondens autem Sophar Naamathites dixit ²numquid qui multa loquitur non et audiet aut vir verbosus iustificabitur ³tibi soli tacebunt homines et cum ceteros inriseris a nullo confutaberis ⁴dixisti enim purus est sermo meus et mundus sum in conspectu tuo ⁵atque utinam Deus loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi ⁶ut ostenderet tibi secreta sapientiae et quod multiplex esset lex eius et intellegeres quod multo minora exigaris a Deo quam meretur iniquitas tua ⁷forsitan vestigia Dei conprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem repperies ⁸excelsior caelo est et quid facies profundior inferno et unde cognosces ⁹longior terrae mensura eius et latior mari ¹⁰si subverterit omnia vel in unum coartaverit quis contradicet ei ¹¹ipse enim novit hominum vanitatem et videns iniquitatem nonne considerat ¹²vir vanus in superbiam erigitur et tamquam pullum onagri se liberum natum putat ¹³tu autem firmasti cor tuum et expandisti ad eum manus tuas ¹⁴si iniquitatem quod est in manu tua abstuleris a te et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia ¹⁵tum levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis ¹⁶miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum quae praeterierint recordaberis ¹⁷et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam et cum te consumptum putaveris orieris ut lucifer ¹⁸et habebis fiduciam proposita tibi spe et defossus securus dormies ¹⁹requiesces et non erit qui te exterreat et deprecabuntur faciem tuam plurimi ²⁰oculi autem impiorum deficient et effugium peribit ab eis et spes eorum abominatio animae