Chapter 12

¹Maar Job antwoordde en zeide: ²Trouwens, omdat gijlieden het volk zijt, zo zal de wijsheid met ulieden sterven! ³Ik heb ook een hart even als gijlieden, ik zwicht niet voor u; en bij wien zijn niet dergelijke dingen? ⁴Ik ben het, die zijn vriend een spot is, maar roepende tot God, Die hem verhoort; de rechtvaardige en oprechte is een spot. ⁵Hij is een verachte fakkel, naar de mening desgenen, die gerust is; hij is gereed met den voet te struikelen. ⁶De tenten der verwoesters hebben rust, en die Gode tergen, hebben verzekerdheden, om hetgene God met Zijn hand toebrengt. ⁷En waarlijk, vraag toch de beesten, en elkeen van die zal het u leren; en het gevogelte des hemels, dat zal het u te kennen geven. ⁸Of spreek tot de aarde, en zij zal het u leren; ook zullen het u de vissen der zee vertellen. ⁹Wie weet niet uit alle deze, dat de hand des HEEREN dit doet? ¹⁰In Wiens hand de ziel is van al wat leeft, en de geest van alle vlees des mensen. ¹¹Zal niet het oor de woorden proeven, gelijk het gehemelte voor zich de spijze smaakt? ¹²In de stokouden is de wijsheid, en in de langheid der dagen het verstand. ¹³Bij Hem is wijsheid en macht; Hij heeft raad en verstand. ¹⁴Ziet, Hij breekt af, en het zal niet herbouwd worden; Hij besluit iemand, en er zal niet opengedaan worden. ¹⁵Ziet, Hij houdt de wateren op, en zij drogen uit; ook laat Hij ze uit, en zij keren de aarde om. ¹⁶Bij Hem is kracht en wijsheid; Zijns is de dwalende, en die doet dwalen. ¹⁷Hij voert de raadsheren beroofd weg, en de rechters maakt Hij uitzinnig, ¹⁸Den band der koningen maakt Hij los, en Hij bindt den gordel aan hun lenden. ¹⁹Hij voert de oversten beroofd weg, en de machtigen keert Hij om. ²⁰Hij beneemt den getrouwen de spraak, en der ouden oordeel neemt Hij weg. ²¹Hij giet verachting over de prinsen uit, en Hij verslapt den riem der geweldigen. ²²Hij openbaart de diepten uit de duisternis, en des doods schaduwe brengt Hij voort in het licht. ²³Hij vermenigvuldigt de volken, en verderft ze; Hij breidt de volken uit, en leidt ze. ²⁴Hij neemt het hart van de hoofden des volks der aarde weg, en doet hen dwalen in het woeste, waar geen weg is. ²⁵Zij tasten in de duisternis, waar geen licht is; en Hij doet hen dwalen, als een dronkaard.