Chapter 145

¹«Αινεσις του Δαβιδ.» Θελω σε υψονει, Θεε μου, βασιλευ· και θελω ευλογει το ονομα σου εις τον αιωνα και εις τον αιωνα. ²Καθ' εκαστην ημεραν θελω σε ευλογει· και θελω αινει το ονομα σου εις τον αιωνα και εις τον αιωνα. ³Μεγας ο Κυριος και αξιυμνητος σφοδρα· και η μεγαλωσυνη αυτου ανεξιχνιαστος. ⁴Γενεα εις γενεαν θελει επαινει τα εργα σου, και τα μεγαλεια σου θελουσι διηγεισθαι. ⁵Θελω λαλει περι της ενδοξου μεγαλοπρεπειας της μεγαλειοτητος σου και περι των θαυμαστων εργων σου· ⁶και θελουσι λεγει την δυναμιν των φοβερων σου κατορθωματων, και θελω διηγεισθαι την μεγαλωσυνην σου· ⁷Θελουσι διαδιδει την μνημην του πληθους της αγαθοτητος σου, και θελουσιν αλαλαξει την δικαιοσυνην σου. ⁸Ελεημων και οικτιρμων ο Κυριος· μακροθυμος και πολυελεος. ⁹Αγαθος ο Κυριος προς παντας· και οι οικτιρμοι αυτου επι παντα τα ποιηματα αυτου. ¹⁰Παντα τα ποιηματα σου, Κυριε, θελουσι σε αινει· και οι οσιοι σου θελουσι σε ευλογει. ¹¹Την δοξαν της βασιλειας σου θελουσι κηρυττει και θελουσι διηγεισθαι το μεγαλειον σου· ¹²δια να γνωστοποιησωσιν εις τους υιους των ανθρωπων τα μεγαλεια αυτου, και την δοξαν της μεγαλοπρεπειας της βασιλειας αυτου. ¹³Η βασιλεια σου βασιλεια παντων των αιωνων, και η δεσποτεια σου εν παση γενεα και γενεα. ¹⁴Ο Κυριος υποστηριζει παντας τους πιπτοντας και ανορθοι παντας τους κεκυρτωμενους. ¹⁵Οι οφθαλμοι παντων αποβλεπουσι προς σε· και συ διδεις εις αυτους την τροφην αυτων εν καιρω. ¹⁶Ανοιγεις την χειρα σου και χορταινεις την επιθυμιαν παντος ζωντος. ¹⁷Δικαιος ο Κυριος εν πασαις ταις οδοις αυτου και αγαθος εν πασι τοις εργοις αυτου. ¹⁸Ο Κυριος ειναι πλησιον παντων των επικαλουμενων αυτον· παντων των επικαλουμενων αυτον εν αληθεια. ¹⁹Εκπληροι την επιθυμιαν των φοβουμενων αυτον, και της κραυγης αυτων εισακουει και σωζει αυτους. ²⁰Ο Κυριος φυλαττει παντας τους αγαπωντας αυτον· θελει δε εξολοθρευσει παντας τους ασεβεις. ²¹Το στομα μου θελει λαλει την αινεσιν του Κυριου· και πασα σαρξ ας ευλογη το ονομα το αγιον αυτου εις τον αιωνα και εις τον αιωνα.