Chapter 131

¹«Ωιδη των Αναβαθμων, του Δαβιδ.» Κυριε, δεν υπερηφανευθη η καρδια μου ουδε υψωθησαν οι οφθαλμοι μου· ουδε περιπατω εις πραγματα μεγαλα και υψηλοτερα υπερ εμε. ²Βεβαιως, υπεταξα και καθησυχασα την ψυχην μου, ως το απογεγαλακτισμενον παιδιον πλησιον της μητρος αυτου· η ψυχη μου ειναι εν εμοι ως απογεγαλακτισμενον παιδιον. ³Ας ελπιζη ο Ισραηλ επι τον Κυριον, απο του νυν και εως του αιωνος.