Chapter 14
1Ισραηλ, επιστρεψον προς Κυριον τον Θεον σου, διοτι επεσας δια της ανομιας σου. 2Λαβετε μεθ' εαυτων λογους και επιστρεψατε προς τον Κυριον· ειπατε προς αυτον, Αφαιρεσον πασαν ανομιαν ημων και δεχθητι ημας ευμενως, και θελομεν αποδωσει τον καρπον των χειλεων ημων· 3ο Ασσουρ δεν θελει μας σωσει· δεν θελομεν αναβη εφ' ιππους· και δεν θελομεν ειπει πλεον προς το εργον των χειρων ημων, Εισθε θεοι ημων· διοτι εν σοι θελει ελεηθη ο ορφανος. 4Θελω ιατρευσει την αποστασιαν αυτων, θελω αγαπησει αυτους εγκαρδιως· διοτι ο θυμος μου απεστραφη απ' αυτου. 5Θελω εισθαι ως δροσος εις τον Ισραηλ· ως κρινον θελει ανθησει και θελει εκτεινει τας ριζας αυτου ως δενδρον του Λιβανου. 6Οι κλαδοι αυτου θελουσιν εξαπλωθη και η δοξα αυτου θελει εισθαι ως ελαιας και η οσμη αυτου ως του Λιβανου. 7Θελουσιν επιστρεψει και καθησει υπο την σκιαν αυτου· θελουσιν αναζησει ως σιτος και ανθησει ως αμπελος· η μνημη αυτου θελει εισθαι ως οινος Λιβανου. 8Ο Εφραιμ θελει ειπει, Τι εχω να καμω πλεον μετα των ειδωλων; Εγω ηκουσα και θελω παραφυλαξει αυτον· εγω ειμαι εις αυτον ως ελατη ευθαλης· απ' εμου ο καρπος σου θελει προελθει. 9Τις ειναι σοφος και θελει εννοησει ταυτα, συνετος και θελει γνωρισει αυτα; διοτι ευθειαι ειναι αι οδοι του Κυριου, και οι δικαιοι θελουσι περιπατει εν αυταις· οι δε παραβαται θελουσι πεσει εν αυταις.