[See page image]

Page 617-618

tulisse, et hoc quidem fuit inimicorum ipsius consilium, ut ante vidimus ipsum cum Saule expostulantem his verbis : Qacia expebdunt me hodie rae cooptatus haeream possessioni Iehovae, dicentes : Abi, cole deos alienos. Abstinuit profecto David hoc postremo

nam certum eat ipsum non fuisse ullo cultu idololatrico pollutum sed tamen ad incredulorum et populi iudaici infensissimorum hostium misericordiam eonfugere, et opem ipsorum implorare coactus eat: licet iam antes periclitatus inter illos esset, ut vidimus ipsum captum a Philisthaeis et apud regem accusatum in discrimen venisse capitis, ut nulls ipsi fuerit alia huius e$'ugiendi periculi ratio, quam insaniam simulare, spumando et gestus insani et furiosi hominis simulando. Quare quum denuo in hanc necessitatem impulsus eat, profecto venisse ipsum in magnas augustias non eat dubitandum, quod cogeretur ut peregrinus in aliena terra exsulare. Nam etsi coniicere possumus non eundem fuisse regem : non onim abs re nominatur Aehis filius Mauci, ut ostendatur non cum ease ad quem Dabid aliquot annis deductus fuerat; tamen perpetuum fuisse inter Isra6litas et Philistinos bellum, certum eat. Licet itaque Davidi liber aditus patria in Philistaeorum regionem, et humaniter a rege Achis exceptus eat, tamen in perpetuis arigustiis fait. Et its videmus voluisse Deum ipsius patientiam ezplorare, quandoquidem post multas graves et longas difficultates, coactus eat terra in qua Dei cultus erat reiicta, in terrain idololatrico cultu pollutam fugere. Guam fait ista conditio illi dissimilis, qua regnum ipsi debebatur in populum a Deo electum et adoptatum, ut pro eapite quod ipsi debebatur, ne minimum quidem membrum esse ipsi licuerit. Procul dubio Davidi satisfactum esset si potuisset esse, ut its dicam, unus ex pedum articulis quemadmodum ipse profitetur in Psalmis se maluisse habitare in atrio domus Domini, quam in medio incredulorum, et maluisse ianitorem esse, domus Dei, cum coetu fidelium eoniunetum, quam in regiam dignitatem evectum a populo Dei separari. Non dubium eat igitur quin gravissima fuerit ista tentatio et summa angustia, non posse in quodam angulo in montibus et speluncis Iudaeae vitam sustentare. Atque hoc exemplum magni fieri a nobis debet. Ecquis enim nescit experientia ipsa doctus, homines nimium esse molles et delicatos Deo ipsos explorante variis calamitatibus? Nempe sibi quisque delitias facit, et so aequo durius tractari queritur. Itaque eo diligentius Davidis exemplum expendendum et cum omnibus its. quibuscum luctari non contigerit calamitatibus comparandum. Nam si, exempligratia, Deus hodie non eaamini.subiicit,. et persequutionem patimur propter evangelii piofessionem, . an tamen eo.modo quo David exploramur? an exsulamus tanquam ab its qui nomen Doi in-

vocant omnino resecti, sic ut nullibi pateat nobis loons nisi- in medio hostium, et nulla alia ratione vitam tutari possimus quam in ipsa morte, neque tantum ad diem unum ant alterum sed ad- multos annos? Quare agnoscendus Dei ergs non favor nostram imbecillitatem tolerantis, et nostri miserentis. Nae ingrati fuerimus nisi patienter exspectemus donee ipsemet vires nobis ad hostes nostros profligandos suppeditet.

Si quis excipiat Davidem nobis longe fortiorem fuisse, sciendum eat non aliunde hano fortitudinem manasse quam a fide qua in Deo acquievit, cuius spiritu in summis difficultatibus sustentatus eat. Nos itaque Davidem imitemur, et nostrae communis fragilitatis conscii, remedium adversus eam quaeramus, Deumque precemur ut non deiectos erigat, et vehementius agitatos ac vacillantes sustineat, viresque suffieiat quas ipsum opportuno tempore praestiturum certissimum eat: quidquid enim accidat verissimum eat quod huius libri 2. cap. vidimus, Deum prius morti tradere suos quos vitae deinde restituat, et in sepulchrum deiicere antequam inde eximat. Procul dubio potuisset Deus, si voluisset, Davidem in Iudaea tutari, et adversus Saulis insidias tegere, sed tamen toties morti ereptum voluit tandem omni ape vitae excidere, nisi in manus hostium Dei sese coniiceret. Itaque Davidem hactenus miraculose liberatum voluit in hoc discrimen venire apud Philisthaeos, ut in eo magis ao magis divinum opus appareret et perficeretur: Ex quo apparet non sine causa Deum fideles suos ad vivum nsque explorare quandoquidem ipsius gratia tanto fuit illustrior, quanto gravior exploratio. Et sane . hao ratione Davidi videmus non tantum ablatam occasionem et argumentum laudandi Deum, et cum defensorem agnoscendi, cui uni vitam aeeeptam debebat, sed edam ipsius exemplum hodie nobis esse loco doctrinae, qua ad ipsum imitandum excitemur, persuasi quotiescunque Deus hostibus laxat habenas, ut de nostra salute conclamatum videatur, Deum tamen habere mortis exitus in sua potentate: ac proinde ipsum nostri tandem, quemadmodum olim Davidis, miserturum. Sed ea eat hominum incredulitas, ut semper incerti fluctuent et adversus .Dei promissiones certissimas disputent: iubet enim Deus non securos esse, et ab ipso pendere certo persuasos ipsum pro salute nostra vigilare: sed homines perpetuo incerti vagantur, et quaevis pericula sic horrent, quasi nullus unquam ex illis futurus sit exitus, et its sponte Dei promissionibus reluctantur, quasi ultro in nihiluw ipsas redacturi. Quamobreiin quo maior eat hominum ineredulitas, co diligentius no tanda exempla quibus possumus erudiri: quandoquidem non tantum docentem Deum, sed edam non ad fidem promissionibus ipsins . adhibendam exemplis servorum suorum excitantem audimus. Exempli