Prev TOC Next
[See page image]

Page 545-546

 

545 IN I. LIB. SAMUEL. CAP. XXV. 546

its vero? Nempe quod involvamus eam nostril pravis affectibus. Sic videmus inexcusabilem fuisse Davidis crudelitatem, quare igitur earn nominis divini impreeatione confirmat? Quamobrem quum Davidem eo usque devenisse videamus, ut abreptus iracundia, Dei nomen sacrosanctum violarit, eo magis nobis timeamus, et momentaneum easum metuamus, qui vel integerrimis et simplicissimil viris potest accidere, nisi Del virtute miserentis ipsorum cohibeantur. Nos igitur contra fidelium Dei servorum, quatenus se ad Dei voluntatem eonformarttnt, exemplum intueamur et imitemur: neque existimemus unius ant alterius factum unum ant alterum in exemplum ant regulam generalem trahendum, etsi reliqua vita sanctitatis et integritatis exemplar sese proposuerit. Vorbum enim Dei Sunni apud nos pondus obtineat oportet, ut ad illius praeseriptum aetionea omnes nostras, vitamque totam exigamus. A quo si viri quidam infirmitate humana lapsi recesserunt qui prius angelicam vitam egerant, non ideo tamen licet nobis ipsorum exemplum imitari, led potius in Dei verbum intueri, et perpetuum, verum et irrevocabilevitao actionumque nostrarum omnium retinere.

Trauseamus a Nabalo ad uxorem ipsius Abigailem et ipsius servos, ac primum occurrit illud considerandum, unum ex Nabalis famulis rem totam Abigaili narrasse, ut gesta erat, periculum exposuisse quod Nabali imminebat totique familiae admonuisse, ut ipsa provideret, no quid detrimenti acciperet, se ipsum Nabalem admontturum fuisse, nisi tam feris moribus esset, ut non cuivis ad ipaum aditus pateret. Ex quo primum apparet, difficiles ac morosos homines sibi plerumque malum accersere : nam qui adeo feri et inhumani sunt, ut admonitiouibus locum nullum relinquant, eorum qui bene ipsis cupiunt, et eommodis ipsorum student, ac bene consulunt non adulantes vitiis, led ea damnantes ut par eat, quo fugere illa discant, duplici condemnations et summa apud omnes infamia digni sunt. Neque vero tantum apud homines, verum etiam apud Deum grave supplicium incurrunt, quod sua ingratitudine tantum bonum ipsis oblatum respuerint, Deoque veluti ianuam occluserint, quo nomine ipsos Satanae cruciandos tradit, et meritis poenis afficit. Quanta enim eat, obseero, superbia et arrogantia, Dei nomine factas admonitiones reiicere et fastidire. Nae inultam Deus tantam arrogantiam non sinet, et suae gratiae contemptum, quum ad viam salutis iter nobis monstrat. Sic itaque Nabal Dei iudicium in Se accersebat indomitis et efferis suis moribus. Nam si facilem se benignumque praebuisset, ipsius servus sum de admisso peceato admonuiaset, remediumque mature quaerere ad placandum Davidem iussisset: led quoniam morosus ac difficilis erat, quid aliud supererat quam ut a suis derelictus in amentia sua male periret? Nos vero contra disca Calvini opera. Vol. XXX.

mus ergs omnea its manauete et benigne agere, ut cuivis ltberum ad nos accesaum faciamus, et de peecatis admoneri gaudeamul, ut mature consilium accipiamul, et quid facto sit opus, et quid utile discamus. Idem porro Abigaili quod servo contigit: nam mariti morum non ignara, dicitur eo die ipsum non fuisse alloquuta. Neque enim sane quidquam promovisaet, led insanum hominem magis irritasset. Idcirco rem totam ei dissimulat, et obviam Davidi festinanti vonit. Nae frugi feminam et induatriam ex istis apparet fuisse : quam momento para.ti ad obsequium famuli, rebus necessariis ad Davidem placandum instruetam comitati aunt. Nam repents duos utres vini, ducentosque panes asiniS imposuit, cum aliis donis, gnus dum maritus genio indulget, et liberius potato, summa diligentia comparavit. Quanta, quaeso, ferninae vigila.ntia, quanta diligentia, quam vix aequare posait vir fortiSStmus. Nam quomodo momento potuit tot panes, pecudes, quinque Sara aristae tostae, centum uvaS passaa, ducentas palathas ficuum habere in promptu, nisi habuisset in penu repoaita. Quomodo etiam servos educere domo potuit inscio marito, nisi fuiaset indultria mulier et vigilantissima? Conspicuae sent igitur et insignes in hac femina virtutea. Quare gnus haberi volunt prudentes et industriae frugique mulieres, istud exemplum imitari dilcant, et cum maritiS totaque famiha plaoide vivere, sic tamen ne otiosae Sint, led familiam curent, rebuaque neceSSariis instruant et in penu recondant : maritolque vicisaim alioquin morosos et difficiles, lenibus verbis admoneant, et ad facilitatem reducant: ne elatos animos gerant: sed a Deo morum comitatem, humanitatem, prudentiam, modestiam deprecentur, ut perpetuo familiae invigilent, led in primia gnus ad Dei gloriam et honorem faciunt pro virili sua procurent. Nam multae probae haberi volunt, et blanditiis officiorum gratiam sibi eonciliare, gnus tamen minims frugi aunt, et familiam labors auo non modo non augent, Sed potius luau et inertia destruunt, et aculeatiS euis linguis maximal in familia dant turbaa. A t proba hues mulier Abigail, exemplar eat eorum gnus sapiens in Proverbiis in mulieribua laudat. Nam de frugi loquena muliere, dicit eam sobriam ease in vorbis et cibo ac potu, os Sunni aperire sapienter, et doctrinam benignitatis insiders linguae sins: vigilantem in rationibus familiae adminiatrandis, egenorum misereri : et quidquid iuatum et aequum eat facere. Quibul omnibus insignem fullse Abigailem videmuS.

Porro quaeatio non parva his oritur, Mulierine licuerit de mariti bonis ipso inseio quidquam tol lere: cuiul saltem ipaum admonere debuit: siquidem non exiguum fuit, duos utres vini, cum docentiS panibus et aliis iatiulmodi rebus aainis imponere, et inacio marito asportare. Nimia ista audacta mu 35