Prev TOC Next
[See page image]

Page 541-542

 

541 IN I. LIB. SAMUEL. CAP. XXV. 542

debemus, et in ipsa tanquam in speculo quale sit nostrum officium contemplari, quam Dei spiritus testimonio videmus donis singularibus insignem fuiase, et tamen mariti mores aequo animo tulisse, et plaeide iugum sibi impositum a Domino subiisse, eiusque se voluntati submisisse.

Idem in servo apparet Nabalis, de quo hie fit mentio, qui animadvertens dominum scum sibi maximum malum aecersivisse, et de vita periclitari non ad ipsum accessit, quandoquidem difficillimis moribus erat dominus, et nullo timore aut verecundia retinebatur, neque tamen omnino deseruit, et ab officio recessit, sed malo illi remedium utile quaesivit, admonita hera, et re tota, ut erat transacta, ad ipsum perlata: nempe herum sibi suaeque familiae nisi promptum auailium adferatur, summum eaitium accersivisse. Providendum igitur admonet, et istis rationibus heram cohortatur muftis beneficiis Nabalem devinctum esse Davidi, et ipsius militibus, quod fuerint ipsis pro muro tam in nocte quam in die, . et nihil periisse ipsis, omnibus diebus quibus paverunt greges suos in deserto. Quod tantum beneficium praemio et remuneratione dignum ease docet. Praeterea Davidem admonet non facile iniurias illas quibua eum Nabal affecerat laturum, ac proinde mature occurrendum. Unde apparet servi istius virtue, prudentia, et honestas longe maior quam heri sui, et tamen servum ease videmus, et officio suo fungi sub illius heri imperio et dominatione, qui potius in bestiis quam in hominibus numerandus videbatur, agnoscentem se a Deo ad hanc vocationem et vitae atatum esse vocatum. Hine itaque discamus, licet ii qui ad dignitatis aliquem gradum eveeti sunt, non omnibus illis virtutibus ornati sint, quae ad officium faciendum requiruntur, nihilominus tamen aponte nos ipsis subiicere, et honorem debitum eahibere, no arrogantia et superbia elati contemnamus eos et despiciamus, ideoque ordinem a Deo constitutum inter homines violemus. Neceasaria itaque eat modestia et humilitas qua reliquae omnes virtutes, ut ita dicam, condiantur. Nam superbia et arrogantia virtutea omnes infici of eorrumpi certum eat. Itaque si quis mazimis donis eacelluerit, et alios tamen prae se contempserit quidquid virtutis habebit coram Deo mere corruptio et pollutio censebitur. Licet itaque coram hominibus viri boni habeamur, si tamen reliqua fuerit vanitas et arrogantia in nobis, nihilominus ab ipso Deo condemnabimur. Discamus igitur, ut ante diai, modestiam et humilitatem esse salem quo reliquae virtutes condiendae aunt, ac proinde prudentiam, liberalitatem, vigilantiam, magnanimitatem, fortitudinem et alias istiusmodi virtutes nullas esse nisi modestia condiantur.

eat Nabalis malitia, ex quo ut ante admonui sapere nos oportet, et nobis ipsis vim quodammodo facere, siquidem fieri potest ut qui muftis egregie faetis laudem sibi compararit, momento tamen graviter labatur. Ha,nc ob causam Paulus 1. Cor. 10, 12. fideles hortatur ad sobrietatem, iubetque emn qui sibi videtur stare, cavere ne cadet, quandoquidem adeo fragiles of imbecilli sumus, et idcirco vita nostra viae difficili comparatur in qua multa impedimenta occurrunt, et muitae undique difficultates premunt. Nam incedenti per planam et aequam viam voluptatem potius percipit quam taedium, sed in lutosa via saais et apinis plena ambulans, et plena fossis, rivulis, aut collibus, iter difficilimum experitur, et maxime taediosum, imo et perieulosum, quod vix passum unum ant altorum sine impedimento progrediamur et sine vitae periculo. Eadem igitur ratio eat vitae praesentis, in qua multae difficultates, multa offendicula aese offerunt, ut modo ad lapidem offendamus modo a via aberremus, modo ta.nta defatigatione laboremua, .ut via crura trahamus, ideoque. quanto facilior lapsus eat, tanto diligentius doctrine illa Pauli meditanda eat, ut si hodie stamus, Deum precemur ne nos deserat, aed menu sue deducat, et adversua omnia impedimenta et omnes tentationes confirmet et muniat, eamque perseverantiamlargiatur, ut qui hodiebenecoepimus, eras peraeveremus, donee huius vitae . curriculum decurrerimus. Ideoque etiam Davidis iatud exemplum observandum eat cuius licet animi facilitatem, et eingularem pa.tientiam viderimus, et deinceps i etiam visuri simus, tamen tantopere irritatum apparet, ut adversus Nabalem eacanduerit, illiua ~ iniuriis provocatus, adoo quidem ut modum non tenuerit. Atque ille, fateor, a Nabale fuerat turpiter lacessitus, non tantum recusante illi panem dare, aed etiam gravium criminum accusante, spemque ipaius de eoronae dignitate easibilante: ac proinde non tantum Davidem reiiciente, sed ipsum Deum gravi blasphemia laedente. Ideoque Nabal omnibus modis reprehendendus eat, sed quomodo hue usque devenit iracundiae David, ut mortem ipsi totique families minitetur? Capitis enim supplicio dignum dicit sum qui leviori poena poterat puniri, aut do audacia coram ab ipso Davide reprehendi : ut et non tantum soli reo et sonti mortem, sed toti ipsiua families minetur usque ad mingentem ad parietem

Eat a.utem haee phrasis hebraiea, qua supplicium irrogandum denotant non tantum quibusdam aed omnibus domestieorum alicuius, ut eo tam magni quam parvi comprehendantur, quod ad parietem mingere soleant hominea. David igitur minatur se nullum marem superstitem relieturum. Quid ergo.? an rei eiant edam infantes, et famuli absentee? An si Nabal adversus Davidem peecavit, tot insontea homines ad imaginem Dei creati motto