[See page image]

Page 475-476

et omnem gloriam eius quasi florem agri, exsiccatum esse foenum et cecidisse florem : quia spiritus Dotnini sufflavit in eo : deinde adiicit paulo post, verbum Dei manere in aeternum: nisi Petri interpretationem sciremus, doctrina illa videretur valde exilis et parvae utilitatis, si praesertim illa quae alibi commemorantur consideremus, nempe Deum coelum et terrain coneussurum, et fore lit terrena ista omnia dilabantur, qaandoquidem nihil firmum et eonstans nisi Deus unus, horum inquam consideratio nos a Deo potius deterreret quam ad ipsum accedendi fiduciam daret. Sed quum Petrus verba illa explicans dicit, nos licet a natura nihil nisi corruptio simus; et exiguo memento marcescere, tamen seminis illius incorrupti efficacia corroborari, lit in nobis divina virtus appareat, virtutemque suam in nobis exserat, adeo quidem u.t flos ille pulchritudinem suam non ad diem unum alit alterum neque ad multos annos, Bed in perpetuum retineat, magnam consoiationem percipimus: si quidem nos natura corruptioni obnoxios et flori simillimos scimus Doi virtute in aeternum confirmari, et corruptionem naturalem in incorruptionem et gloriam aeternam commutari. Hane ob causam propheta Ps. 102 dicit coelos perire :et sicut vestimentum veterascere, terramque et quaecunque in ea Bunt perire, nihilque firmum in ea perstare, mundique omnes delitias in fumum abituras, solumque Deum sui semper similem esse et in aeternum permanere. Sed istis videntur homines ita deiici, lit nihil illis relinquatur: siquidem Bolus Deus in aeternum permanet. At Petrus docet homines Doi verbo confirmatum iri, et Dominum timentes in aeternum a Domino stabilitum iri.

David igitur homines esse vanitati et mendacio obnoxios dicens, se ipsum condemnavit, et bono principio nixus, ad Deum precibus confugit, et in spelunca sesc ad tempus eontinuit, metu perculsus et formidine, licet nunquam memoria exciderint factae ipsi per Samuelem promissiones. Et fait ipsius insignis fides et inconcussa, sod non tamen uvaw9)7109: quippe qui imminentia sibi pericula senserit, et its tanquam home commotus sit. Hoc exemplum nos decet imitari, et agnoscere Deum nos virtute sua regentem facere lit in ipsius timore et obedientia perseveremus, lit vitae ipsius partieipes fiarnus, et in medio quarumiibet tempestatum et procellarum incolumes ad portum felicem deveniamus : et lapsi edam in via ab ipso crigamur. Quamobrem observandum est Davidem etsi fidem retinuit, tamen magna infirmitate laborasse. Nam ex pane periculis imminentibus territum videmus, Bed alia ex paste vicissim Del vorbo confirrnatum, in orationibus assiduutn fuisse, neque unquam animum despondisse, fidomque adversus quaslibet tentationes tauquam septemplicem clypeum obiecisse, quum in mediis

difficultatibus Deo laudis sacrificium tanquam reportata iam victoria vovit. Haec , inquam, veluti sibi contraria in Davide sunt observanda, nempe fides ipsius cum infirmitate coniuncta, ne in angustias similes coniecti despondeamus unquam animum. Nam si nulla formidine perculsus David fuisset, quum variis calamitatibus exerceamur, diceremus, Me miserum, quid me affiicto futurum est, qui tantam infirmitatem sentio, et ad Davidis fidem non accedo, quem cum tantis difficultatibus luctatum legimus et nunquam perterritum neque deiectum

ego vero vehementer percellor: ac proinde Dei favore prorsus indignus videor. Nos inquam isto Davidis exemplo potius terreremur quam consolationem acciperemus et a Deo potius resiliremus quam ad ipsutu precibus confugeremus. Sed quum Davidis difficultates nobis proponuntur, et non fuisse ipsum avaw,c~jjaov videmus, quin potius in tantam perturbationetn venisse, lit omnes homines mendaces esse diceret, Deumque illum in tantis angustiis ad aliquod tempus esse voluisse, sciamus nos lieet variis agitatos procellis, et summis angustiis oppressos, non oportere tamen unquam animum despondere, Bed ad Deum votis ardentibus assurgere, lit metu, et omni corruptione liberet. Neque enim alio loco David temere dicit, pedes suos in lutum immersos. Quae quidem verba de rebus externis accipi possunt; Bed minime dubium else, quin ipsius animus maximis perturbatlonibus agitatus sit. Neque vero tamen diu David isto Into perturbationis haesit, Bed Deum precibus sollicitavit, et exauditus est. Quare in nostram instructionem ita loquutum Davidem agnoscamus: et Pauli doctrinam conformem illi redueamus in memoriam; qui 2. ad Corinthios docet Deum sues exercentem variis ealamitatibus, nolle tamen lit in desperationem veniant, Bed lit potius ardentibus procibus ad Deum eonfugiant. Sic David Psalmo 34 postquam de variis egit calamitatibus, quibus dies et noctes indesinenter exereebatur, alt: Venite et vos erudiam. Ipse sane tot malorum experientia doctus ioquebatur, et de rebus sibi probe cognitis alios erudiebat. Se igitur merito loquuturum dicit. Sod, ore, quales ipsius sermones futuri sunt? Ex parte suam infirmitatem detegit, ne nos iisdem malis exerciti despondeamus animum, et ab officio resiliamus Deo nos variis calamitatibus deiiciente : deinde ex altera parte fidem suam declarat, qua veluti duce ad Deum accesserit, fiduciamque, suam in ipso collocarit, et precibus sollicitare non erubuerit, et illis quidem non irritis neque inanibus: quando quidem spe et fiducia divinae voluntatis plenus ipsi sacrificium gratiarum actionis audet vovere, quum ex omnibus periculis liberatus fuerit.

David igitur in summis serum suarum angustiis, sese divinae bonitatis fiducia sustinuit: longe illorum dissimilis qui tentationibus variis agitati,