Prev TOC Next
[See page image]

Page 373-374

 

373 IN I. LIB. SAMUEL. CAP. gg. 374 est. 32. Respondens autem Ionathas Sauli patri sue, ait: Quare morietur? quid fecit? 33. Et arripuit Saul lanceam ut percuteret eum. Et intellexit Jona thas quod de initum esset a patre sue ut interfceret David. 34. Surrexit ergo Ionathas a mensa in ira furoris, et non comedit in die calendarum secunda panem. Contristatus enim est super David eo quod confudisset eum pater suus. 35. Quumque illuxisset mane, venit Ionathas in agrum iuxta placitu.m David et puer parvulus cum eo. 36. Et ait ad puerum scum: Yade, et affer mihi sagittas quas ego iacio.. Quumque puer cucurrisset, iccit aliam fagitta-m trans puerum. 37. Yenit itaque puer ad locum iaculi, quod miserat lonathas, et clamavit 1-onathas post ter gum pueri, et ait: Dcce tibi est sagitta porro ultra te. 38. Clamavitque iterum lonathas post tergum pueri, dicens: Festina velociter, ne steteris. Collegit autem puer Ionathae sagittas, et attulit ad domi-num scum. 39. Et quid ageretur penitus ignorabat, tantummodo enim Ionathas et David rem noverant.- 40. Dedit ergo Ionathas arma sua puero, et dixit ei : Yade, et defer in civitatem. 41. Quumque abiisset peer, sur rexit David de loco qui vergebat ad austrum, et ca dens pronus in terram, adoravit tertio : et osculantes se alterutrum, fleverunt pariter, David autem amplius. 42. Dixit ergo lonathas ad David: Trade in pace: quaecunque iuravimus ambo in nomine Domini, di centes, Dominus sit inter , me et te, et inter semen tuum, et semen mcum u.sque in sempiternum. Et surrexit David, et abiit: sod et Ionathas ingressus est civitatem.

Ionatbani fides singnlaris erga Davidecn nobis hie in primis est consideranda, et ingens periculum quod ipsius _gratia subiit: et vicissim gravis Davidis tentatio adversus quam diu luctari ipsum oportuit, quum nullum aliud ipsi superesset salutis remcdium nisi in fuga 'extra ludaeam. Hie vero in primis expendamus quae de Saule dicuntur, nempe quum primo die festi assedisset, et vacuus locus Davidis esset, nullam ipsius fecisse mentionem, quod Davidem cogitaret aliqua legitima occasione festo non interesse, puta quod non esset mundus, nee purificatus, quae legitima fuisset excusatio. Qluidam aliter interpretantur, quasi Saul cogitaverit aliquern casum incidisse Davidi. Malim casum simpliciter iutelligere. de immunditia illa legali, quod se purificandi otium non habuisset. Porro multas fuisse olim in loge pollutionum species cuivis notum est. Nam etsi pollutus quispiam aliqua immunditie domi poterat edere et bibere, non licebat ipsi tamen ad solenne convivium cui sacrificium adiungebatur, accedere: ne rem Domino sanctum profanaret. Quae caeremoniae fuerunt. a Deo praescriptae, ut ostenderet se in omnibus ipsum invocantibus puritatem requirere. Nam, ut alt Paulus: (luisquis

Dei nomen invocat ab omni iniquitate abstineat: et alio, loco: Abstineamus a pollutionibus, et quisque vas suum in omni puritate possideat, tanquam Deo deditus et consecratus. Nos vero iam ab omnibus istis caeremoniis Christi beneficio sumus quidem immunes, sod .earum tamen substantia et veritas retinenda. Ac proinde si sub loge, qui vel morti hominis praesens fuerat, vel cadaver attigerat, polluebatur, nunc cognoscamus nos immundos coram

i Deo fore, et roes malitiae et iniquitatis, nisi animo et corpore ipsi dediti et consecrati in ipsius obedientia perseveremus, et cupiditatibus omnibus pravis et impuris abstineamus. Atque hie fuit legalium omnium caeremoniarum finis et usus. In primis vero est observandum non licuisse homini sic pollute ad sacrificia accedere, a quibus arcebatur. Ut Deus eo signo declararet., quo(] nos etiam alio loco praeclare Paulus docet, quum ait, nullam esse communionem luci cum tenebris, nullam concordiam Christo cum Belial, id est nullarri esse coniunctionem Christo omnis puritatis fonti, cum pollutionibus et peccatis quibus sordescimus et inquinamur. Exempli gratia, sacrosanctam coenam hodie accessuros cavere diligenter oportet ne suas sordes adferant, quibus tam sancta res profanetur, puta sacrum testimonium et pignus nostrae communionis cum corpore et sanguine Domini nostri Iesu Christi. Saul itaque existimans Davidem abesse propter talem aliquam legalem impuritatem, nullam fecit eius mentionem, ne si pollutum advocaret dedecore afficere velle videretur: sod in posterum them distulit quo non esse amplius huic excusatiom locum sciebat. Nam qui sic polluebatur, tantum viginti quatuor horarum spatio pollutus erat, et

I deinde purificabatur egterno aquae lavacro: minime quidem quod pollutam et impuram animam aquae levis adspersio mundaret: sod ut peccatores agnoscerent se opus habere praescripta a Deo purgatione. Hoc voro tempore, quum legales illae umbrae et caeremoniae sint abolitao, non tenemur amplius illarum observatione: quare papistarum intolerabilis est inimica illa lustralis aquae veneratio: quae in ipsius Dei contumeliam cedit, et omnis religionis alia adulteratio est, quoniam iudaismum sapit, tales ablutiones in christianimum invehere. Nam scire debemus nos non posse purificari, nisi Dee nos in-

` terius lavante, cuius lavationis externum testimonium habemus in baptismo: et novimus omnem nostram puritatem in sanguine Domini nostri lesu Christi esse positam. Sed alia fuit temporum priscornrn ratio, quibus certis ceremoniis et lavationibus populus Israelis adstringebatur.

Ideirco igitur Saul postridie novilunii Davidem requirit: quem Ionathanus ut promiserat excusavit, ivisse nimirum Bethlehemam usque natale solum ad sacrificium annuum domesticum. Turn vero 24'*