[See page image]
Page 371-372
HOMILIA LYXVI. 372 divinarum promissionum, et spe in Dominum nos trum Iesum Christum, euius David erat figural lam vero praeterierunt tenebrae, et non amplius locus est umbris illis et figuris: sed Dominus poster Iesus Christus, qui certa lux est et iustitia, nos supra res omnes creatas attollit, quum ea gratin dignatur, ut testes suae gloriae producat, et verbo euo autoritatem conciliet. Nosne ergo segniores et ignaviores Ionathano praebebimus, qui veritatem habemus cuius ille tantum habebat figuram? Nonne metuendum no tantam ignaviam Deus summo iure ulciscatur, et duplici dedecore involvamur, quum horrendam condemnationem accipiemus ante tri bunal Del in filii ipsius persona? Denique tandem expressis iureiurando foederis et amicitiae conditionibus Ionathanus rationem, quam in certiore faciendo Divide de patris volun tate sequut.urus sit, aperit, nempe, se die noviluuii, quo vacua erit Davidis sessio, observaturum patris erga ipsum voluntat.em, et de eadem, siguo aliquo, do quo inter ipsos convenit, ccrtiorem facturum. Nam, ut ante diximus, nemo se Davidis amicum audebat profiteri, ne de vita periclitaretur. (~,luan tis igiiur undique premeretur Ionathanus angustiis apparet, et tamen servandi Daviclem invenit ratio ncm. Quo docemur Deum indubitate nobis consilium in rebus dubiis et angustis suppeditaturum ad quaelibet vitanda pericula, nisi socordia nimia turpi et igwa.via laboremus. Nam ubi vel minimum impe- ROATIj,IA j,XX._V1. dimentum occurrit, repentino metu sic occupamur, ut in Deum fiduciam reponere non recordemur, et in res praesentes et ante oculos obversantes magic ~ 24. Absconditzcs est ergo David in ugro, et ve~ intend simus. Quid enim, dicimus, fiet nobis si n.cr-tcnt caterzdae, et sedit rex ad comedendum pa7aerra, omnibus remediis destituimur? At si sincero affectu, : 25. Quumque sedisset rex super cathedram suam, et very fide in Dei verbum et praeeeptum respicia- sececndacm coraszcetLCdinem., quae erat iuxta parietena, inns, certum est ipsum nobis sans consilii et lrru- j sacrrexit Ionat7aas, et sedit Abner ex latere Saul, va dentiae ad nos adversus hostes quoslibet defendendos, ~ c uusq-ece apparuit locus David. 26. Et nova est to quum ita necessitas postulabit, suppeditaturum: et ' g icectus Saul qzcidqacam in die illa: coyitabat enim qua via apparebat angwstus exitus, latam viam et guoct forte evenasset ei ut non esset mundus, net pu facilem rcdditurum. lonathanus queri profeeto po- rificatzes. tc:rat nulluni sibi fidum occurrere ministrum, i:.ui caleradas, coulmitteret ca quibus David certior fieret de Saulis voluntate, ac se. proinde excusare; fore nimirum ut si ipse ad 1)avidem egred,,retur, et mutuum ipsiiis cum .L>avide colloquium paten animadvertoret, capite plcctcrotiar : verumtamen iubet certo loco Davidem subsistcre, et sic omnia disponit, ut res plane Iu dicras lric geri dixeri5. 1'u sedcbis, inquit, ad tapi dem cc.ci, nomera est Lsel, et ibi latebis donee Verfectum sit .sirPezcm de quo corwenicyau.s. Quidam lapidem Mum intcrpretantur fuisso signum collocatum ;id itcr viAoribus monstrandum. Alii terminum fuiss<; putant, distinguendis et soparandis haereditat.ibns positum. fed existimo fuisse certain quandam spe cum, in qua David latere sic potuerit, ut praeter euntes intelligere posset, ipso voro ab illis non
videri. Ionathanus igitur illum ibi iubet latere, et in tertium usque diem novilunii signum exspectare, quo certiorem illum faciat de paterna voluntate in ipsum, et indicet sitne venturus, an non. Ex quibus apparet quod ante docuimus, Ionathanum Davidis vitam suae paetulisse : 'quod sciret Deum velle ipsum attollere, et in regiam dignitatem e$'erre: quae persuasio de divina voluntate in ipsius animo tam alto defixa est, ut nunquam vacillarit, neque unquam in blasphemas ullas adversus Deum votes eruperit: sod contra fortiter omnibus tentationibus restiterit, quibus impediri poterat, ne se coram Divide humilia.ret. Hoc nos decet exemplum imita.ri, et eo diligentius Deum precari, ut nobis animum et vices sufficiat, ut quum imminentia perieula conspiciemus, nunquam ita terreamur, quip ad ipsum et auxilium ipsius, sempe.r confugiamus. Quod si nostris animis haeserit, certum est Deum Bona donis cumulaturum: et quum vices dederit ad offi<;ium faciendum, etiam viam qua ex perieulis evadamus aperturum, ut nihil tam arduum sit et difficile, quod non facile superemus.
27. Ozcum.que ibluxisset dies secunda post
rursus caprpcarzcit locus vacaaus David. Di
:xitque Saul ad Ionathan fC.Zium scum: Cur non ve
zit fitiacs Isai nec Jceri, net hodie ad vescenduna.
28. 29. I~espo7utilqice Ionathas Sauli: Rogavit me ob
nixe zct fret in Bethlehem. Ira nit: Dimitte me: quo
,niana sacrifice,um sote7ane est in civitate, onus de fra
~ Gribus meis accersivit me: rz.unc ergo si inveni gratzam
in occetis tzcis, vacta,m cito, et videbo fratres Meos. Ob
lea sac causam port venit ad mensam regis. 30. Iratus
aicir:m Saut advcrsus Jonathan, dixit ei: Fili mu
ticris virum. uttro rapientis, vczc9raquid iynoro quia di
tirJi.s fitiacm Isai in conficsi.onena tuam, et in confu
'~ sionerra iynominiosae matris tune? 31. Omnibus
erair~a di.cbus quibacs f tiics Isai vixerit super terrain,
;non stabilienis In, neq2ce reyrzum tuum: Itaque iana
1 nunc mute, et addccc ezcm ad me, quia filius mortis