[See page image]

Page 331-332

et mercenarios, et quidquid faciant, ac quibuscunque titulis glorientur esse abominationi Domino. Sane non desunt hodie qui sere magnopere iactant et ostentant istiusmodi titulis insignibus gloriantes, led quos satis manifesto redarguit os ipsum Domini. Porro quae de pastoribus dicta sunt, communia possunt etiam esse singulis, pro varia officiorum ratione ad quae vocati sunt. Sic patres oportet intueri quem dignitatis gradum a Deo lint consequuti, non ut segnes et otiosi sedeant, sod ut liberos regant affectu paterno, bonisque exemplis praeeant ipsis, in Doi timore retineant, denique christiane vivere doceant. Sic magistratus, ne otiosam aliquam autoritatem sibi imaginentur, sod a Deo se sciant evectos et in tribunali iustitiae collocatos, ut pro virili quae sunt officii sui partes sustineant. Yerbi Dei ministros similiter animadvertere decet, se non vocatos a Deo ad otium et quietem, ut tanquam muti canes torpeant, sod ut sibi commissi gregis curam habeant, salutem ecclesiae zelo vehementi procurent, Deique gloriam pro virili promoveant. Hac ratione singulos admoneri necesse ost ex honorum et offieiorum titulis quid sui officii ratio postulet, ut fideliter eo fungantur, Deoque olim rationem reddere parati sint.

Sed et aliquid amplius ex hoc loco discendum, ncmpe, nor admoneri, providendum esse ne in posterum doctrina veritatis et pura religio sepoliatur. Nam experientia docet quam facile aberretur a veritate, et quam levibus de causis doctrina veritatis adulteretur, prout levia et vans sunt hominum ingenia: adeo ut degustatum antea Dei verbum et approbatum, statim tamen ex cordibus elabatur, nisi quotidie nostris auribus instilletur, et illo aedificemur. Idcirco dixi verae religionis propagationem summa cura et diligentia fovendam: Nam qui opportuuo tempore sementem non ' facit, quam messem exspectabit? Nosne ergo segnes esse decet in facienda semente incorruptibilis et coelestis seminis? Itaque observemus non esse otiandum, neque cessandum quill sementem illarn spiritualem faciamus, ne nor et posteros inopia cibi spiritualis, qui est Dominus roster lesus Christus, invadat. Scholas igitur aper-iri et doctores constitui necesse est: ram si haec ordinaria media neglexerimus, et librorum aliarumque rerum ad studia necessariarum curam abiecerimus, quibus erudiantur et praeparentur futuri olim divinae voluntatis testes, et qui ecclesiam aliquo ordine regant, sane horrendam confusionem in ecclesiam, et in rostra capita derivabimus. Neque vero sane ista perveniunt ad nor haereditate vel testamento, sod a gratuita Dei bonitate manant: qui non ideo tamen vult nor agere negligenter, led in hare curam sedulo incumbere, ut sementis copia scraper omni tempore facienda supersit. Caeterum fateor quidem frustra scholar

erigi, et in eis fovendis magnam curam adhiberi, futurumque irritum laborem, nisi Deus saneti sui spiritus gratiam largiatur. Nam si domus, si palatia, si urbes aedificandae Bunt, necesse est expertos viros tedificio graeesse, qui opus promoveant, et quid expediat provideant. Sic ad spiritualis istius domus aedificationem, et terrae Domini agricolationem requiruntur idonei viri qui alios erudiant, qui homines ad salutis viam vocent, qui in timoris Domini scientia magis ac magic eonfi.rment: quae nisi Deus ipso perficiat per sanctum suum spiriturn, sane irrita erupt, sod nihilominus tamer Deus requirit a nobis in officio faciendo diligentiam. Quamobrem iusto Del iudicio segnitiem et negligentiam nostrum punire certum est, quum tanta barbaries eeclesiam infuscat, ut falsi a vero discrimen ignoretur, iusti et aequi nulls notitia habeatur, strum ab albo non discernatur: quod illis temporibus in Iudaea contigisse videmus, in qua non aliter quam inter ipsoa ethnicos idololatria obtinuit. Quo vero leg diving tum devenerat? In area Domini conelusa erat, euius iussu fuerat ibidem collocata. Yerumenimvero Deus non iusserat legem in arcs sepeliri, vel tanquam aliquas reliquias asservari et adorari

sod doctrinam in ea comprehensam in ecclesia personare sacerdotum ministerio, quod illia munus iniunxerat. Sod desidia et negligentia populi factum, ut. superstitiones irrepserint, et idols invecta lint quibus soli Deo debitus honor tribueretur. Hanc ob causam D. Paulus Timotheum admonebat, uti daret operam ne neophytos ecclesiae praeficeret: sod doctrinam quam a se acceperat its committeret qui depositum fideliter servarent, et doeendi donum haberent : ut hie thesaurus in ecclesia retineretur, non ut absconderetur, sod in fidelium usum converteretur.

Porro fateor non semger ubi vigent scholae retineri doctrinae puritatem. Nam in papatu videmus fuisse acholas et ear quidem tna,gni nominis

sod quarum tamer studiis Deus non benedixit. Atque idcirco notandum quod ante dixi, vanos et irritos else hominum laborer, et inania studia sine apec;iali Dei gratis. C1,luamobrem ista duo coniungi necesse est, nempe Dorm in primis precari debemus, ut si suae veritatis splendorem et lucem voluit in animis nostril fulgere, ne patiatur rostra negligentia et socordia, vel rebellione exatingui: deinde ut sancti sui apiritus dons in nor et posterns propaget, ut scraper bonum semen abunde supersit, et fideliter quae nostri runt officii faciamus: nullis denique sumptibus, parcamus, quibus eos qui docendi donum acceperunt hones tis stipendiis foveamus. Nam Bunt illi sacerdotes guns nobis Deus ad doctrinae conservationem dat, a quibus ad officium quisque stimuletur. Nam attente of diligenter audiendi runt, quibus docendi munus commrssum est: