Prev TOC Next
[See page image]

Page 321-322

 

321 IN I. LIB. SAMUEL. CAP. XIX. 322

rendas erant molliores et remissiores, vel etiam pudore et ignominia afficerentur, qui in officio negligentiores erant, quod eorum magnanimitatem oportebat esse mulierum animis superiorem. Praeterea sic voluit Deus palam fieri suarum manuum opus ease, quod tam infirmis instrumentis perfectum eat. Quamobrem Davidi maior oblata eat oceasio Daum laudandi, at agnoscendi se Dei providentia ex imminenti mortis periculo liberatum, quum uxoris consilio per fenestram dimissus est, quam si humanis viribus adiutus fuisset. Nam quum solus, sine ullius auxilio remansisset, licet multi quidem ex suis militibus auxilium illi tulissent, si potuissent at ausi assent, et uxor illi sola superesset, quid posse videbatur adversus Saulis furorem? Saepe fit enim ut vel audacissimi fortissimique viri obstupescant ad regum furorem, at metu vires ipsorum collabantur. Quamobrem hinc apparet Daum sibi soli voluisse gloriam liberationis Davidis tribui, non ullis humanis viribus adscribi. Ex istorum vero narratione satis apparet Daum posse suos sine ullis humanis praesidiis liberare quotiescunque ipsi videbitur, ex summis periculis, ex quibus nullus hominum opinione videbatur exitus dari posse. Nam, exempli gratia, Davidis domum cingebant armati Saulis satellites, eumque ad mortem quaerebant. Is se per fenestram proripiens, non tamen adhuc salvus at incolumis omne periculum evaserat. Nam in armatos illos satellites poterat incidere, a quibus domus ipsius obsidebatur, et ab ipsis vel ipso momento interfici, vel ad Saulem interficiendus deduci. Yerum hostes ipsius Deus sic excaecavit, ut salvus at incolumis ipsorum manus evaserit. Quare divinum hie auxilium agnoscamus quo non ex levi aliquo discrimine, led ex ipsius sepulcri faucibus David liberatus eat. Nam sane centies mortem oppetere potuisset, nisi Dei manu admiranda servatus asset, vitamque veluti novam ab ipso accepisset. Hine discamus in Domino fiduciam nostram collocare, non quidem ut ratio humana dictaverit, et nostri sensus apprehenderint : led in ipsa morte speremus, quandoquidem Deus in ipsam mortem imperium at dominationem obtinet.

Porro sequitur alius quidam dolus quem Michol nexuit, ut Davidi tempus evadendi at fugiendi longius daretur, ex quo per fenestram dimissus fuerat. Nam sensit patrem illico satellites dimissurum qui Davidem investigarent, at inventum neci darent: quare pro viribus operam dedit ut deceptis custodibus longius tempus Davidi ad fugam daretur

Caeterum quum subinde missi satellites a Saule Davidem comprehensuri dicuntur, ex eo apparet quanto furore Saul adversus illum exaestuarit. Primum enim intromissi satellites Davidem quaerunt ad mortem: quem quum ex Michol aegrotare

, dixissent, et ad Saulem retulissent, iussit aegrotum ad se ipsum in lecto portari manu sua perimendum. Non tanti faciendum eius morbum qui mox sit pe rimendus. Ratum itaque verbum esse vult; tanta eat Saulis amentia, tantus furor. Hine apparet huie mulieri consilium a Domino suggestum, at pruden tiam qua patris occurreret in saniae. Nae, tit ante dixi, pauci ad istiusmodi pavores animum retinent: consilium enim nonnisi rebus quietis at tranquillis accipi solet, at dato spatio ad deliberandum idoneo. Quare si repentinus aliquis incideret pavor, sensus obstupefiunt, at non veniunt in memoriam quae rebus tranquillis at pacatis ad rectum consilium occurrunt. Quamobrem miraculo quodam factum videtur, ut Alicholi repente venerit in mentem sta tuam in Davidis lecto collocare, pelle caprina in volutam, at vestimentis opertam, ad iniiciendam hostibus Davidis moram, ne repente fugientem asse querentur; quasi res pacatae assent at per iocum at extra periculum constituta risum quaereret. Sane facti huius Daum at autorem at promotorem a nobis agnosci par eat, qui Micholi consilium suggessit, eique maritum servandi audaciam iniecit, ac pru dentiam dedit in incepto pergendi, no in hostium ipsum insequentium manus deveniret. Discamus itaque divino auxilio ex periculis erepti ipsum pre cari ut suum opus perficiat, neque conquiescat, donee ad suum finem deduxerit. Deinde cognos eamus Daum esse qui pedibus manibusque nostril vires suppeditat : qui nostris mentibus consilium at prudentiam immittit: qui animos facit ad id quod utile eat, at ad quod ab ipso vocamnr fortiter per ficiendum. Hine etiam in omnibus difficultatibus et angustiis ad ipsum confugere discamus, eique omnem nostrae liberationis gloriam tribuere, caventes summopere ne eos imitemur qui in partem gloriae cum ipso venire cupiunt. Nam multi fatentur qui dem se Domini adiutos manu, led sibi etiam salutis partem ascribunt, tantumque de Dei laude at gloria detrahunt. Soli ipsi itaque deberi omnem gloriam certo persuasi, ne dubitemus quin ad ipsum in angustis rebus cum debita reverentia et humilitate confugientes exandiat. Et si in rebus incertis an xilium tulit, idem aliis ingruentibus effecturum sciamus, suumque opus its perfecturum, ut nun quam deseramur, modo nos spiritus ipsius sapientia regi sinamus, verbique ipsius virtute armati simus. Quod vero nominatim dicitur Miebol statuam quandam accepisse, at in lecto Davidis posuisse, saepe in sacris vox ills Teraphim in malam partem accipitur: led non existimandum eat Micholam ullum habuisse domi simulacrum quod adoraret: neque legimus Saulem, etsi oonieetum in reprobum sensum, unquam tamen sibi finxisse idola quae coleret, aut ulla superstitione fuisse occupatum. Quare non eat verisimile Micholam ulla habuisse 21