[See page image]

Page 297-298

quod tamen maaime apud se ea.petunt: led coercontur tanquam belluae immanes, furorem deapumantes, quae tamen vinclis et catenis vinciuntur, ne noceant. Sic Saul indignabundus libenter Davidi ai posset vim aliquam inferret, et quo illuatrior in Davide apparel Dei gratin, eo magis egasperatur et fremit, ut non immerito faetus ipsi inimicus dicatur, quod eghorruerit Dei dons in Davide conspicua. Nos itaque discamus eo magis Doi dons ubicunque apparuerint venerari, quo magis in contrarium vitium videmus homines proclives, et demos operam ne in eam phrenesin incidamus quae ultimum nobis eaitium adferat, et in nostra capita Doi fulgurantis manum trahat, et hinc inde versemur, tantamque in nobis mutationem sentiamus, ut non tantum res creatas metuamus et oderimus, led et ipsum Deum horreamus. Sed quis erit,, obsecro, furoris istius egitus? Contra vero si eos amaverimus in quibus spiritus Dei gratis et dona maaime egcellunt, et tanti ea faciemus quanti par eat, quod Deus in illis- glorificetur, certum eat ea ratione ipaa etiam aliorum dons cessura nobis in commodum et utilitatem : ac licet parvi et abiecti simus, multis longe nobis egcellentioribus, nos tamen in partem donorum quae in illos Deus contulit venturos. Caeterum eat etiam hoc loco eapendendum illud odium quo Saul adversus Davidem eaarsit, et quod nunquam egatingui potuit: ea quo apparet quanta sit humani ingenii a Deo derelicti depravatio et corruptio: et quam sit difficilis ad Deum conversio, quum semel aliquis factus iniquitatis mancipium ad quodvis malum babenas laaat, nisi Deus miraculose ipsum convertat. Et tamen omnibus hominibus commune eat istud vitium: quemadmodum contra rara eat virtus perseverandi in bono et recta via. Et fit istud conspicuum egemplo Saulis, nempe difficilius ad id quod ins et aequum postulat homines adduci, quam ipsas bestias et feral animantes. Nam et ferae ipsae eieurantur et mansuescunt temporis aliquo intervallo: sic leones et aliae ferae paulatim ad manum venire docentur. Quid hie igitur de homine dicturi sumus, qui suam imaginem in alio deberet eontemplari: cur enim ratione et intelligentia praediti sumus, niai ut inter nos ipsos arcto quodam vinculo vinciamur, quod omnes ad Dei imaginem conditi sumus? Sane multae ferae sunt ea natura ut nunquam ferociam deponant, et neque cum feris aliis neque cum hominibus possint mansuescere : led tamen non possunt ease bominibus in reprobum sensum coniectis deteriores. Qlualis enim hie Saul apparel 1 Davidem fidelem operam sibi navare et -fideliter procurare sun negotia videbat : quum Saul centum Philistaeorum praeputia dotis nomine petiisset, David ducentos Philistaeos cecidit, quorum obtulit regi praeputia: unde fiebat satis conapicuum Davidem

regis atudiosum et amantem ease. Sed nibilominus Saul magis egacerbatur, et locum irae suae facit. et inde occasionem Davidis maiore odio prosequendi capit, unde habebat fidem ipsius admirandi. Neque vero tamen David ideo lusit operarri : quandoquidem Deus fidelitatem ipsius agnovit, et licet Saulis ingratitudo potuiaset ipsius animum deiicere, Dens tamen ostendit non inaniter operam fidelem Davidem Sauli navasse, quam Deus approbabat. Profecto non dubitandum quin eodem modo nobiscum Deus agat, si benefaclendo non defatigemur, et non ab officio resiliamus propter eorum malitiam, qui nostra benefacta ingrato animo non agnoverint, quandoquidem illorum oblivio Deum nunquam capiet. Verum non leviter praetereunda Saulis obstinatio, quum dicitur factus inimicus Davidi cunctis diebus: nam ex eo apparel quod ante attigi, nempe eum qui semel pravam viam ingressus a recta deflexit, nunquam posse

reverti ad bonam frugem: et insigne ease miraculum, quum aliquis peccata sun detestatua ad Deum convertitur. Et sane tanta eat nostrorum affeetuum via, ut facile in vitium feramur, et non sine labore virtutem eaerceamus; sed contra vel minimo quovis obiecto ad malum abducamur. Quare Deum precemur ut nos sancto suo spiritu regal, a cuius gratin eat in bono perseverantia. Nam sicuti Saulem in malo propria malitia perstitisse, sic contra Davidem Dei apiritu in bono perseverasse conspicimus, et nunquam fuisse benefnciendo fatigatum. Idcirco Paulus nos hortatur, ne propter hominum malitiam indignemur: et licet ii quos omni beneficio et studio devincire nobia studuerimus, parvi faciant nostrum stadium, et videamur operam lusisse ipsis benefaciendo, ne propterea tamen ab officio recedamus. Ac ai naturae imbecillitatem vitio nostro tegendo praeteaimus, Davidem intueamur, quern eadem qua nos carne et ossibus conflatum. Deus tamen viribus donavit quibus tali tentationi resisteret, suoque i11um apiritu replevit. Quare quum tanta sit nostra infirmitas ut vel minima re ab officio avertamur, ad Deum ipaum confugiamus, ipaumque precemur, ut Iicet hominum malitia nos ab officio deterrent, ipse tamen sua manu regal, et in officio retineat, a quo nunquam dimoveamur.

Deinceps sequitur: Michol filiam Saulis Davidem redamasse: et Phidistaeorum principes egressos, a principio autem egressionis eorum prudentius se gessisse Davidem. quam omnes servos Saui'is, id eat Philistaeos ad bellum egreasos saepe velitationibus muftis eaercuisae Israelitas, led Davidem fuiase inatar propugnaculi, et prae omnibus servis Saulis se fortiter gessisse. De Micholae amore sentiendum eat, Deum its suam ergs Davidem benevolentiam testatum ease conciliata illi usore, ut magic Saul ureretur conapecta mutua coniugum amicitia. Ve-