Page 243-244
243 HOMILIA LXV. 244
adversus otnnes hostium impetus animos nostros eonfirmat, quod Deum bellorum et exercituum dominum esse sciamus. Quamobrem discamus omnem incredulitatem et infidelitatem captivam ducere, ut semel in Deo fiduciatn nostram collocantes adversus quascuuque tentationes forti animo stemus imperterriti: ac proinde in summis difficultatibus et angustits Deum satis potentem agnoscamus, ad nos ex omnibus illis liberandos : mode ipsi adytum non claudamus, Bed potius fide in tpsius promissiones respiciamus, et gratiam eius admittamus.
Nat-ratio nobis hie occurrit audaciao et fortitudints, tam Philistaci quam Davidis, ex opposito consideranda. Sod in primis observandum gigantem ilium Goliathutn audacter, suis viribus confisum, progressum esse: Davidem vero contra de se nihil sperasse. sed auxiltum a Domino exspectasse. Nae
quamdiu homines sibi de Buis viribus aliquid persuadent., fieri non potest quin exitum luctuosum consequantur. Deum enim honore sue spoliant, et eodem ipsi gloriari cupiunt. Neque enim vel tantillum nobis tribuere possumus, quip Deo tantundem detrabamus: quod deinde sacrilegium horrendis poenis certum est puniri. Neque enim mortalem creaturam eo usque efferri par est, ut quod Dei poprium est sibi assumat et attribuat: quare oportuit istius gigantis arrogatiam confundi. Caeterum non satis est si homines in Deo confidant, Bed fidem ipsorum certo fundamento niti oportet. Multi enim, ut ante dixi, Dei nomine gloriantur, sed sine fundatnento, quoniam sibi quidquid libet persuadent.. At non ita temere se David gessit, sed eum Dei spiritiis rexit: hinc illae adversus Plitlistaeum ipsius vires. Porro quum dicitur fundam et lapidem accepisse, apparet Deo dace factum, qui nullo ilium metu terreri passes sit. Vix enim fieri potest quin metus aliquis, ubi praesens est mortis periculum, hominem invadat: quum saepe in fortissimos quosque viros tantus incidat pavor, ut neque ratione, neque consilio regantur, metu iudicium adimente : quod nimirum de Deo non cogitent: neque ad iflum confugiant. Quare quum dicitur David lapidem accepisse, et iaculatum esse funda, cognoscamus Deum sic ipsi adf'uisse ut neque vires neque consihum ipsi defuerint. Et quum recta, frontem medium Philistaei pettit, non dubium quin ipse Deus ictum direxerit. Nam alioqui mine potuisset lapides iaculari, vel inutiliter, vel in alias corporis partes armis tutiores. Nam, ut vidimus, Goliathus prodibat ad praelium armatus, cola facie detecta : quapropter miraculose Davidis manum a Domino regi oportuit, ut tanquam scopum lapis ille peteret et feriret. Nae fortunam hie ethnici incusabunt: Bed sciamus ista nobis proponi ut Del consilium cognoscamus de sue populo sine gladio aut aliis armis istiusmodi servando. Caeterum quum Goliath ille dicitur antequam ictus occumberet tanta arrogantia processisse adversus Davidem quasi victoriam in manu haberet, ita comprobatur e_,pertentia quod alio loco sacra scriptura nos docct, Del nempe contemptores, quum securos se arbitrantur, et magis clamoribus fiduciam demonstrant, ac triumphant, exitio tamen sue else propinquissimos, et memento else obruendos. Ruemadmodum ibitur praegnantem mulierem dolores partus incogitantem invadunt : ita fiet cum its omnibus qtios propria arrogantia excaecat, quos Deus repente invadit, et quo maior illorum fuit coDfidentia, eo gravior poena sequitur, Deo stultitiam illorum pers(!quente. Quid enim obsecro est in his terris firmum et stabile? Nae si serio vitae nostrae conditionem consideremus, certum est singulis Mo mentis novas metus occasiones nobis praeberi: Bed