[See page image]

Page 173-174

mus, et Dei gratiae fieri participes, ab eo accipiamus qui .potestatem habet ea conferendi quae per signs ropraesentat: futuris alioquin signis illis omnibus inanibus ,et illusoriis.

Delude observandum, Deum aliquos vocantem ad aliquod ministerium, iisdem etiam facultatem munus illud .ad .quod vocantur implendi auppeditare. Nam, ut nit Pau'las, non sumus natura satin ad istas functiones idonei : solus Deus suam ecclesiam regit, et in mundo omnia administrat. Quare tantum abest ut sit aliquis idoneus ad populum aliquem, nut ad ecclosiam Dei regendam, ut ne regendae quidem familiae sufficiat, nisi sancto Dei spiritu regatur. Imo ne se quidem aliquis, multo minus familiam regerit, sine saneti spiritus dono. Quamobrem si homines natura omni bone vacui sunt, et movere quidem pedem sine Dei gratin possunt, quis per se idoneus erit ad munus quodcunque tandem illud sit easequendum, n.isi a Deo sufficientiam accipiat? quare omues Ai.vina ope et auailio indigent. Qui ergo ad summa rerum gubernacula sedent, multis virtutibus, puta prudentia, consilio, intelligentia, sapientia, integritate et.candore ad munus perfieiendum indigent: sed quis eas, obsecro, suppeditabit? Sane profani homines eo stultitiae et arrogantiae devenerunt, ut illas fortuito sibi contingere persuadeant, vel industria propria comparari : sed Doo soli laudem istam -deberi seiendum eat, qui prout ipsi videtur ea mensura cuique metitur et distribuit sun dons qua ipsi plaeet, .et hoc vel illud munus idoneos facit. Atque hoc ipsum non Paulus doeet priores epistolae ad Corinthios capite 12, ubi docet spiritus manifestationem in totins ecclesiae else commodum : et ad unicum illum omnium bonorum fontem non revocat, unicum inquam spiritum qui omnia eat in omnibus, quaecunque tandem sit donorum .diversitas. Unde vero dona illa manarunt? Paulus doeet Deum instituisse in ecclesia sun alios apostolos, alios prophetas, .alios doctores, et alios

et vocatos etiam ad munera virtutibus necessariis inatrugisse, ut ills possent sustinere. Ergo Deus non temere homines vocat, et ipsos sibi ipsis permittit, ut faciant quod -voluerint nut poterunt, sed tenuitatem illorum .et impotentiam compertam habens, idoneos facit ad muneris illius ad quod vocantur ezsequutionem. In primis vero quibus praedicandi verbi divini in ecclesia cura commissa eat hoc animadvertunto. Nam non immerito Paulus istius muneris difficultatem intuens, eaclamat : Quis ad haec idoneus? et paulo post, nit: Non quod non sufficientes simus ut cogitemus aliquid :tanquam ex nobis ipsis, sed facultas,nostra ex Deo eat. Neque vero in diem unum nut alterum gratia Dei invocanda, sed.quamdiu provinciam aliquam austinemus, in Deum om.nis cure nostra et solicitude coniicienda

eat, quad ex nobia ipsis nihil poasimus. Et donee bane nostrarum virium impotentiam bene perspee· tam habeamus, certum eat non Doi gratiae ianuam praecludere, non agnoscentea illum unicum bonorum nostrorum omnium acaturiginem, qui solua nostrae indigentiae potent subvenire. Quamobrem in primia ingenue agnocamus, non natura omuium donorum vacuos et egenos ease: deinde supplicitor nobis Deum deprecemur ut nostrae egestati subveniat. Praeterea Deo non ad istorum munerum dignitatem vocante, danda opera eat ut cum summa humilitate ambulemus, et adversus ambitionem luctemur, Deoque inservire in simplicitate nitamur, eique gratum saerifioium et boni odoris offerre: ut nobis ipsia mortui carnalibus omnibus passionibua renunciemus. Quod si factum erit, aperemus Deum, quum neceasitas postuiarit, nobis non defuturum, sed ea dons quibus opus erit abunde suppeditaturum: quorum etiam in totam vitam auctionem deprecari non oportet, ut iia semel ornati nunquam spoliemur.

Haec igitur doctrina retinenda ex verbis illis, mansisse Iehovae spiritum super Davidem die ills, postquam oleo illo eaterno Samuelis miniaterio fuisset unetus. An vero unetio ills spiritum Dei dedit? Minime quidem oleum eaternum, sed Dei virtus. Sic etiam hodie tenendum, aquam baptismi non habere vim animas nostras penetrandi, et a peccatorum sordibus abluendi : aed signum ease certum, quo longius deducimur, nempe ad sanguinem Domini noatri Iesu Christi, qui eat verum et unicum nostrum lavacrum : quemadmodum unctionem iatam Davidis videmus vim suam accepisae a saneto spiritu : Dec per signum viaibile declarante se Davidem vocante ad tantam dignitatom, velle donis etiam ad illam egsequendam necessariia instruere. Quum vero nominatim dicitur spiritus mansisse super Davidem a die ills et devnceps, ex eo apparet Deum nolle suum opus imperfectum relinquere, sed ad swum uaque finem illud perducere mode ne nostra iogratitudine remoram aliquam ipsi iniiciamus. Caeterum antequam David ungeretur certum eat illum non fuiase brutum peons, neque Doi donis omnino vacuum: sed spiritum regium hie cum accepiase intelligimus, quern antes neque habobat, neque etiam necesse erat. Neque enim qui privatam et quietam vita.m aeturua eat, ea dons aecipiet a Deo quae si ad summam aliquam dignitatem esset evehendua, et alicui populo vel regno praeferendus. Eadem ergo Davidis fait ratio. Atque eo Paulus respicit, eo de quo iam superius egimus loco, pro munerum varietate docena Deum distribuere sui spiritus Bona secundum cuiusque mensuram. Neque enim omnes sunt prophetae, nut apostoli, nut pastores: non omnes dons sanationum nut miraculorum habent. Sed prout varia aunt munera, Deus etiam varie aui spiritus dona.largitur