Prev TOC Next
[See page image]

Page 171-172

 

171 HOMILIA LIX. 172 HUMILIA LIX. 13. Tulit ergo Samuel cornu olei, et unxit eum in medio fratrum eius : et directus est spiritus Domini die illa an David et deinceps: surgensque Samuel abiit in Ramatha. 14. Spiritus autem Domini re cessit a Saul, et exagitabat eum spiritus nequam a Domino. 15. Dixeruntque servi Saul ad eum: Ecce spiritus Dei malus exagitat te. 16. Zubeat Dominus noster, et set-vi tui qui coram to sunt, quaerent ho minem scientem psallere cithara: ut quando arripue ri.t to spiritus Dei malus, psallat manu sua, et levius feras. 17. Et sit Saul ad servos suos: Providete ergo mihi aliquem bene psallentem, et adducite eum ad me. 18. Et respondens unus de pueris, sit : Ecce vidi felium Isaa 13ethlehemitem scientem psallere, et fortis simum robore, et virum bellicosum, et prudentem in verbis, et virum pulchrum, et Dominus est cum eo. 19. Misit ergo Saul nuncios ad Isai, dicens: Mitte ad me David ilium tuum qui est in pascuis. 20. Tulit itaque 1sai asinum plenum panibus, et la genam vini, et hoedum de capras unum, et misit per manum David fil-ei sui Sauli. 21. Et venit David ad Saul, et stetit coram eo : at ille dilexit eum nimis, et f actus est eius armiger. 22. 11Tisitque Saul ad Isai, dicens : Stet David in conspectu meo : invenit enim gratiam an oculis meis. 23. Igitur quandocunque spiritus Dei arripiebat Saul, David tollebat citharam, et percutiebat mane sua, et refocillabatur Saul, et levaus habebat : recedebat enim ab eo spiritus malus.

In unetione Davidis, de qua mentionem instituimus, observandum est Deum frustra nihil conari, licet non statim ab hominibus virtutis ipsius eff'ectum conspiciatur. Exempli gratia, David quidem unetus est a Samuele, sed an ideo paternae domus caput factus est? Minime gentium. An immutata ipsius eonditio? Nequaquam, sed pristinum vitae statum pascendarum ovium retiuuit. Ubi ergo vis unctionis, siquidem inglorius ad septa ovium vivit, et non agnoseitur alius quam ante fuerat, neque laus ulla ipsi tribuitur? Perum tamen requievit Domini Spiritus in die ills in Davide, non ad momentum, sed quamdiu vixit. Nihilominus tamen ex specie externs, et hominum opinione, nulla videtur in Davide mutatio, ac proinde videri poterat unctio illa inutilis et ridicula. Sed non ideo tamen non est operatus I)ominus, cuius virtus et efficacia unetionem illacn sive exterius signum comitata est. Ex quo discimus, Dco nobis gratiam suam per signs quaelibet visibilia repraesentante, nunquam fore inania, sed re ipsa Deum quae per illa exhibet effecturum. Exempli gratis unctio ista pertinebat ad temporarium Davidis regnum, etsi longius etiam spectabat, nempe ad veritatem illam quae nobis in Domino nostro Iesu Christo exhibetur: verum eo

tempore quo unctus est, non alia videbatur quam regni terreni repraesentatio. Deus itaque sic operatur, ut non sit inane et vacuum signum, aut inanis figura, quae solos oculos perstringeret: sed cum signo coniunctus fuit Domini Spiritus. Sic igitur hodie quum in baptismo de peceatorum remissione fimus certiores: et in eoena docemur nos ipsa filii Del substantia vivere, quoniam communicatur nobis, ut in nobis habitet, et Dos ipsius membra simus, ne signs illa existimemus esse inania quaedam spectaeula, sed rerum veritatem nobis in illis exhiberi : ac proinde quemadmodum aqua visibili lavamur et sordibus purgamur, its Deum vi Sancti, sui Spiritus animas nostras ab omni macula purgare. Et quemadmodum vel in aquam mergimur, vel supra caput aqua rigamur, its Deum efficere sciamus ut mundo moriamur, et vetus noster home cum Domino nostro Iesu Christo moriatur, qui baptismi autor est, et illud in persona sua consecravit, ut certiores fiamus nos omnium ipsius bonorum fieri participes, quum pignus istud aceipimus quo ad veram et perfectam spew deducimur. Idem esto de coena dictum. Hoc igitur esto firmum axioma, Deum non inanibus figuris nos Iudere, quum signum aliquod aut figuram exbibet; red dare tanquam pignus certum et indubitabile omnium promissionum, quae verbo ipsius continentur. Hine etiam apparet quo dementiae homines venerint et quam diabolicus furor fuerit, quum ausi sunt ipsi sibi signa fingere rerum divinarum; quod in papatu factum videmus. Nam si quaeras, quo autore figura illa seu signum, quod vocant extremam unctionem, in ecclesiam invecta sit, quid aliud quam veterem nescio quam consuetudinem proferent? Yerum primis illis temporibus Deus miraculis evangelii veritatem commendare et tueri volens, spiritum suum sub visibilibus signis communicabat. Itaque turn adhibito olei signo .aegroti valetudinem recuperabant : sed illa fuerunt momentanea. Sed qui hodie signs ista volunt in usum revocare, quomodo spiritum sanctum signis alligabunt, et omnibus datum iri persuadebunt quibus haec unetio fuerit communicata, aut a morbis recretum iri? an quod est unius Dei proprium habent in potestate? Hine igitur illorum insignis arrogantia et sacrilega audacia satis apparet, quum signa audent instituere, quorum vis esse nulla potest, quum unius Dei sit gratiae suae signs hominibus_ dare. Quae vero ista audacia est, quod figuram baptismi corruperunt additis illis suis inventis, sputo, luminibus, oleo et similibus, quae singula suam significationem babere propriam volunt. Sed quis implebit quae figuris illis significari dicunt: an habent illi in spiritum sanctum potestatem? an possunt ipsum alligare inanibus istis suis comments et vanis speculationibus? Quare si signorum impletionem habere cupi-