Prev TOC Next
[See page image]

Page 103-104

 

103 HOMILIA LIM 104

eo remotior fui, quod iniquitatem in me tantum esse cognovi : quemadmodum de se ipso Paulus id ipsum profitetur, et quidem quo tempore tam fortiter in apostolatus officio sese exercuit: Non facio, inquit, bonum quod vellem; video enim in carne mea semper aliquam residuam infirmitatem. Testatur itaque Paulus se non currentem ut officii ratio postulabat, non facere bonum quod vellet: sed malum quod odisset. Deum quidem fateor opera nostra accipere et habere grata, licet manca et im= perfecta: sed ex mera liberalitate. Quare licet nobis non simus conscii ullius peccati, et non percipiamus qua in re sit a nobis peccatum, tamen concludendum est, nos voluisse quidem, sed non implevisse tamen neque perfecisse quod Deus a nobis requirit.

quae est haec vex gregum, quae resonat in auribus meis, et armentorum, quam ego audio? Quorum verborum senses est, licet boves opimos, vaccas, vitulos, agnos Deo immolaveris, to non ideo tamen Dei mandate perfecisti. Ex quibus apparet concisum fuisse Samuelis sermonem, ut solet eorum esse qui in summis animi angustiis versantur. Nam si quis cum impudente homine rem habeat, non pluribus verbis eius proterviam demonatrabit: sed breviter illam eoarguet: quod brevitate concise oratio sit vehementior. Its Samuel in praesentia, regem licet alloquatur : neque enim sigillatim reservatum ab illo regem Amalecum, non opimos greges arietum et boum ac vaccarum, non denique opima hostibus detracts spolia conqueritur: sed verbo Saulem constrictum tenet, et ad veritatem compellit, etsi minime fatentem et agnoscentem delictum habuit. Nam statim ab hypocrisi suum responsum auspieatur, et sit, populum greges illos in victimas et holocausta Deo reservasse: se vero in illorum numero esse dissimulat, quum nihil tamen sine ipsius permissu hie gestum sit. Sed its solent qui nolunt statim ab inttio sese rationi subiicere, latebras et effugia quaerere ne deprebendantur. Ac proinde primi illius parentis nostri naturam retinemus et vestigiis ipsius insistimus, qui primum foliis swam turpitudinem occultare, deinde culpam in uxorem quam a Deo acceperat reiicere conatus est: femina vero in serpentem, a quo se deceptam et elusam fuisse conqueritur. Its quisque solet in alium peccata sea coniicere, neque potent se reum sponte fateri. Sic iam Saul: quem sane certum eat voluisse haec spolia in triumphum ducere, ut primum regem ostentaret, deinde sequerentur oves, tom boves, vaccae, et caetera, praeterquam quod optima quaeque supellex abducta fuerat. ()ware maxime coram Deo reus erat istius peccati. Verum in populum culpam omnem reiecit, ut Solent faeinoris alicuius rei culpam modo in hunc modo

in illttm reiicere, impunitatem hac ratiotie sibi pollicentes. Itaque magna hie nobis adhibenda cautio est, ut de nostris peccatis serio cogitantes, ultro condemnationem subeamus, in nullum culpam reiicientes. Certum enim est nos quamdiu alio respexerimus, tamdiu effugia vans quaesituros quibus Dei iudicis oculos fallatnus. Sed quis tandem, ore, fructus erit? Nam quaecunque effugia quaesiverimus; nunquam tamen Dei iudicium effugiemus : ac licet mode in hone, mode in illum culpam reiicere conati fuerimus, nihil iuvabit, quandoquidem illi de cuffs peceatis poenas luituri runt, et quisque pro se lust poems oportet. Quamobrem aerie de nostris peccatis cogitaturi, misses faciamua eos qui non iisdem nobiscum peecatis impliciti runt, aut quibus ad male faciendum non usi comes consiliariis, quandoquidem alioquin magic ac magic implicaremur mendaeio, et coram Deo confusionem maiorem nobis accerseremus. Quisque igitur peccatum seem rite expendat, et culpam agnosceus suppliciter veniam deprecetur. Atque isle referenda uobis doctrine ex Saulis exemplo, in quo tanquam in speculo licet uaturae nostrae malitiam et fictionein eontemplari; qui a Samuele accusatus in populum culpam omnem reiicere, ut se a crimine liberaret, conatus eat.

Dcinde vero Samuel attentionem sibi comparat, his verbis : Sine me, et indicabo tibi quae loquutus sit ad me Dominos noete. Nonne quum parvus esses in oculis tuffs, caput in tribubus Israel factus es, acnxitque to Dominos in regem super Israel? Quasi dicat: Quum privates adhuc eras, to to parvi faciebas, neque enim efferendi to occasionem habebas, quandoquidem home eras rusticus et agrestis: quare ergo evectus a Domino in regem non paruisti mandatis ipsius 7 Nam mini to ut una internecione

~ Amalecitas deleres, quare ergo regem reservasti, quern primum a to neci dari oportuit? Quare edam versus ad praedam opimas quasque pecudes reser-

I vasti, quas interdicti more Deus abs to deleri volebat? Itano veto Deo to morigerum et obtemperantem praebuisti? Conspicua in istia fortitude et magnanimitas prophetae, Saulem aeriter urgentis, et vanam illius excueationem monstrantie, ut Solent inania effugia quaerere guff se vel omni ex parte culpa liberare volunt, vel saltem minorem facere: quibus lemon nullo mode cedendum eat, sed graviler sent arguendi. Et illi quidem, fateor, maxi-

I mam fieri sibi iniuriam conquerentur, hisi excusatio ipsorum admittatur: sed tote coelo errant. Nam

~ nisi reprehenderent.ur, in stupore et veterno retinerenter: immo in vitia proclimores sine uIlo pudore redderentur: et nunquam de petenda venia a Domino pro delictis cogitarent: sed impunitatem per= petuam sperantes ad omne malum habenas remitterent. Quatfiobrem si non in multis labi contigerit" et de illis reprehendi, summopere ~ ~eaveridiiiw' `rii'