Prev TOC Next
[See page image]

Page 89-90

 

89 IN I. LIB. EAMUEW CAP. gY. 90

inveaerunt; et turbas dederunt, veritatem Dei in mendacium' converterunt,. Dei nomen semper praedicarunt, et eo gloriati aunt. Quamobrem neeesse eat diligentem adhiberi cautionem, ut 'veri pastores et Deo vere ,approbati ab aliis diseernantur: ac proinde vocatio ipsorum non dubiis signis confirmetur: ut hac ratione seductores et impostores, quanquam Dei nomen obtendant, procul tamen ablegentur et coerceantur. Idcirco Samuelem hie videmus Sauli revocare in memoriam, se ~ a Deo prius missum ut ipsum in regem ungeret, ut ex eo mandatum se illi ~ a Domino adferre constaret. Porro si Samuelem tam insignem propbetam, et tam approbatum multis testimoniis :quite a apiritu sancto acceperat, oportuit suae vocationis fidem facere, et non dubiis signis confirmare sea Deo noandata ista accepisse quae ad Saulem perferret, ac - p roinde ni= hil hie a se fingi, quale putamus eorum offieium esse, quos Deus nondum ad tantam dignitatem evexit, neque adhuc ullis signis feeit conspicuos ex quibus illos appareat a Domino selector et ad eam dignitatem vocatos? Quamobrem hio observemus oportere vexbi Doi praecones suae''vocationis 1abere testimonium, ut populdin docere` fideliter =pogsint, et falsam pseudoprophetarum et seductorum: doctrinam refellere. Atqui hodie necesse eat conatitutum ordinem ecclesiasticae vocationis observari, .ut nempe rite eligantur qui Dei verbum annuritiaturi runt: deinde ut fideliter officio fuugantur. Parum enim eat vocatum aliquem ad functionem ecclesiastieam esse, nisi officio suo fungatur. Porro Dei verbum eat lydius ille lapis ad quem examinanda' eat quaelibet doctrina. , ,'Quamobrem quicunque docendi autoritatem in' ecclesia cupiunt obtinere, hanc pati legem debent; ut ad sacrae scripturae normam ipsorum doctrina expendatur: ut fiat periculum an a Deo, ipso docti lint; et tantos in ipsius schola progressus Ifecerint, ut ipsius nomine legationem obire, et spiritug'ipsius esse organs et inatrumenta possint. Atque' . haee nobis eruenda doetrina eat ex verbis illis, Samuelis, quibus. praefatur se a Domino missum fuisse prius - ad regem ungendum ipsum Saulem. Caeterum'Samuel istis verbis etiam Saulem doeet, quandoquidem Dei ipsius veluti mane, non autem suis viribus, neque industria regnum accepit, Deo illud non hominibus ferre acceptum ipsum oportere : et idcirco nominatim dicit ipsum accepisse regnum ministerio Samuelis, cuius Deus autor fuerat. Quamobrem necesse eat Saulem sic a Deo vocatum, totius sui regni adtninistrationem ad Dei voluntatem exigere: adeo ut Deo regni proprietas servetur, cuius Saul. tantuui legatus sit et administer. Quam foeda enim et quam turpis illa foret ingratitudo, si Saul in regiam illam dignitatem evectus a Domino, Doi mandata aperneret, et ex animi sui sententia et arbitrio veliet regnum

administrare? Idcirco itaque Samuel illum admonet, ipsum' a Deo in hunc finem in tantam dignitatem evectum; ut Deo 'morem gereret, seseque ad ipsius voluntatem componeret. Equidem vero fateor, non omnes qui , hodie ad rerum_ gubernacula - sedent, eodem modo quo' Saul fuisse vocatos, non adhibitam apecialem unctionem, et nihil tale quale in Saulis electione factum : verum tamen vera illa.eat sententia et indu>itata, omnem potestatem esse a Domino: Qua brew necesse eat eos qui caeteris dominantur hune locum diligenter observarey ut muneris sui partes omnes ad Dei voluntatem referant, et suae administrationis ratio inde omnis pendeat: ac proinde in hunc unicum scopum illos ' oportere collimare ut commissum sibi munus impleant;°'cuius olim Deo fideliter rationem reddant: quandoquidem in eam dignitatem ipsos evexit, hoc fine ne 'a suit voluntate recedant: Itaque Dei mandatum sedulo exquirant, ac diligenter meditentur, ut revers testari possint, se _ nihil nisi quod 'Deo, a quo dignitatem tantam acceperunt, gratum et acceptum sit, suscepisse et geseisse:-

Et de'istis hactenus: sequitur deinceps,-Saulem statini' post acceptum mandatum, id promulgasse spud populum, et eos recensuisse in Telaiim. Haec voa Telaiim, potest accipi pro loco quodam in quo recensitus 'sit populus, ut sit nomen pr oprium. Quanquam quoriiam' aliquando eat appellativum, et significat agnos: quidam dicunt singulos attulisse ad Saulem agnum, ut dinumerari possent; quod Deus numerari populum prohibuisset. Sed =conieetura illa eat inanis et ridieula. Quis enim dixerit e tanta multitudine singulos agnum attulisse, ut quum ducenta millia peditum fuerint, etiam ducenti mille agni sint allati, sine its qui ex tribu Iuda decem millia fuerunt. Merae istae aunt nugae et inanes ac ridiculae. AM qui haec per quandam similitudinem dici volunt, aliqua ratione niti videntur: Saulem eos, qui ad se coacti aunt numerasse tanquam agnos, id eat, ut solent opiliones illas pecudes pro voluntate tractare .et regere, quod sint faciles animantes, sic etiam Saulem populum illum facilein expertum fuisse. Et sane haec expositio plus habet verisimilitudinis quam illa prior. Nempe; `non fuisse populum refractarium neque contumacem, neque etialn 'tardum ad . obsequium, sed simul. omnes convenisse, ut instar agnorum numerari potuerint. Caeterum quum numerari populum audimus fuisse prohibitum a Deo, non its intelligendum, quasi non liceret lustrare exercitum- et recensere milites in bellum profecturos, quemadmodum in libris Iudicum saepe coactos et recensitos milites legimus, quorum etiam numerus exprimitur. Sed Deus hunc honorem illibatum sibi reservari voluit, ne temere numeraretur pop'ulus, quem peculiarem sibi delegerat : qua ratione voluit ambitionis occasionem