[See page image]

Page 59-60

iudicantea eum non oportere condemnari quern Deus a coelis iustificaret. Sed ista runt sigillatim expendenda, ut ex singulis necessariam doctrinam eruamua, et ad finem in quern proponuntur referamus. Ac primum quidem, quum Saul non accepto responso collegit Deum iratum, quaesivitque quis in populo peccasset, ex scripturae sacrae instituto fecisse agnoscamus. fgluotioscunque enim Deus irae suae quaedam signs patefacit, sciamus nobis veluti diem a Domino dici, ut ad ipsum revertamur: et spud non ipsos diligenter peccata eacutiamus, quibus eius Tram in non provocavimus. Ac saepe quidem, fateor, Deus servos soon punit, non proprie propter ipsorum pecoata, sed nonnunquam in goners ut eon ad modestiam et humilitatem componat et exerceat, et re ipsa doceat quam necease sit ipsis ad Dei miserieordiam confugere: nonnunquam etiam ut exploret et exerceat eorum constantiam et patientiam, quoa aliia oaemplo ease volt. Minims quidem quod non aemper inveniat in iustisaimis quibusque satin iustam causam puniendi peccata illorum, si summo iure cum ipsis agere vellet. Sed summo iure non agit cum suis, no ad deaperationem adigat, quoniam imperfeetionom ipsorum probe habet cognitam. Atqui suam ills nobis voluntatem patefactam voluit, nempe ut sine fuco et simulations ipsi serviamus, et alias radices in nobis eius timor agat et propaget, ut ad finem usque constanter in eo perseveremus. Idcirco ergo non muftis exercet in hoc mundo malis et calamitatibua, ne otio et tranquillitate ac rebus socundis elati a recta via et sineero oultu ipsius aberremus. Ac sane licet fugiendum malum, Deumque invocandum praedicamus quamdiu rebus seeundis of prosperis utimur: tamen si Deus averso vuitu flagellet, vehementer indignari et fremere solemus, nisi haec doctrine noatris animis altius inaederit, Deum nimirum in rebus angustissimis invocandum. Quapropter variis non exercet afflictionibus, no quum flagellis ipsius castigati fuerimus, novum id nobis videatur, et ab illo perterriti resiliamus. Itaque Deo nos variis modis eaercente, ne indignemur, sed id fieri cognoscamua ut coram ipso magis ac magic humiliemur, et ad ipsum adducamur. Atque its Deus saepe a.fflictionibus tanquam alexipharmacis utitur si qua in re peccatum eat a nobia, ut in posterum a peccato abatineamua, et tanquam fraeno cobibeamur: saepe etiam illis patientiam nostrum explorat: quae necossaria nobia discipline eat. Nam si forte quaedam adverse contigerint, summa aegritudine afficimur : quamobrem usurpanda nobis haec doctrine eat: ut si non contigerit durius tractari, quam videamus incredulos, quibus omnia ex animi sententia succedent, qui summa autoritate et gratis spud homines pollebunt,

qui opibus et divitiis abundabunt, quibus denique nihil ad felicitatem deesse videbitur : non autem interim vehementer laboremus, et in summis an-. gustiis versemur, et amaras potiones hauriamus, eo usque ut in earn tentationem incidamus, de qua prophets loquitur, Psal. 73. frustra Deum ab hominibus piis coli, hanc doctrinam in memoriam revocemus et usurpemus, Deum non ideirco non variis moths affligere, ut a se reiiciat; neque inde sequi graviora ease illorum peccata qui durius affliguntur et in hoc mundo castigantur: sed contra saepe Dee carissimum ease qui severissime excipitur, Deumque sue iudicia incipere ab ecclesia sue et a filiis, ut eon excitet a veterno, quo saepe sopiti hominos a Deo avertuntur, et in auam perniciem sponte ruunt. Praeterea etiam observandum, Deum velle nonnunquam in noatris afflictionibus glorifieari. Egemplo sunto fidelea illi Christi martyrea, quos Deus in mortis agone summa conatantia et fortitudine donavit ab ipais invocatus, mortemque illoruui habuit instar saerificii acceptissimam. Non igitur egistimandum, mortem illam quam pro Christi nomine fortiter obierunt, fuisse peecatorum aliquam satisfactionem aut pretium. Alii enim undis oppressi aunt, alii flammis uatulati, sed longs alium in finem quam ut pro pecca.tis aliquid Deo rependerent. f9,luam igitur prophetae, apostoli et alii martyres mortem pro evangelio cruentisaimam obierunt, non se pro suis oflensis Deo morte ills satisfacere, sed se potion Deo suaviasimi odoris saorificium o$erre cogitare debuerunt, quemadmodum ipso D. Paulus in Epist. ad Ephesios loquitur. Quin etiam in ipso rege Ezechia fit.nobis iatud conspicuum, Deum immittentem res adversas, non ideo tamen punire transgressiones, quod sum inimici persequuti aunt, quum in Dei cultum totus incumberet. Nam regem illum Ezechiam legimus Dei eultum restituisse, religionemque nose priatinae puritati reddere studuisse : temple idololatrica et superstitionibus dicata subruisae, denique terram illam omnibus inquinamentis quibus Dei cultus adulterabatur repurgasse. Sed istis omnibus peractis, quam mercedem consequitur? Nae tanta illum a Deo immissa calamitas excepit, ut de rerum summa conclamatum ease videatur. At si Ezechias calamitatem illam tom existimasset propter peccata sue immissam, suapicari poterat, male se fecisse idololatriam exstirpando, et omnibus illis inquinamentis terram expurgando, quod et illi Rabsaces ills impiua obiectat. Neque etiam dubium quin diabolus illum ad hanc cogitationem impelleret, ut Solent impii homines viros bonos modis omnibus turbare: et scandalum obiicere quo persuaders nitantur atram else nivem. Sic impius ills Rabsakes olim Ezechiam in invidiam trahebat: fqluomodo exaudiretur Ezechias a